Göz önünde bırakılan haplar veya başka bir ilaçla karıştırılıp yanlış uygulanan bir ilaç. Kazara ilaç alımından kaynaklanan sarhoşluk nedeniyle hastaneye kaldırılabilen, genellikle bedelini ödeyen çocuklardır. Ludes Üniversitesi’nde tam profesör olan çocuk doktoru Italo Farnetani’ye göre, bu tür kazaların birkaç yıllık izlenmesiyle verileri detaylandırdı, “üç vakadan ikisinde (toplamın %65’i) reşit olmayan çocuklar kendi başlarına uyuşturucu içtiler. girişimi, yetişkinlerin dikkatsizliği, düzensizliği ve dikkatsizliği nedeniyle, ancak üçte biri ebeveynler, büyükanne ve büyükbabalar, bebek bakıcıları gibi yetişkinler tarafından ilaçların yanlış uygulanmasının kurbanı olmuştur”.
Farnetani’yi Adnkronos Salute’ye şöyle açıklıyor: “Aslında vakaların %23’ünde, çocukların ilaçlarını içeren şişeler yetişkinlerinkilerle birlikte bulunduğundan, yanlışlıkla bir ilaç yerine başka bir ilaç verildi. Bunun yerine %12’sinde zehirlenmenin nedeni aşırı dozdu. İkinci vakalarda, presbiyopik gözlük takmadıkları için genellikle büyükanne ve büyükbabalar sorumludur”.
Bu anketlere dayanarak, bugün gönüllü olarak Roma’da düzenlenen “Liderlik ve üst yönetimin işlevleri (Liderlik ve Yönetim)” konulu eğitim kursunda bu konu hakkında bir rapor veren yetişkinlerin hatalarının ve dikkatsizliğinin bir ifadesi olan Farnetani İtalyan Kızıl Haçı’nın askeri birlikleri, hem istemsiz ilaç alımını ve zehirlenmeyi önlemek hem de her şeyden önce ilacın doğru şekilde uygulandığından emin olmak için bir el kitabı geliştirdi.
1) Ayrıca yetişkin ve çocukların ilaçlarının kesinlikle değiş tokuş edilmemesi, ayrı dolaplarda saklanması tavsiye edilir. Daha da akıllıcası, içine kullanılan ilaçları koymak için, her biri farklı renk ve şekilde olan, büyük veya küçük, kişi başına bir tane olmak üzere küçük kaplar oluşturmak olacaktır.
2) Yedek olarak saklanan ilaçlar, çocukların ulaşamayacağı, dolayısıyla yüksekte, tercihen kapıyla korunan, muhtemelen kilitli yerlerde saklanmalıdır. Aynı şekilde tedavi yapılıyorsa ilaçlar çocukların alamayacağı yerlerde saklanmalı ve asla masalarda veya alçak mobilyalarda unutulmamalıdır.
3) Kış aylarında sıklıkla olduğu gibi, iki küçük kardeş iki farklı tedavi uygulamak zorunda kalırsa, ilaçlar uygun şekilde ayrılmalıdır.
4) Çocuğu doktora götürürken, anne-babalar onu organizasyonel ihtiyaçları konusunda bilgilendirmelidir çünkü antibiyotikler gibi birçok ilaç sadece bir kez verilebilir, ancak diğerleri iki veya üç uygulama gerektirir: hastanın ihtiyaçlarına göre seçim yapmak aile, deneyimsiz kişilere ilaç verilmesinden kaçınılacaktır.
5) İlaç kutusunun üzerine tercihen keçeli kalemle uygulanacak dozu yazmak sayıların net okunması için her zaman faydalıdır.
6) Eğer uzağı göremeyen veya her halükarda gözlük kullanmak zorunda olan kişiler ilaçları uyguluyorlarsa, dozları yanlış okumamak veya verilecek damlaları yanlış saymamak veya ölçü kabının üzerindeki çentikleri yanlış görmemek için gözlük takmayı unutmamalıdırlar.
7) Dozajdan emin olmak için, doktorun diktesi altında kişisel bir notta yazılması her zaman tercih edilir.
8) Doktorun, mesajın iyi alındığını doğrulamak için hastadan sözlü olarak dozu ve uygulama yöntemlerini tekrarlamasını istemesi tavsiye edilir.
