Türkiye’de ırkçı söyleme öncülük eden CHP, GÜZEL Parti ve Zafer Partisi tahlil için Beşşar Esed rejimi ile uzlaşmayı adres gösterse de Suriyeliler bu tekliften kaygılı. Esed rejiminin biroldukça ilan ettiği genel affa güvenmeyen Suriyeliler, 2011’den bu yana hukuksuza tutuklananların sayısının 1 milyonu aştığını belirtiyor. Yeni Şafak’a konuşan aktivist ve daha evvel zindanlarda kalan Suriyeliler, Esed rejimine güvenilmeyeceğini büyük acılar yaşayarak deneyim ettiklerini vurguluyor. Esed rejiminin zindanlarındaki 154 bin tutukluyu isimleri ile belgelediklerini lisana getiren Suriye Tutuklular Komitesi Sözcüsü Mervan Elhosh, “Devrimin başlangıcından bu yana Suriye’deki tutuklu sayısı bir milyonu aştı. 7 bin 122 bayan ve 10 yaş altı 437 çocuk dahil olmak üzere 300 binden çok kişi kayıp” tabirlerini kullandı.
Suriye’de Esed rejimi tarafınca katledilen sivillerin manzarası tüm dünyada infiale niye oldu. Elleri geriden bağlı siviller, kurşuna dizilmişti.
ABİMDEN YILLARDIR HABER YOK
Cezaevlerinde ağır azaplara maruz kalan isimler ve yakınları Esed rejimine güvenmiyor. Suriyeli Selva Aksoy 2012 yılında konutundan alınıp gdolayılen ağabeyi İbrahim Çetav’dan 2015 yılından beri haber alamadıklarını söylüyor. Aksoy şunları kaydediyor: “2012 yılının başlarında konutumuza bir askeri araç geldi ve ortasında en az 15 asker vardı. hiç bir şey söylemeden abimi götürdüler. Bir yıl boyunca nerede olduğunu tüm gayretlerimize karşın öğrenemedik. daha sonra bir gün abim aradı. Eşi, çocukları, annem ve babam onu ziyaret ettiler. daha sonra tekrar ortadan kayboldu. En son 2015 yılında yaşadığına dair bir bilgi geldi. Büyük bir çaresizlik ortasındayız. Tademun katliamının manzaralarını izledikten daha sonra ailecek epey sarsıldık. Onun başına bu biçimde bir şey gelmediğini nasıl bilebiliriz. Hiç haber alamamak kahredici. Kayıp olanların büyük çoğunluğunun öldürüldüğünü bilsek de ümit etmekten vazgeçemiyoruz. Abimin başına gelenlerden daha sonra siyasetle ilgilenmeye başladım. Suriye Muhalif ve Devrimci Güçler Ulusal Koalisyonu (SMDK) üyesiyim ve siyasi heyetin ortasında çalışıyorum. Bunu halkıma karşı bir bakılırsav olarak görüyorum ve onların hakkını savunmak istiyorum.”
Selva Aksoy
Münir Elfakır
İbrahim Çetav
140 KİLO GİRDİM 40 KİLO ÇIKTIM
Eski bir tutuklu olan insan hakları aktivisti Münir Elfakır da, Esad rejiminin 11 yıl boyunca bir defa bile gerçek bir af sonucu çıkartmadığını belirtiyor. Elfakır şu sözleri kullanıyor: “Uluslararası arenaya ve medyaya kendini paka çıkartmak istediği için rejim her vakit af çıkarmadan evvel hiç bir şeyle alakası olmayan yüzlerce insanı tutukluyor. Karar çıktıktan daha sonra onları hür bırakıyor. Ben 2012 yılında İstanbul’da bir toplantıya katılmak için geldim ve Suriye’ye döndüm. Çabucak tutuklandım ve iki yıl hapishanede kaldım. Şişman bir tanesiydim 140 kilo girdim ve 40 kiloya düştüm, neredeyse aklımı kaybedecektim. Artık asla dönmem, güvenmiyorum. Ürdün, Lübnan, Türkiye ve biroldukça ülkeden vatanlarına geri dönen insanları sonundan girer girmez tutukladılar. Af sonucuna inanıp gelenlerin birçok hapishanede öldü ve toplu mezarlara gömüldü. Aileleri hala bekliyor lakin asla dönmeyecekler.”
Mahir Ouda
Muhammed Ouda
İki çocuğumun başına ne geldi bilmiyorum
Melek Ouda’nın iki çocuğu mahpusta ve onlardan yıllardır haber alamıyor. Şam’dan 2017 yılında ayrılmak zorunda kalan Ouda, yaşadıklarını şu sözlerle özetliyor: “Büyük oğlum Muhammed çabucak hemen 19 yaşında iken 2011 yılında, kardeşi Uzman 15 yaşında lise öğrencisiyken 2012 yılında tutuklandı. Muhammed’e ateş açıldığını duydum fakat haber alamadım. Mahir’i 2014 yılında son kere gördüm ve nerede bilmiyorum. Beni de tutukladılar ve 15 ay kaldım. Mübadele ile çıkarıldım. Kardeşimi öldürdüler, bir kardeşim hala mahpusta ve onunla ilgili de bir şey bilmiyorum. Ülkeme lakin Esed rejimi gittiğinde dönebilir. Dönersem bir daha tutuklanacağım. Benim üzere Türkiye’de binlerce Suriyeli aile var. Çaresizce bekliyoruz.”
