Twitter’da ‘Dünya Kupası’nı bilenlerle yorumluyoruz’ yayınında Nihat Kahveci, Bağış Erten, Erman Yaşar ve Emre Özcan, Katar’daki turnuvayı tahlil ederken, aktiflikte geçmiş Dünya Kupaları ile günümüz kıyaslaması yapıldı.
Bağış Erten, Zinedine Zidane’ın 2006’da hayatının performansını sergilediği turnuvayı unutamayacağını söz ederken Nihat Kahveci 2002’deki heyecanın inanılmaz bir tecrübe olduğuna dikkat çekti.
Kupa öncesi Cristiano Ronaldo gündemi hakkında Erman Yaşar, “Yaralı Ronaldo, en tehlikeli Ronaldo’dur.” yorumunu yaparken Emre Özcan, Manchester United eksenindeki tartışmaların Portekiz’i epey etkileyeceğini düşünmediğini tabir etti.
Twitter Space Odası’ndaki aktiflikten satır başları şöyleki;
Nihat Kahveci: Dünya Kupası’na hayli giden bir ülke değiliz. Fakat kendimi şanslı hissediyorum. 2002 Dünya Kupası’nda takımdaydım. Ben de dışardan bir Dünya Kupası izlemek istiyorm. İnşallah 2026’da gideriz. 24 sene olacak. Biz katıldığımızda daima renk katıyoruz. Dünya Kupası en üst düzey. Bana daima oynadığım en uygun nesli soruyorlar. Bence 2002 en güzeliydi. O heyecanı yaşamak inanılmaz. Altın gol oldu, iki krere Brezilya ile oynadık. Güney Kore ile üçüncülük maçı oynadık. Döndüğümüzde bizi F 16’ların karşılaması… Her şey hayli hoştu. bir daha gidelim de renk katalım. Âlâ bir neslimiz var. Beklentilerimiz büyük. yıllardır Ronaldo ve Messi konuşuluyor. Ben Messi tarafındayım. şüphesiz Ronaldo’nun da büyük muvaffakiyetleri var lakin Messi’nin Arjantin’i kazanırsa ben keyifli olurum. Bu kere Arjantin’i tutuyorum. Kolay değil. Arkadaşlarının Messi’ye dayanak olması gerekiyor.
Erman Yaşar: Üç turnuvanın yeri bende başka. En sevdiğim 1998. Birinci izlediğim turnuva ise İtalya 90’dı. Oyuncuları bu kadar izleme bahtımız yoktu. Kahramanlarımızı Dünya Kupası’nda bakılırsabiliyorduk. Çok heyecanlı hissediyordum. En hayli keyfi 1998’de aldım. olağan olarak 2022 de var. Benim ömrüm boyunca gördüğüm tek Dünya Kupası. 18-19 yaşındayken kendi grubunuzu yarı finale çıkmış görür görmez, 98’in önüne geçiyor haliyle. 2010’dan daha sonraki kupalarda, sanırım yaşla ilgili, çocukluğumdaki kurduğum bağı daha az kurduğumu söyleyebilirim.
Nihat Kahveci: Robert Pires ile 3 sene odada kaldık. 98’de final oynamıştı. Villarreal’de arkadaşımdı. Nasıl bir gurur onun için(Gülerek)
Emre Özcan: Ben İtalya şampiyonluğunu sadece 2006’da gördüm. 1982 daha sonrası tek şampiyonluğu da o. 2006’daki İtalya’ya epey bayılmamıştım. Fakat 1994 Dünya Kupası ve kaçan penaltı… Benim için en değerli turnuva. Birinci Dünya Kupası anılarımı 1990’dan hayırlıyorum. Lakin birinci gerçek tecrübem 94’tü. O finalde İtalya’nın kaybedişi… Galiba futbolu fazlaca sevdiğimi gösteren turnuvaydı. O finalde hüngür hüngür ağladım. O periyot Brezilya’yı terminatör üzere görüyorduk. Son vakit içinderda o algı azaldı. İtalya’nın o periyot o kadar yeterli direnmesi, maçı penaltılara kadar götürmesi ve çocukluk hayalimin penaltı kaçırması beni heba etmişti.
Bağış Erten: Benim de kendi adıma hayal meyal hatırladığım kupa 82’ydi. Unutulmaz turnuva ise 86’ydı. bu biçimdece Ronaldo mu Messi’nin mi destekçisi olduğum anlaşılıyordur. Fakat Zidane’ın hayatının performansını gösterdiği 2006’yı da unutmadığımı söyleyebilirim.
