Sosyal medyanın çabucak hemen hayatımızda olmadığı yıllardı. Kara haberler bugünkü kadar tez duyulmuyordu bu biçimdelar. Oyuncular içinde kulaktan kulağa yayılan bilgi parçacıkları makus bir şey yaşandığına işaret ediyordu fakat olayın boyutlarının anlaşılması için biraz daha vakit geçmesi gerekecekti.
Aliou Cisse, İngiltere Premier Ligi’nde top koşturan Birmingham City’e transfer olalı epey olmamıştı. Cisse, aşağı üst bir hafta boyunca, ekibin geri kalanıyla birlikte idmanlara katıldı. O sırada ortasında fırtınalar kopmakta olduğunu ise kimse bilmiyordu. Yüzünden gülümsemesini hiç eksik etmiyordu. hemen sonrasında bu halini, “Ekibin geri kalanını ruh halimden korumak istedim” diye açıklayacaktı.
Hafta sonu geldi, Cisse kadro arkadaşlarıyla bir arada bir otobüse binip West Ham’a hakikat yola çıktı. Maç, Birmingham City’nin 2-1’lik üstünlüğüyle sonuçlandı. Cisse, 90 dakika boyunca alanda ayak basmadık yer bırakmadı.
Cisse’nin Birmingham’daki ekip arkadaşlarından Michael Johnson, The Athletic’e yaptığı açıklamada, “O gün yaptığı şeyler, bu adam hakkında fazlaca şey anlatıyor” dedi ve ekledi: “Ben dahil birden fazla insan meskene dönüp biraz orta vermek isterdi. Ancak Aliou oynamak istedi. Bu, kişinin gücünü ve karakterini gösteren bir şey.”
Önceki hafta yaşananlara dönersek…
Cisse, Birmingham’ın dış mahallelerinden birinde bulunan apartman dairesinde televizyon izliyordu. Bir anda MV Le Joola isimli feribotun, Gambiya açıklarında battığına dair bir son dakika haberi yansıdı ekranlara.
Ertesi gün Cisse’nin telefonu çaldı. Karşıdaki ses, ailesinden 12 kişinin kelam konusu feribotta olduğunu söylüyordu. Cisse’nin bir kız kardeşi, teyzeleri enişteleri, yeğenleri ve kuzenleri batan feribotla birlikte Atlas Okyanusu’nun derin sularında kaybolmuştu.
Cisse telefonu kapattı ve paniğe kapıldı. “En güç kısım beklemekti” diye anlatacaktı o anları çabucak sonrasında ve şu biçimde devam edecekti:
“Doğru bilgilere sahip birilerine ulaşabilmek hayli zordu. Bir noktada beşerler ‘Gerçek değil bu’ demeye başladı. Bazıları feribotun karaya oldukcatan yanaştığını söylüyordu. O denli anlarda nefesinizi tutup beklemeye başlıyorsunuz. Ta ki 30 dakika daha sonra öteki biri ‘Yok, yok, asıl bu gerçek değil. Feribot çabucak hemen gelmedi’ diyene kadar…”
TARİHİN EN BÜYÜK CAN KAYIPLARINDAN BİRİ YAŞANDI
Senegal hükümetinin işlettiği Le Joola, 580 yolcu kapasiteli bir feribottu. Lakin ülkenin güneyinde bulunan Ziguinchor’dan başşehir Dakar’a olan bu seferde, yolcu kapasitesi ziyadesiyle aşılmıştı. Üstelik hava fırtınalı, dalgaların uzunluğu yüksekti. Her şey birkaç dakika ortasında oldu; alabora olan feribot batmaya başladı.
Güverteler, biletleri bile olmayan çocuklar, ahşap döşemelere uzanmış bayanlar, hayatlarındaki tüm varlıklarını sırtlarındaki çantalara sığdırmış adamlarla doluydu. Yolculardan yalnızca 64’ü kurtulabildi. Birçoğu çocuk 1863 kişinin ömrünü kaybettiği kaza, insanlık tarihinin en büyük sivil denizcilik felaketlerinden biri olarak kayda geçti. (1912’de Titanic battığında can kaybı 1500’ün biraz üzerindeydi.) Ölenler içinde Senegallilerin yanı sıra Kamerun, Gine, Gana, Nijerya, Fransa, İspanya, Norveç, Belçika, Lübnan, İsviçre ve Hollanda üzere biroldukça ülkenin vatandaşları da vardı.
