Şehirlerde soluduğumuz havayı zehirlemekle kalmıyor: Duman aynı zamanda kemiklerinize de zarar verebilir. Ve 'panzehir' yeşil görünüyor. Yemyeşil alanlarda, bahçelerin veya parkların yakınında yaşamak kemik yoğunluğunu artırabilir ve osteoporoz riskini azaltabilir. Bu etki, 'Romatizmal Hastalıkların Yıllıkları'nda çevrimiçi olarak yayınlanan araştırmalarla vurgulanmaktadır. Yazarlara göre, yeşil alanlardaki hava kirliliğinin daha düşük seviyeleri, bulunan ilişkilere katkıda bulunan önemli bir faktörü temsil ediyor. Çalışma, Changsha Orta Güney Üniversitesi (Hunan) ve Wuhan'daki Huazhong Bilim ve Teknoloji Üniversitesi'nden Çinli araştırmacılar tarafından imzalandı.
Genetik, hormonal ve çevresel faktörlerin neden olduğu, kemikleri kırılgan ve kırılmaya yatkın hale getiren bir durum olan osteoporoz, kronik ağrıya, hareket kabiliyetinin azalmasına ve yaşam kalitesinin düşmesine neden olabilir. Uzmanlar bunun zaten küresel bir sağlık sorunu olduğunu vurguluyor, ancak nüfusun hızla yaşlanması ve yaşam tarzındaki değişikliklerle birlikte küresel yaygınlığının artması bekleniyor. Yeşil alanlara maruz kalmanın daha düşük sağlık sorunları riskiyle bağlantılı olduğu gerçeğinden yola çıkan yazarlar, bunun aynı zamanda osteoporoz riskini de kapsayıp kapsamadığını araştırmak istediler.. Bunu anlamak için, Birleşik Krallık Biyobankası'nda, ortalama yaşı 56 olan ve yarısından biraz fazlası (%53) kadın olan 391.298 kişiyle ilgili verileri analiz ettiler. Hepsinde kemik mineral yoğunluğu ve etnik köken, yıllık hane geliri, eğitim düzeyi, çalışma durumu, yerleşim yeri, alkol tüketimi, fiziksel aktivite düzeyleri, sigara içme durumu ve diyet gibi potansiyel olarak etkili faktörler hakkında bilgi kaydedilmişti.
Genetik osteoporoz riski bir skorla hesaplandı ve ardından yaygın olarak kullanılan bir ölçüm yöntemiyle yerleşim bölgelerindeki yeşil alan miktarı belirlendi. Nitrojen oksit (NO2) ve PM2,5 partikül maddesine ortalama yıllık maruz kalma oranları, konut posta koduna ve Avrupa'da dumana maruz kalmanın uzun vadeli sağlık etkilerini inceleyen Escape projesinin verilerine dayanarak tahmin edilmiştir. Her katılımcı izlendi ve ortalama 12 yıllık bir süre boyunca 9.307 kişide yeni osteoporoz vakası ortaya çıktı. Bu kişilerin daha yaşlı, kadın, sigara içen ve emekli oldukları, ayrıca daha düşük eğitim seviyesine sahip oldukları ve ekonomik olarak daha dezavantajlı oldukları görüldü. Ama aynı zamanda ortaya çıktı yeşil alan miktarı ile yeni osteoporoz vakaları arasında tutarlı bir ilişki.
Yazarlar, mevcut konut yeşilliklerinden 300 ila 1.500 metre arasındaki mesafeyi hesaplayarak bitki örtüsü indeksini tahmin ettiler. Bu indeksteki artışlarla birlikte kemik mineral yoğunluğunda artış ve osteoporoz gelişme riskinde %5 azalma tespit edildi. Yeşil alan ile osteoporoz gelişme riskinin azalması arasında gözlemlenen ilişkideki ana faktörler, kirletici NO2 ve Pm2,5 seviyelerinin düşük olmasıydı.
Uzmanların gerekçesi olan çeşitli çalışmalar şunu gösterdi: Dumana maruz kalmak oksidatif stres ve inflamasyona neden olabilir ve hormonları değiştirebilir, bu da osteoporoz riskini artıran bir olgudur.. Daha yeşil alanlarda yaşayan insanlar daha az riske maruz kalacaklar çünkü ağaçlar ve bitkiler doğal filtre görevi görerek havadaki kirleticileri uzaklaştırıyor. Fiziksel olarak aktif olmak aynı zamanda daha düşük osteoporoz riskiyle de ilişkilendirilmiştir; bunun nedeni belki de Yeşil alanlı alanlarda yaşamak daha fazla egzersiz fırsatı sunuyoraraştırmacılar hala bunu öneriyor.
Yazarlar, bunun gözlemsel bir çalışma olduğunu ve bu nedenle nedenleri konusunda kesin bir sonuca varılamayacağını belirtiyor. Araştırmacılar ayrıca, bitki örtüsü indeksi hesaplamasının konut adreslerine dayanması da dahil olmak üzere çeşitli sınırlamaları da kabul ediyor, bu nedenle gerçek yeşil alan miktarını doğru şekilde tanımlayamayabilir. Ve çalışma katılımcıları genel olarak sağlıklıydı, dolayısıyla seçim yanlılığı potansiyeli göz ardı edilemez. Ancak bilim insanları, sonuçların “şunu gösteren ilk kanıtı sunduğu” sonucuna varıyor: konut yeşillikleri daha fazla kemik yoğunluğu ile ilişkilidir ve osteoporoz gelişme riski azalır. Ve etkili stratejilerin geliştirilmesinde kentsel yeşilliğin öneminin altını çizerek, hastalığın başlamasını önlemede “bitki ve ağaçların” potansiyeli hakkında değerli bilgiler sağlıyorlar.”