Nihat Kahveci: İstatistiklere baktığımızda Avrupa Şampiyonası gol hükümdarları, daha sonrasındaki Dünya Kupası’nı kazanıyor. 2020’de de en çok gol atan Ronaldo olmuş. Bu istatistik sürecek mi bakılırsaceğiz. Hırslı bir Portekiz grubu goreceğimizi düşünüyorum. Messi’li Arjantin, Neymar’lı Arjantin… Fransa’da kıymetli eksikler var. Öbür tarafta bir türlü beklentileri karşılamayan Belçika var. Arjantin umarım Messi ile kazanır. Ronaldo’ya baktığımda kibirli ve egolu bir tutum görüyorum. Fakat onunla vakit geçirmiş Mesut, Nuri üzere insanların söylemiş olduklerine baktığımızda fazlaca sevecen, cana yakın bir oyuncu. Ronaldo buraya fizikî olarak ne kadar hazır geldiğini bilmiyorum fakat mental olarak kuvvetli olacaktır.
Emre Özcan: Ronaldo’nun da fazlaca hürmet gördüğünü biliyoruz. Röportajlar farklı bir havayı birlikteinde getiriyorduk fakat MANU ile ilgili yaptığı açıklamaların Portekiz’i epey etkileyeceğini düşünmüyorum. Ben de Nihat ağabeye katılıyorum. Cancelo ve Bruno Fernandes’in Ronaldo ile badire yaşadığını düşünmüyorum. Beşerler buna inanmak istedi. Ronaldo için de Messi’ye yakın bir yaklaşım olacaktır. Ronaldo’nun son Dünya Kupası olduğu kesin üzere. Bu kadar büyük bir efsane varken Portekizli oyuncuların da kenetlenme yaşayacağına inanıyorum.
Erman Yaşar: Ronaldo’nun Manchester United davasındaki haklılığı haksızlığı başka bir yana Portekiz’de farklı bir statüsü olduğunu düşünüyorum. Bruno Fernandes kendisi de söylemiş oldu. Kendi ortamızda şakalaşıyorduk dedi. Cancelo’nun durumu da ortaya çıktı. Beşerler bunları kaşıyor tabi. aslına bakarsanız bir oyuncu, Messi ya da Ronaldo için değil kendisi için de Dünya Kupası’nı kazanmak ister. Portekiz’in ekip olarak sorunları olduğunu düşünüyorum lakin uzun vakittir problemler yaşamasının da Ronaldo’ya avantaj getirebileceğine inanıyorum. Yaralı Ronaldo, en tehlikeli Ronaldo’dur diyorum.
Nihat Kahveci: Dünyanın en çok yıldızlarına sahip Premier Lig lakin İngiltere bir sefer kupayı kazanmış. Bunu dikkate almak lazım. Fakat bir daha de gözardı etmemek gerekiyor. Her kadroya karşı bir oyun biçimi olan İngiltere’den bahsediyoruz. Genç de bir kuşak var birebir vakitte deneyimliler. Ön tarafta da Kane var. Bu turnuvalarda golcün kadarsındır. Arjantin ve Brezilya’dan dolayı epeyce konuşulmuyorlar. İspanya da var örneğin. Kıymetli bir grup. Onlarda da ileride bir Harry Kane yok. Lakin İngiltere o denli ya da bu biçimde Avrupa Şampiyonası’ndaki aktifliğiyle oynarsa ilerleyebilir. Almanya’yı da unutmamak gerekiyor. Forması bile bir şeyler için kâfi.
Erman Yaşar: Benim 1 numaralı favorim Brezilya. 2014 ve 2018’de bu kadar istikrarlı takımları yoktu. 2014’te 7 yiyen grupta Neymar kuvvetli bir silahtı lakin fazlaca net öbür yıldızları yoktu. Şu anki ekip, bekler hariç tüm konumları kuvvetli. Dünyanın en formda oyuncularının yüzde 30’u Brezilya’da. Prime Neymar’ın da son turnuvası olabilir. Brezilya aslına bakarsanız uygun takımlarla gelir lakin teknik dirketörleri de hayli hürmet goren bir adam. Tüm faktörler birleştiğinde Brezilya’yı her grubun bir tık önüne koyuyorum.
Emre Özcan: Oyuncularla bağ kurabilen, tıpkı lisanı konuşabilen, ortak bir geçmişi ve kültürü olan teknik erkeklerin daha başarılı olduğunu düşünüyorum. 2014’teki Yunanistan haricinde şampiyonların yerli teknik adamlara sahip olduğunu görüyoruz. 2008-2010-2012 haricinde biroldukça turnuvanın daha az atakçı kadrolar tarafınca kazandığını biliyoruz. İspanya topla oynamayı seviyor, Arjantin de topla daha hayli oynamaya çalışacaktır. Lakin ben istikrarlı grupların daha epey ön plana çıkacağına inanıyorum.