Cisse, o sırada 26 yaşındaydı ve bu akıl almaz trajediyi yaşamasına karşın alana çıkma gücünü bir biçimde ortasında bulabildi. çabucak sonrasında yapacağı açıklamada: “Her şeyi kendime sakladım” diyecek ve ekleyecekti: “Çok karmaşık ve güç bir gündü lakin ailemin onlar için kuvvetli olmama gereksinimleri vardı. Benim varlığıma gereksinimleri vardı. Zayıf olamazdım.”
Aynı Cisse, 20 yıl daha sonra teknik yönetici olarak ülkesinin ulusal ekibini Dünya Kupası’nda birinci 16’ya taşıdı.
Johnson, “Bu felakette ailesinin bu kadar epeyce üyesini kaybetmişken birkaç gün daha sonra grupla birlikte alana çıkabilmiş olması fazlaca gerçeküstü görünüyor” dedi ve ekledi:
“Bugünden geriye baktığımda ‘Eğer sen bir insan ve bir oyuncu olarak bu biçimde biriysen, bu biçimde teknik yönetici olarak kadrosunu nasıl bir liderlik anlayışıyla yönetiyorsun kim bilir…’ diye düşünüyorum. ötürüsıyla Senegal’i buralara getirmiş olması beni şaşırtmıyor. Aliou gücü, hamaseti, kıymetleri gerçek bir adam. Milletlerarası arenada yaptıkları sürpriz değil zira bir oyuncu olarak alana kattıklarını ve kendisi için fazlaca karanlık günlerde bile nasıl öne çıktığını hatırlıyorum.”
Senegal ekibi A
frika Uluslar Kupası şampiyonluğunu bu biçimde kutladı
SENEGAL’İN KIYMETLİ BAŞARILARINDA DAİMA O VAR
Senegal’in Doha’daki kampında biraz vakit geçirmek, Cisse’nin hiç bir vakit 26 Eylül 2002’de yaşanmış bu trajik olayla hatırlanmak istemediğini anlatıyor.
Senegal Ulusal Ekibi 2002 yılında Joola trajedisinden birkaç ay evvel tarihinde birinci sefer Dünya Kupası’nda çeyrek finale yükseldiğinde, Cisse grup kaptanıydı.
Aynı yıl oynanan Afrika Uluslar Kupası finalinde Kamerun’la oynanan müsabakada kritik bir penaltı kaçıran Cisse, Senegal 1957’den beri düzenlenen turnuvada birinci kere geçen sene şampiyonluğa ulaştığında ise teknik yöneticilik koltuğunda oturuyordu.
Senegal’i 22 Haziran 2002’de oynanan çeyrek final karşılaşmasında 1-0 skorla eleyen ise hatırlanabileceği üzere, Ulusal Grubumuz olmuştu. İlhan Mansız’ın 94’üncü dakikada kaydettiği gol, Dünya Kupası tarihinin son altın golü olarak tarihe geçmişti.
Senegal’i 22 Haziran 2002’de oynanan çeyrek final karşılaşmasında 1-0 skorla eleyen ise hatırlanabileceği üzere, Ulusal Grubumuz olmuştu. İlhan Mansız’ın 94’üncü dakikada kaydettiği gol, Dünya Kupası tarihinin son altın golü olarak tarihe geçmişti.
SAYGI UYANDIRAN BİR TEKNİK DİREKTÖR
Cisse “Teranga Aslanları” olarak da bilinen kadronun ruhunu her şeyiyle yansıtıyor. Ne var ki ekipteki futbolcuların birçoğu, teknik yöneticilerinin yaşadığı trajediyi ve daha sonrasında yaşanan soruşturmaları hatırlayamayacak kadar genç.