Genetik, hormonal ve çevresel faktörlerin neden olduğu, kemikleri kırılgan ve kırılmaya yatkın hale getiren bir durum olan osteoporoz, kronik ağrıya, hareket kabiliyetinin azalmasına ve yaşam kalitesinin düşmesine neden olabilir. Uzmanlar bunun zaten küresel bir sağlık sorunu olduğunu vurguluyor, ancak nüfusun hızla yaşlanması ve yaşam tarzındaki değişikliklerle birlikte küresel yaygınlığının artması bekleniyor. Yeşil alanlara maruz kalmanın daha düşük sağlık sorunları riskiyle bağlantılı olduğu gerçeğinden yola çıkan yazarlar, bunun aynı zamanda osteoporoz riskini de kapsayıp kapsamadığını araştırmak istediler.. Bunu anlamak için, Birleşik Krallık Biyobankası'nda, ortalama yaşı 56 olan ve yarısından biraz fazlası (%53) kadın olan 391.298 kişiyle ilgili verileri analiz ettiler. Hepsinde kemik mineral yoğunluğu ve etnik köken, yıllık hane geliri, eğitim düzeyi, çalışma durumu, yerleşim yeri, alkol tüketimi, fiziksel aktivite düzeyleri, sigara içme durumu ve diyet gibi potansiyel olarak etkili faktörler hakkında bilgi kaydedilmişti.
Genetik osteoporoz riski bir skorla hesaplandı ve ardından yaygın olarak kullanılan bir ölçüm yöntemiyle yerleşim bölgelerindeki yeşil alan miktarı belirlendi. Nitrojen oksit (NO2) ve PM2,5 partikül maddesine ortalama yıllık maruz kalma oranları, konut posta koduna ve Avrupa'da dumana maruz kalmanın uzun vadeli sağlık etkilerini inceleyen Escape projesinin verilerine dayanarak tahmin edilmiştir. Her katılımcı izlendi ve ortalama 12 yıllık bir süre boyunca 9.307 kişide yeni osteoporoz vakası ortaya çıktı. Bu kişilerin daha yaşlı, kadın, sigara içen ve emekli oldukları, ayrıca daha düşük eğitim seviyesine sahip oldukları ve ekonomik olarak daha dezavantajlı oldukları görüldü. Ama aynı zamanda ortaya çıktı yeşil alan miktarı ile yeni osteoporoz vakaları arasında tutarlı bir ilişki.
Yazarlar, mevcut konut yeşilliklerinden 300 ila 1.500 metre arasındaki mesafeyi hesaplayarak bitki örtüsü indeksini tahmin ettiler. Bu indeksteki artışlarla birlikte kemik mineral yoğunluğunda artış ve osteoporoz gelişme riskinde %5 azalma tespit edildi. Yeşil alan ile osteoporoz gelişme riskinin azalması arasında gözlemlenen ilişkideki ana faktörler, kirletici NO2 ve Pm2,5 seviyelerinin düşük olmasıydı.
Uzmanların gerekçesi olan çeşitli çalışmalar şunu gösterdi: Dumana maruz kalmak oksidatif stres ve inflamasyona neden olabilir ve hormonları değiştirebilir, bu da osteoporoz riskini artıran bir olgudur.. Daha yeşil alanlarda yaşayan insanlar daha az riske maruz kalacaklar çünkü ağaçlar ve bitkiler doğal filtre görevi görerek havadaki kirleticileri uzaklaştırıyor. Fiziksel olarak aktif olmak aynı zamanda daha düşük osteoporoz riskiyle de ilişkilendirilmiştir; bunun nedeni belki de Yeşil alanlı alanlarda yaşamak daha fazla egzersiz fırsatı sunuyoraraştırmacılar hala bunu öneriyor.
Yazarlar, bunun gözlemsel bir çalışma olduğunu ve bu nedenle nedenleri konusunda kesin bir sonuca varılamayacağını belirtiyor. Araştırmacılar ayrıca, bitki örtüsü indeksi hesaplamasının konut adreslerine dayanması da dahil olmak üzere çeşitli sınırlamaları da kabul ediyor, bu nedenle gerçek yeşil alan miktarını doğru şekilde tanımlayamayabilir. Ve çalışma katılımcıları genel olarak sağlıklıydı, dolayısıyla seçim yanlılığı potansiyeli göz ardı edilemez. Ancak bilim insanları, sonuçların “şunu gösteren ilk kanıtı sunduğu” sonucuna varıyor: konut yeşillikleri daha fazla kemik yoğunluğu ile ilişkilidir ve osteoporoz gelişme riski azalır. Ve etkili stratejilerin geliştirilmesinde kentsel yeşilliğin öneminin altını çizerek, hastalığın başlamasını önlemede “bitki ve ağaçların” potansiyeli hakkında değerli bilgiler sağlıyorlar.”