“Ulusal Sağlık Hizmetimizin dayandığı üç temel prensibi hatırlamak gerekiyor: evrensellik, eşitlik ve dayanışma.” Bunlar, “ulusal bölge genelinde tekdüze düzeyde yardım, tüm vatandaşlar için hizmetlere eşit erişim ve finansmanın mali dayanışma desteğini garanti altına almak amacıyla dünyanın en kapsayıcı sağlık sistemlerinden birini kurmayı mümkün kılan ilkelerdir.” sistemin”. Unindustria'nın Sağlık Hizmetleri bölümünün başkan yardımcısı Luca Marino, TAR'ın yarın açıklanacak kararının arifesinde, bir notta yeni tarife terminolojisinin sağlık hizmetlerini riske attığının altını çiziyor”.
Bilindiği gibi, “Sağlık sistemimiz, vatandaşların tüm sağlık ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla, NHS ile anlaşmalı olarak faaliyet gösteren ve kamu yapılarıyla aynı koşullar altında hizmet garantisi veren kamu yapılarından ve akredite özel yapılardan yararlanmaktadır. Ancak bu şirketler, Sağlık sisteminin ayrılmaz bir parçası olmasına rağmen, önemli organizasyon ve yönetim yükümlülükleri olan özel kuruluşlar olmaya devam etmektedir: tıbbi ve idari personel maliyetleri, ekipmanın sürekli güncellenmesi, mülk yönetim maliyetleri, kamu hizmetleri, vergiler ve işin doğal riskleri. yeni tarife terminolojisinde 30 Aralık 2024'ün, anlaşma kapsamında sağlanabilecek test ve hizmetlerin sayısını artırarak vatandaş için ileriye doğru atılmış önemli bir adımı temsil ettiğini ekliyor. Ancak bu reform, ciddi bir paradoksu da beraberinde getiriyor: Tarifelerin geri ödenmesi, yeterli olmaktan çok. Mevcut bağlamda ortalama yüzde 30'luk ve bazı durumlarda yüzde 80'e varan kesintilerle büyük ölçüde azaltıldı”.
Her şeyden önce birkaç örnek – not ayrıntıları – daha önce 231,60 avro geri ödenen omurganın MRI'sı için şimdi 133,20 avro geri ödenecek. Hamilelik teşhisi için çok yaygın olan Beta Hcg testi daha önce 9,98 avro olarak geri ödeniyordu, şimdi ise 3,55 avro. Marino, “Tarifelerdeki bu indirimin etkisi açık” diyor – Her ölçekteki akredite özel yapılar, yakında kendilerini çok sayıda hizmeti sağlayamaz hale getirecek – en az 58 sınav türünün risk altında olacağı tahmin ediliyor – çünkü bunlara geri ödeme yapılıyor ortalama üretim maliyetinden daha düşük tarifeler”.
Tabii ki, “Teorik olarak Bölgelerin bu boşluğu kendi fonlarıyla doldurmak için müdahale edebileceği doğrudur – Marino'ya göre” ancak bu çözüm kavramsal olarak kabul edilemez ve yapısal olarak sürdürülemez. İyileşme planı içindeki veya mali zorluk içindeki Bölgeler bunu yapamayacaklardır. Bu yükle başa çıkabilmek, dolayısıyla kaçınılmaz olarak birinci sınıf ve ikinci sınıf sağlık hizmeti üretmek. Gerçek risk, ülkenin geniş bölgelerinin vatandaşlar için gerçek temel sağlık hizmetleri olan yerel sağlık tesislerinden yoksun kalmasıdır.”
Unindustria Sanità'nın başkan yardımcısı “bunun sadece ekonomik bir talep olmadığını belirtmek ister. Sağlık çalışanları olarak NHS ile yapılan anlaşmadan kaynaklanan yük ve sorumlulukların farkındayız. Ancak her sözleşmenin aşağıdaki kriterleri karşılaması gerekir: Olasılık, yasallık ve ekonomik sürdürülebilirlik Yeni tarifeler çoğu durumda faaliyetlerin sürdürülmesini imkansız hale getirerek sistemin dengesini ve vatandaşların tek tip sağlık hizmeti alma hakkını baltalıyor”.
Bilindiği gibi, “Sağlık sistemimiz, vatandaşların tüm sağlık ihtiyaçlarının karşılanması amacıyla, NHS ile anlaşmalı olarak faaliyet gösteren ve kamu yapılarıyla aynı koşullar altında hizmet garantisi veren kamu yapılarından ve akredite özel yapılardan yararlanmaktadır. Ancak bu şirketler, Sağlık sisteminin ayrılmaz bir parçası olmasına rağmen, önemli organizasyon ve yönetim yükümlülükleri olan özel kuruluşlar olmaya devam etmektedir: tıbbi ve idari personel maliyetleri, ekipmanın sürekli güncellenmesi, mülk yönetim maliyetleri, kamu hizmetleri, vergiler ve işin doğal riskleri. yeni tarife terminolojisinde 30 Aralık 2024'ün, anlaşma kapsamında sağlanabilecek test ve hizmetlerin sayısını artırarak vatandaş için ileriye doğru atılmış önemli bir adımı temsil ettiğini ekliyor. Ancak bu reform, ciddi bir paradoksu da beraberinde getiriyor: Tarifelerin geri ödenmesi, yeterli olmaktan çok. Mevcut bağlamda ortalama yüzde 30'luk ve bazı durumlarda yüzde 80'e varan kesintilerle büyük ölçüde azaltıldı”.
Her şeyden önce birkaç örnek – not ayrıntıları – daha önce 231,60 avro geri ödenen omurganın MRI'sı için şimdi 133,20 avro geri ödenecek. Hamilelik teşhisi için çok yaygın olan Beta Hcg testi daha önce 9,98 avro olarak geri ödeniyordu, şimdi ise 3,55 avro. Marino, “Tarifelerdeki bu indirimin etkisi açık” diyor – Her ölçekteki akredite özel yapılar, yakında kendilerini çok sayıda hizmeti sağlayamaz hale getirecek – en az 58 sınav türünün risk altında olacağı tahmin ediliyor – çünkü bunlara geri ödeme yapılıyor ortalama üretim maliyetinden daha düşük tarifeler”.
Tabii ki, “Teorik olarak Bölgelerin bu boşluğu kendi fonlarıyla doldurmak için müdahale edebileceği doğrudur – Marino'ya göre” ancak bu çözüm kavramsal olarak kabul edilemez ve yapısal olarak sürdürülemez. İyileşme planı içindeki veya mali zorluk içindeki Bölgeler bunu yapamayacaklardır. Bu yükle başa çıkabilmek, dolayısıyla kaçınılmaz olarak birinci sınıf ve ikinci sınıf sağlık hizmeti üretmek. Gerçek risk, ülkenin geniş bölgelerinin vatandaşlar için gerçek temel sağlık hizmetleri olan yerel sağlık tesislerinden yoksun kalmasıdır.”
Unindustria Sanità'nın başkan yardımcısı “bunun sadece ekonomik bir talep olmadığını belirtmek ister. Sağlık çalışanları olarak NHS ile yapılan anlaşmadan kaynaklanan yük ve sorumlulukların farkındayız. Ancak her sözleşmenin aşağıdaki kriterleri karşılaması gerekir: Olasılık, yasallık ve ekonomik sürdürülebilirlik Yeni tarifeler çoğu durumda faaliyetlerin sürdürülmesini imkansız hale getirerek sistemin dengesini ve vatandaşların tek tip sağlık hizmeti alma hakkını baltalıyor”.