Joola’yı bilen oyuncular ise o büyüklükteki bir felaketin, bugünkü Cisse’yi nasıl şekillendirdiğini anlayabiliyor. Öğrencileri Cisse’nin hürmet uyandıran ve takımda birlik hissini güçlendiren bir teknik yönetici olduğunu söylüyor.
Cisse ekipte “Patron” olarak görülüyor. Gerçekten Johnson da 20 yıl evvelde hatırladığı Cisse için “Roy Keane’e epeyce benzeyen bir kişilikti, epeyce açık sözlüydü, epey netti. O bir başkandı ve bu durumunun gerisini her vakit doldurdu” diye konuştu.
Birmingham City’nin Ocak 2003’te renklerine bağladığı eski ulusal futbolcu Matthew Upson da “Cisse’nin diğerlerinden farklı bir yanı vardı. Bunu davranışlarında ve yaşadıklarıyla başa çıkma biçiminde nazaranbiliriniz. Şu an taç çizgisinin kenarında ona bakıyorum ve bir yoğunluk görüyorum. Gözlerinden okunuyor” dedi.
Upson, “Antrenmanlarda daima fazlaca ciddiydi. Her vakit her şeyini ortaya koyardı zira o tipte bir oyuncuydu. Top çalma konusunda eksiksiz bir orta saha oyuncusuydu. Agresifti, karakterliydi” tabirlerini kullandı.
SESSİZLİĞİNİ YILLAR daha sonra BİR BELGESEL İÇİN BOZDU
Cisse beraberinde çok ketum bir insandı. Joola felaketinin akabinde iki hafta mazeret müsaadesi aldı ve Senegal’e gitti. Bu süreçte Nijerya’ya karşı oynanan ve geliri kazada hayatını yitirenlerin ailelerine verilen bir yardım maçında alana çıktı. Akabinde İngiltere’ye döndü.
Dönüşteki birinci maçında Birmingham, Manchester City ile karşı karşıya geldi. Maç öncesi Birmingham taraftarları tribünlere dev bir Senegal bayrağı asmıştı fakat Cisse’nin ekip arkadaşları mevzuyu nasıl açacaklarını bilemiyorlardı. Nihayetinde Cisse ekibe geleli daha birkaç ay olmuştu. Vakit zaman tek kederinin futbolunu oynayıp maçını kazanmak olduğu izlenimini veriyordu ve herkes bu duruma hürmet gösteriyordu.
Cisse’nin Senegal’in teknik yöneticisi olarak geçirdiği yedi yılda da durum birebirdi. Bu süreçte yaşanan trajediden bahsetmeye istekli göründüğü anların sayısı bir elin parmaklarını geçmedi. Gazeteciler de Joola’nın Cisse için her daim güç bir mevzu olacağı gerçeğini kabul ederek basın toplantılarında olayı gündeme getirmemeyi tercih etti.
ötürüsıyla Cisse’nin BBC Africa’nın kazanın 20’nci yıldönümü için hazırladığı “The Joola: Africa’s Titanic” belgeseline konuşmayı kabul etmesi biraz şaşırtan oldu.
Genç kuşağın yaşananları ve olayın Senegal’in ve Afrika’nın tarihli yerini bilmesini istediği için konuşmayı kabul ettiğini söyleyen Cisse, “Hatırlamalıyız” dedi.
Cisse şöyleki devam etti: “Kaybettiklerimizi, babadan toruna yok olan bütün o aileleri hatırlamalıyız. Onları hatırlamak, anmak, ortamızda olmadıklarını lakin kalbimizde olduklarını bilmek kıymetli. Bence bu epeyce değerli. Doğrusunu söylemek gerekirse, bu röportajı kabul etmekteki ana motivasyonum ‘Sizi düşünüyoruz’ demekti.”