9) Doktoru aradığınızda, ona her zaman çocuğun kilosunu söylemeyi unutmayın ve dozu yazmak için kalem ve kağıdı el altında bulundurun ve görüşmenin sonunda bunu tekrarlayın.
10) Son olarak kişinin kendi isteği ile ilaç vermesi yasaktır. Sadece doktor tarafından reçete edilen ve belirlenen süre boyunca uygulanacak olanlar kullanılmalıdır. Farnetani, ebeveynlerin inisiyatifiyle idarenin asla yeniden başlatılmayacağını söylüyor.
Farnetani’yi Adnkronos Salute’ye şöyle açıklıyor: “Aslında vakaların %23’ünde, çocukların ilaçlarını içeren şişeler yetişkinlerinkilerle birlikte bulunduğundan, yanlışlıkla bir ilaç yerine başka bir ilaç verildi. Bunun yerine %12’sinde zehirlenmenin nedeni aşırı dozdu. İkinci vakalarda, presbiyopik gözlük takmadıkları için genellikle büyükanne ve büyükbabalar sorumludur”.
Bu anketlere dayanarak, bugün gönüllü olarak Roma’da düzenlenen “Liderlik ve üst yönetimin işlevleri (Liderlik ve Yönetim)” konulu eğitim kursunda bu konu hakkında bir rapor veren yetişkinlerin hatalarının ve dikkatsizliğinin bir ifadesi olan Farnetani İtalyan Kızıl Haçı’nın askeri birlikleri, hem istemsiz ilaç alımını ve zehirlenmeyi önlemek hem de her şeyden önce ilacın doğru şekilde uygulandığından emin olmak için bir el kitabı geliştirdi.
1) Ayrıca yetişkin ve çocukların ilaçlarının kesinlikle değiş tokuş edilmemesi, ayrı dolaplarda saklanması tavsiye edilir. Daha da akıllıcası, içine kullanılan ilaçları koymak için, her biri farklı renk ve şekilde olan, büyük veya küçük, kişi başına bir tane olmak üzere küçük kaplar oluşturmak olacaktır.
2) Yedek olarak saklanan ilaçlar, çocukların ulaşamayacağı, dolayısıyla yüksekte, tercihen kapıyla korunan, muhtemelen kilitli yerlerde saklanmalıdır. Aynı şekilde tedavi yapılıyorsa ilaçlar çocukların alamayacağı yerlerde saklanmalı ve asla masalarda veya alçak mobilyalarda unutulmamalıdır.
3) Kış aylarında sıklıkla olduğu gibi, iki küçük kardeş iki farklı tedavi uygulamak zorunda kalırsa, ilaçlar uygun şekilde ayrılmalıdır.
4) Çocuğu doktora götürürken, anne-babalar onu organizasyonel ihtiyaçları konusunda bilgilendirmelidir çünkü antibiyotikler gibi birçok ilaç sadece bir kez verilebilir, ancak diğerleri iki veya üç uygulama gerektirir: hastanın ihtiyaçlarına göre seçim yapmak aile, deneyimsiz kişilere ilaç verilmesinden kaçınılacaktır.
5) İlaç kutusunun üzerine tercihen keçeli kalemle uygulanacak dozu yazmak sayıların net okunması için her zaman faydalıdır.
6) Eğer uzağı göremeyen veya her halükarda gözlük kullanmak zorunda olan kişiler ilaçları uyguluyorlarsa, dozları yanlış okumamak veya verilecek damlaları yanlış saymamak veya ölçü kabının üzerindeki çentikleri yanlış görmemek için gözlük takmayı unutmamalıdırlar.
7) Dozajdan emin olmak için, doktorun diktesi altında kişisel bir notta yazılması her zaman tercih edilir.
8) Doktorun, mesajın iyi alındığını doğrulamak için hastadan sözlü olarak dozu ve uygulama yöntemlerini tekrarlamasını istemesi tavsiye edilir.
9) Doktoru aradığınızda, ona her zaman çocuğun kilosunu söylemeyi unutmayın ve dozu yazmak için kalem ve kağıdı el altında bulundurun ve görüşmenin sonunda bunu tekrarlayın.
10) Son olarak kişinin kendi isteği ile ilaç vermesi yasaktır. Sadece doktor tarafından reçete edilen ve belirlenen süre boyunca uygulanacak olanlar kullanılmalıdır. Farnetani, ebeveynlerin inisiyatifiyle idarenin asla yeniden başlatılmayacağını söylüyor.