Meysa Gazziz
Hücrede 5 aylık bebek
İstanbul’da hayatını sürdüren Meysa Gazziz, Hapishanede yaşadıklarını şu sözlerle anlatıyor: “Şam’da güç bakanlığında çalışıyordum. İhtilalin başlangıcında birfazlaca insan üzere yürüyüş ve aksiyonlara katıldım. Beni iş yerimden aldılar. Mezze’de istihbarat ünitesi tarafınca sorguya alındım. Azap çeşitlerini tanım etmeye sözler yetmez. Hücrede beş aylık bir bebek vardı. ömrümüzü çalan bu rejime asla inanmıyorum.”
Suriye’de Esed rejimi tarafınca katledilen sivillerin manzarası tüm dünyada infiale niye oldu. Elleri geriden bağlı siviller, kurşuna dizilmişti.
ABİMDEN YILLARDIR HABER YOK
Cezaevlerinde ağır azaplara maruz kalan isimler ve yakınları Esed rejimine güvenmiyor. Suriyeli Selva Aksoy 2012 yılında konutundan alınıp gdolayılen ağabeyi İbrahim Çetav’dan 2015 yılından beri haber alamadıklarını söylüyor. Aksoy şunları kaydediyor: “2012 yılının başlarında konutumuza bir askeri araç geldi ve ortasında en az 15 asker vardı. hiç bir şey söylemeden abimi götürdüler. Bir yıl boyunca nerede olduğunu tüm gayretlerimize karşın öğrenemedik. daha sonra bir gün abim aradı. Eşi, çocukları, annem ve babam onu ziyaret ettiler. daha sonra tekrar ortadan kayboldu. En son 2015 yılında yaşadığına dair bir bilgi geldi. Büyük bir çaresizlik ortasındayız. Tademun katliamının manzaralarını izledikten daha sonra ailecek epey sarsıldık. Onun başına bu biçimde bir şey gelmediğini nasıl bilebiliriz. Hiç haber alamamak kahredici. Kayıp olanların büyük çoğunluğunun öldürüldüğünü bilsek de ümit etmekten vazgeçemiyoruz. Abimin başına gelenlerden daha sonra siyasetle ilgilenmeye başladım. Suriye Muhalif ve Devrimci Güçler Ulusal Koalisyonu (SMDK) üyesiyim ve siyasi heyetin ortasında çalışıyorum. Bunu halkıma karşı bir bakılırsav olarak görüyorum ve onların hakkını savunmak istiyorum.”
Selva Aksoy
Münir Elfakır
İbrahim Çetav
140 KİLO GİRDİM 40 KİLO ÇIKTIM
Eski bir tutuklu olan insan hakları aktivisti Münir Elfakır da, Esad rejiminin 11 yıl boyunca bir defa bile gerçek bir af sonucu çıkartmadığını belirtiyor. Elfakır şu sözleri kullanıyor: “Uluslararası arenaya ve medyaya kendini paka çıkartmak istediği için rejim her vakit af çıkarmadan evvel hiç bir şeyle alakası olmayan yüzlerce insanı tutukluyor. Karar çıktıktan daha sonra onları hür bırakıyor. Ben 2012 yılında İstanbul’da bir toplantıya katılmak için geldim ve Suriye’ye döndüm. Çabucak tutuklandım ve iki yıl hapishanede kaldım. Şişman bir tanesiydim 140 kilo girdim ve 40 kiloya düştüm, neredeyse aklımı kaybedecektim. Artık asla dönmem, güvenmiyorum. Ürdün, Lübnan, Türkiye ve biroldukça ülkeden vatanlarına geri dönen insanları sonundan girer girmez tutukladılar. Af sonucuna inanıp gelenlerin birçok hapishanede öldü ve toplu mezarlara gömüldü. Aileleri hala bekliyor lakin asla dönmeyecekler.”
Mahir Ouda
Muhammed Ouda
İki çocuğumun başına ne geldi bilmiyorum
Melek Ouda’nın iki çocuğu mahpusta ve onlardan yıllardır haber alamıyor. Şam’dan 2017 yılında ayrılmak zorunda kalan Ouda, yaşadıklarını şu sözlerle özetliyor: “Büyük oğlum Muhammed çabucak hemen 19 yaşında iken 2011 yılında, kardeşi Uzman 15 yaşında lise öğrencisiyken 2012 yılında tutuklandı. Muhammed’e ateş açıldığını duydum fakat haber alamadım. Mahir’i 2014 yılında son kere gördüm ve nerede bilmiyorum. Beni de tutukladılar ve 15 ay kaldım. Mübadele ile çıkarıldım. Kardeşimi öldürdüler, bir kardeşim hala mahpusta ve onunla ilgili de bir şey bilmiyorum. Ülkeme lakin Esed rejimi gittiğinde dönebilir. Dönersem bir daha tutuklanacağım. Benim üzere Türkiye’de binlerce Suriyeli aile var. Çaresizce bekliyoruz.”
Meysa Gazziz
Hücrede 5 aylık bebek
İstanbul’da hayatını sürdüren Meysa Gazziz, Hapishanede yaşadıklarını şu sözlerle anlatıyor: “Şam’da güç bakanlığında çalışıyordum. İhtilalin başlangıcında birfazlaca insan üzere yürüyüş ve aksiyonlara katıldım. Beni iş yerimden aldılar. Mezze’de istihbarat ünitesi tarafınca sorguya alındım. Azap çeşitlerini tanım etmeye sözler yetmez. Hücrede beş aylık bir bebek vardı. ömrümüzü çalan bu rejime asla inanmıyorum.”