YILDIZ YOK, KADRO VAR
Senegal’in Ekvador’u 2-1’lik skorla geçtiği maçın akabinde oyuncular bu galibiyeti ikinci vefat yıldönümü olan Papa Boub Diop’a adadı. Futbolcuların hazırlattığı ve 42 yaşındayken hayata veda eden Diop’un Fulham, Portsmouth, West Ham ve Birmingham’daki futbol mesleğini hatırlatan pankartta, “Gerçek Aslan Asla Ölmez” yazıyordu.
Cisse’nin önayak olmasıyla, Senegalli futbolcular maça çıkmadan evvel Diop’un ailesinin gönderdiği bir görüntü bildiri izledi. Galibiyeti getiren golü atan Kalidou Koulibaly, kendisine verilen “Maçın Adamı” mükafatını de Diop’un ailesine adadı. Heykelciği de aileye vereceğini belirten Koulibaly, “Biz bir grubuz, biz bir ekibiz, biz kardeşiz” diye konuştu.
Bütün bu küçük dokunuşlar, Cisse’nin teknik yöneticiliğe yaklaşımının izlerini taşıyor. Cisse bireylerden fazla bir “kolektif”ten bahsetmeyi tercih ediyor. Bu sayede Senegal, en yıldız oyuncusu olan Sadio Mane’nin yokluğuna karşın son 16’ya kalmayı başardı.
FELAKET GRUBU DAHA DA KAYNAŞTIRDI
Johnson, “Aliou’yu maça otoritesini koymayı seven bir orta saha generali olarak hatırlıyorum. Varlığı bulaşıcıydı. İnançları konusunda epey net, futbol usulü konusunda fazlaca güvenliydi” dedi.
Cisse’nin hürmet ve otoriteyle yönetme yaklaşımı benimsediğini de vurgulayan Johnson, şunları söylemiş oldu:
“Normalde yurt haricinden İngiltere’ye geldiğinizde ahenk sağlamanız biraz vakit alır. O o denli değildi. Direkt grubun ve soyuma odasındaki hararetli tartışmaların bir modülü olmuştu. Bunun sırrı davranışları ve konuşma biçimiydi. Bir maçta Patrick Vieira ile eşleştiğini ve ona üstün geldiğini hatırlıyorum. Soyunma odamızın en dikkat cazibeli karakterlerinden Robbie Savage’dı ve bir seferinde Aliou’nun Robbie’ye de haddini bildirdiğini hatırlıyorum.
“Tuhaf fakat, Joola felaketi ekipte her insanın daha da yakınlaşmasını sağladı. O dönem öbür bir Senegalli oyuncumuz (Ferdinand Coly) daha vardı. Gerçek bir birliktelik ruhu ortasında olduğumuzu, fazlaca bahtsız bir durumda olan bir arkadaşımıza nitekim takviye verdiğimizi hatırlıyorum.”
16 Eylül 2002’de oynanan Birmingham City-Aston Villa maçında Gareth Barry ile Cisse top mücadelesinde
“O BİR ASLAN”
Cisse, Birmingham City’de 2 yıl oynadı. Birmingham’ın 9 yıl daha sonra karşı karşıya geldiği ezeli rakibi Aston Villa’yı 3-0’la geçtiği maçta da takımda yer aldı ve kadronun tarihine en sevilen oyunculardan biri olarak geçti. O da Joola felaketinden etkilenenler için bir bağış kampanyası başlatan Birmingham taraftarlarının “sıcaklığını ve şefkatini” sık sık lisana getirdi.
2004’te Portsmouth’a transfer olan Cisse, oyunculuk mesleğini Fransa’da noktaladı; 2012’de Senegal’in 23 yaş altı ulusal ekibinin başına geçerek teknik yöneticiliğe adım attı.
Hem mecazen tıpkı vakitte gerçek manada dik duruşuyla, gri eşofmanlarıyla ve rastalı saçlarıyla saha kenarında da dikkat çeken Cisse, bugünlerde yeni bir muvaffakiyet kıssası yazmak istiyor.
Cisse’nin hayatını en yeterli özetleyen kelamlar ise Senegal’in orta saha oyuncusu Pape Gueye’den geldi. Gueye, “O bir aslan” dedi, “Ve bizimle konuştuğunda bir aslan üzere kükrüyor”.
The Athletic’in “The family tragedy of Aliou Cisse, Senegal’s ‘lion’ of a coach” başlıklı haberinden derlenmiştir.
Okumaya devam et...
Aliou Cisse, İngiltere Premier Ligi’nde top koşturan Birmingham City’e transfer olalı epey olmamıştı. Cisse, aşağı üst bir hafta boyunca, ekibin geri kalanıyla birlikte idmanlara katıldı. O sırada ortasında fırtınalar kopmakta olduğunu ise kimse bilmiyordu. Yüzünden gülümsemesini hiç eksik etmiyordu. hemen sonrasında bu halini, “Ekibin geri kalanını ruh halimden korumak istedim” diye açıklayacaktı.
Hafta sonu geldi, Cisse kadro arkadaşlarıyla bir arada bir otobüse binip West Ham’a hakikat yola çıktı. Maç, Birmingham City’nin 2-1’lik üstünlüğüyle sonuçlandı. Cisse, 90 dakika boyunca alanda ayak basmadık yer bırakmadı.
Cisse’nin Birmingham’daki ekip arkadaşlarından Michael Johnson, The Athletic’e yaptığı açıklamada, “O gün yaptığı şeyler, bu adam hakkında fazlaca şey anlatıyor” dedi ve ekledi: “Ben dahil birden fazla insan meskene dönüp biraz orta vermek isterdi. Ancak Aliou oynamak istedi. Bu, kişinin gücünü ve karakterini gösteren bir şey.”
Önceki hafta yaşananlara dönersek…
Cisse, Birmingham’ın dış mahallelerinden birinde bulunan apartman dairesinde televizyon izliyordu. Bir anda MV Le Joola isimli feribotun, Gambiya açıklarında battığına dair bir son dakika haberi yansıdı ekranlara.
Ertesi gün Cisse’nin telefonu çaldı. Karşıdaki ses, ailesinden 12 kişinin kelam konusu feribotta olduğunu söylüyordu. Cisse’nin bir kız kardeşi, teyzeleri enişteleri, yeğenleri ve kuzenleri batan feribotla birlikte Atlas Okyanusu’nun derin sularında kaybolmuştu.
Cisse telefonu kapattı ve paniğe kapıldı. “En güç kısım beklemekti” diye anlatacaktı o anları çabucak sonrasında ve şu biçimde devam edecekti:
“Doğru bilgilere sahip birilerine ulaşabilmek hayli zordu. Bir noktada beşerler ‘Gerçek değil bu’ demeye başladı. Bazıları feribotun karaya oldukcatan yanaştığını söylüyordu. O denli anlarda nefesinizi tutup beklemeye başlıyorsunuz. Ta ki 30 dakika daha sonra öteki biri ‘Yok, yok, asıl bu gerçek değil. Feribot çabucak hemen gelmedi’ diyene kadar…”
TARİHİN EN BÜYÜK CAN KAYIPLARINDAN BİRİ YAŞANDI
Senegal hükümetinin işlettiği Le Joola, 580 yolcu kapasiteli bir feribottu. Lakin ülkenin güneyinde bulunan Ziguinchor’dan başşehir Dakar’a olan bu seferde, yolcu kapasitesi ziyadesiyle aşılmıştı. Üstelik hava fırtınalı, dalgaların uzunluğu yüksekti. Her şey birkaç dakika ortasında oldu; alabora olan feribot batmaya başladı.
Güverteler, biletleri bile olmayan çocuklar, ahşap döşemelere uzanmış bayanlar, hayatlarındaki tüm varlıklarını sırtlarındaki çantalara sığdırmış adamlarla doluydu. Yolculardan yalnızca 64’ü kurtulabildi. Birçoğu çocuk 1863 kişinin ömrünü kaybettiği kaza, insanlık tarihinin en büyük sivil denizcilik felaketlerinden biri olarak kayda geçti. (1912’de Titanic battığında can kaybı 1500’ün biraz üzerindeydi.) Ölenler içinde Senegallilerin yanı sıra Kamerun, Gine, Gana, Nijerya, Fransa, İspanya, Norveç, Belçika, Lübnan, İsviçre ve Hollanda üzere biroldukça ülkenin vatandaşları da vardı.
Cisse, o sırada 26 yaşındaydı ve bu akıl almaz trajediyi yaşamasına karşın alana çıkma gücünü bir biçimde ortasında bulabildi. çabucak sonrasında yapacağı açıklamada: “Her şeyi kendime sakladım” diyecek ve ekleyecekti: “Çok karmaşık ve güç bir gündü lakin ailemin onlar için kuvvetli olmama gereksinimleri vardı. Benim varlığıma gereksinimleri vardı. Zayıf olamazdım.”
Aynı Cisse, 20 yıl daha sonra teknik yönetici olarak ülkesinin ulusal ekibini Dünya Kupası’nda birinci 16’ya taşıdı.
Johnson, “Bu felakette ailesinin bu kadar epeyce üyesini kaybetmişken birkaç gün daha sonra grupla birlikte alana çıkabilmiş olması fazlaca gerçeküstü görünüyor” dedi ve ekledi:
“Bugünden geriye baktığımda ‘Eğer sen bir insan ve bir oyuncu olarak bu biçimde biriysen, bu biçimde teknik yönetici olarak kadrosunu nasıl bir liderlik anlayışıyla yönetiyorsun kim bilir…’ diye düşünüyorum. ötürüsıyla Senegal’i buralara getirmiş olması beni şaşırtmıyor. Aliou gücü, hamaseti, kıymetleri gerçek bir adam. Milletlerarası arenada yaptıkları sürpriz değil zira bir oyuncu olarak alana kattıklarını ve kendisi için fazlaca karanlık günlerde bile nasıl öne çıktığını hatırlıyorum.”
Senegal ekibi A
frika Uluslar Kupası şampiyonluğunu bu biçimde kutladı
SENEGAL’İN KIYMETLİ BAŞARILARINDA DAİMA O VAR
Senegal’in Doha’daki kampında biraz vakit geçirmek, Cisse’nin hiç bir vakit 26 Eylül 2002’de yaşanmış bu trajik olayla hatırlanmak istemediğini anlatıyor.
Senegal Ulusal Ekibi 2002 yılında Joola trajedisinden birkaç ay evvel tarihinde birinci sefer Dünya Kupası’nda çeyrek finale yükseldiğinde, Cisse grup kaptanıydı.
Aynı yıl oynanan Afrika Uluslar Kupası finalinde Kamerun’la oynanan müsabakada kritik bir penaltı kaçıran Cisse, Senegal 1957’den beri düzenlenen turnuvada birinci kere geçen sene şampiyonluğa ulaştığında ise teknik yöneticilik koltuğunda oturuyordu.
Senegal’i 22 Haziran 2002’de oynanan çeyrek final karşılaşmasında 1-0 skorla eleyen ise hatırlanabileceği üzere, Ulusal Grubumuz olmuştu. İlhan Mansız’ın 94’üncü dakikada kaydettiği gol, Dünya Kupası tarihinin son altın golü olarak tarihe geçmişti.
Senegal’i 22 Haziran 2002’de oynanan çeyrek final karşılaşmasında 1-0 skorla eleyen ise hatırlanabileceği üzere, Ulusal Grubumuz olmuştu. İlhan Mansız’ın 94’üncü dakikada kaydettiği gol, Dünya Kupası tarihinin son altın golü olarak tarihe geçmişti.
SAYGI UYANDIRAN BİR TEKNİK DİREKTÖR
Cisse “Teranga Aslanları” olarak da bilinen kadronun ruhunu her şeyiyle yansıtıyor. Ne var ki ekipteki futbolcuların birçoğu, teknik yöneticilerinin yaşadığı trajediyi ve daha sonrasında yaşanan soruşturmaları hatırlayamayacak kadar genç.
Joola’yı bilen oyuncular ise o büyüklükteki bir felaketin, bugünkü Cisse’yi nasıl şekillendirdiğini anlayabiliyor. Öğrencileri Cisse’nin hürmet uyandıran ve takımda birlik hissini güçlendiren bir teknik yönetici olduğunu söylüyor.
Cisse ekipte “Patron” olarak görülüyor. Gerçekten Johnson da 20 yıl evvelde hatırladığı Cisse için “Roy Keane’e epeyce benzeyen bir kişilikti, epeyce açık sözlüydü, epey netti. O bir başkandı ve bu durumunun gerisini her vakit doldurdu” diye konuştu.
Birmingham City’nin Ocak 2003’te renklerine bağladığı eski ulusal futbolcu Matthew Upson da “Cisse’nin diğerlerinden farklı bir yanı vardı. Bunu davranışlarında ve yaşadıklarıyla başa çıkma biçiminde nazaranbiliriniz. Şu an taç çizgisinin kenarında ona bakıyorum ve bir yoğunluk görüyorum. Gözlerinden okunuyor” dedi.
Upson, “Antrenmanlarda daima fazlaca ciddiydi. Her vakit her şeyini ortaya koyardı zira o tipte bir oyuncuydu. Top çalma konusunda eksiksiz bir orta saha oyuncusuydu. Agresifti, karakterliydi” tabirlerini kullandı.
SESSİZLİĞİNİ YILLAR daha sonra BİR BELGESEL İÇİN BOZDU
Cisse beraberinde çok ketum bir insandı. Joola felaketinin akabinde iki hafta mazeret müsaadesi aldı ve Senegal’e gitti. Bu süreçte Nijerya’ya karşı oynanan ve geliri kazada hayatını yitirenlerin ailelerine verilen bir yardım maçında alana çıktı. Akabinde İngiltere’ye döndü.
Dönüşteki birinci maçında Birmingham, Manchester City ile karşı karşıya geldi. Maç öncesi Birmingham taraftarları tribünlere dev bir Senegal bayrağı asmıştı fakat Cisse’nin ekip arkadaşları mevzuyu nasıl açacaklarını bilemiyorlardı. Nihayetinde Cisse ekibe geleli daha birkaç ay olmuştu. Vakit zaman tek kederinin futbolunu oynayıp maçını kazanmak olduğu izlenimini veriyordu ve herkes bu duruma hürmet gösteriyordu.
Cisse’nin Senegal’in teknik yöneticisi olarak geçirdiği yedi yılda da durum birebirdi. Bu süreçte yaşanan trajediden bahsetmeye istekli göründüğü anların sayısı bir elin parmaklarını geçmedi. Gazeteciler de Joola’nın Cisse için her daim güç bir mevzu olacağı gerçeğini kabul ederek basın toplantılarında olayı gündeme getirmemeyi tercih etti.
ötürüsıyla Cisse’nin BBC Africa’nın kazanın 20’nci yıldönümü için hazırladığı “The Joola: Africa’s Titanic” belgeseline konuşmayı kabul etmesi biraz şaşırtan oldu.
Genç kuşağın yaşananları ve olayın Senegal’in ve Afrika’nın tarihli yerini bilmesini istediği için konuşmayı kabul ettiğini söyleyen Cisse, “Hatırlamalıyız” dedi.
Cisse şöyleki devam etti: “Kaybettiklerimizi, babadan toruna yok olan bütün o aileleri hatırlamalıyız. Onları hatırlamak, anmak, ortamızda olmadıklarını lakin kalbimizde olduklarını bilmek kıymetli. Bence bu epeyce değerli. Doğrusunu söylemek gerekirse, bu röportajı kabul etmekteki ana motivasyonum ‘Sizi düşünüyoruz’ demekti.”
YILDIZ YOK, KADRO VAR
Senegal’in Ekvador’u 2-1’lik skorla geçtiği maçın akabinde oyuncular bu galibiyeti ikinci vefat yıldönümü olan Papa Boub Diop’a adadı. Futbolcuların hazırlattığı ve 42 yaşındayken hayata veda eden Diop’un Fulham, Portsmouth, West Ham ve Birmingham’daki futbol mesleğini hatırlatan pankartta, “Gerçek Aslan Asla Ölmez” yazıyordu.
Cisse’nin önayak olmasıyla, Senegalli futbolcular maça çıkmadan evvel Diop’un ailesinin gönderdiği bir görüntü bildiri izledi. Galibiyeti getiren golü atan Kalidou Koulibaly, kendisine verilen “Maçın Adamı” mükafatını de Diop’un ailesine adadı. Heykelciği de aileye vereceğini belirten Koulibaly, “Biz bir grubuz, biz bir ekibiz, biz kardeşiz” diye konuştu.
Bütün bu küçük dokunuşlar, Cisse’nin teknik yöneticiliğe yaklaşımının izlerini taşıyor. Cisse bireylerden fazla bir “kolektif”ten bahsetmeyi tercih ediyor. Bu sayede Senegal, en yıldız oyuncusu olan Sadio Mane’nin yokluğuna karşın son 16’ya kalmayı başardı.
FELAKET GRUBU DAHA DA KAYNAŞTIRDI
Johnson, “Aliou’yu maça otoritesini koymayı seven bir orta saha generali olarak hatırlıyorum. Varlığı bulaşıcıydı. İnançları konusunda epey net, futbol usulü konusunda fazlaca güvenliydi” dedi.
Cisse’nin hürmet ve otoriteyle yönetme yaklaşımı benimsediğini de vurgulayan Johnson, şunları söylemiş oldu:
“Normalde yurt haricinden İngiltere’ye geldiğinizde ahenk sağlamanız biraz vakit alır. O o denli değildi. Direkt grubun ve soyuma odasındaki hararetli tartışmaların bir modülü olmuştu. Bunun sırrı davranışları ve konuşma biçimiydi. Bir maçta Patrick Vieira ile eşleştiğini ve ona üstün geldiğini hatırlıyorum. Soyunma odamızın en dikkat cazibeli karakterlerinden Robbie Savage’dı ve bir seferinde Aliou’nun Robbie’ye de haddini bildirdiğini hatırlıyorum.
“Tuhaf fakat, Joola felaketi ekipte her insanın daha da yakınlaşmasını sağladı. O dönem öbür bir Senegalli oyuncumuz (Ferdinand Coly) daha vardı. Gerçek bir birliktelik ruhu ortasında olduğumuzu, fazlaca bahtsız bir durumda olan bir arkadaşımıza nitekim takviye verdiğimizi hatırlıyorum.”
16 Eylül 2002’de oynanan Birmingham City-Aston Villa maçında Gareth Barry ile Cisse top mücadelesinde
“O BİR ASLAN”
Cisse, Birmingham City’de 2 yıl oynadı. Birmingham’ın 9 yıl daha sonra karşı karşıya geldiği ezeli rakibi Aston Villa’yı 3-0’la geçtiği maçta da takımda yer aldı ve kadronun tarihine en sevilen oyunculardan biri olarak geçti. O da Joola felaketinden etkilenenler için bir bağış kampanyası başlatan Birmingham taraftarlarının “sıcaklığını ve şefkatini” sık sık lisana getirdi.
2004’te Portsmouth’a transfer olan Cisse, oyunculuk mesleğini Fransa’da noktaladı; 2012’de Senegal’in 23 yaş altı ulusal ekibinin başına geçerek teknik yöneticiliğe adım attı.
Hem mecazen tıpkı vakitte gerçek manada dik duruşuyla, gri eşofmanlarıyla ve rastalı saçlarıyla saha kenarında da dikkat çeken Cisse, bugünlerde yeni bir muvaffakiyet kıssası yazmak istiyor.
Cisse’nin hayatını en yeterli özetleyen kelamlar ise Senegal’in orta saha oyuncusu Pape Gueye’den geldi. Gueye, “O bir aslan” dedi, “Ve bizimle konuştuğunda bir aslan üzere kükrüyor”.
The Athletic’in “The family tragedy of Aliou Cisse, Senegal’s ‘lion’ of a coach” başlıklı haberinden derlenmiştir.
Okumaya devam et...