Nihat Kahveci: 2018’de final oynayan bir Hırvatistan var. Sırbistan enteresan bir ekip. Kamerun maçları bu biçimde turnuvalarda her vakit sıkıntı olur. Çok atletik oluyorlar. Son devirde Danimarka düzgün oynuyor. Bu turnuvaya da renk katabilir. Uruguay 2 kere kupayı kazanmış. Bu ekipler renk katabilir.
Emre Özcan: Fenerbahçe taraftarları Ekvador’u destekleyebilir fakat Brgihton’dan da 4 oyuncu var. Bunlardan bağımsız Ekvador benim dikkatle izlediğim gruplardan biri. Kümeden da epeyce net çıkarak geldiler buraya. Hem eğlenceli tıpkı vakitte yetenekli bir ekip olduklarını düşünüyorum. Sürpriz bir çeyrek final çıkarabilirler. Gana’nın da enteresan oyuncuları var. Meksika’yı da her turnuvada keyifle izlerim. Japonya’dan da umudum var lakin onların şanssızlığı İspanya ve Almanya’da tıpkı kümede olmak.
Erman Yaşar: 2010 çeyrek final maçını unutmayız. Gana ile Uruguay’ın bir daha karşılaşacak olması enteresan. Lakin o Gana fazlaca yeterli bir gruptu. Luis Suarez o hareketi yapmasa yarı finale kadar gelmişlerdi. Bir Afrika kadrosu kupayı alacaksa o periyot Gana’nın olabileceğine inanıyordum. Bu turnuvada rövanş almak isteyeceklerdir lakin son yılların en yeterli Uruguay’a denk geldiler. Japonya da fazlaca uygun bir ekip. Çok ahenkli oynayan, formda oyunculara sahip olan bir takım. Almanya’yı zahmete sokarlarsa inanılmaz şaşırmam. Sırbistan da dikkat çekiyor. Kümede işleri kolay değil. İsviçre üzere bir rakipleri var. Fas’ın da farklı bir grup olduğunu düşünüyorum. Turnuvaya renk katabilirler.
Nihat Kahveci: Brezilya-Arjantin maçı izlemek isterim.
Okumaya devam et...
Bağış Erten, Zinedine Zidane’ın 2006’da hayatının performansını sergilediği turnuvayı unutamayacağını söz ederken Nihat Kahveci 2002’deki heyecanın inanılmaz bir tecrübe olduğuna dikkat çekti.
Kupa öncesi Cristiano Ronaldo gündemi hakkında Erman Yaşar, “Yaralı Ronaldo, en tehlikeli Ronaldo’dur.” yorumunu yaparken Emre Özcan, Manchester United eksenindeki tartışmaların Portekiz’i epey etkileyeceğini düşünmediğini tabir etti.
Twitter Space Odası’ndaki aktiflikten satır başları şöyleki;
Nihat Kahveci: Dünya Kupası’na hayli giden bir ülke değiliz. Fakat kendimi şanslı hissediyorum. 2002 Dünya Kupası’nda takımdaydım. Ben de dışardan bir Dünya Kupası izlemek istiyorm. İnşallah 2026’da gideriz. 24 sene olacak. Biz katıldığımızda daima renk katıyoruz. Dünya Kupası en üst düzey. Bana daima oynadığım en uygun nesli soruyorlar. Bence 2002 en güzeliydi. O heyecanı yaşamak inanılmaz. Altın gol oldu, iki krere Brezilya ile oynadık. Güney Kore ile üçüncülük maçı oynadık. Döndüğümüzde bizi F 16’ların karşılaması… Her şey hayli hoştu. bir daha gidelim de renk katalım. Âlâ bir neslimiz var. Beklentilerimiz büyük. yıllardır Ronaldo ve Messi konuşuluyor. Ben Messi tarafındayım. şüphesiz Ronaldo’nun da büyük muvaffakiyetleri var lakin Messi’nin Arjantin’i kazanırsa ben keyifli olurum. Bu kere Arjantin’i tutuyorum. Kolay değil. Arkadaşlarının Messi’ye dayanak olması gerekiyor.
Erman Yaşar: Üç turnuvanın yeri bende başka. En sevdiğim 1998. Birinci izlediğim turnuva ise İtalya 90’dı. Oyuncuları bu kadar izleme bahtımız yoktu. Kahramanlarımızı Dünya Kupası’nda bakılırsabiliyorduk. Çok heyecanlı hissediyordum. En hayli keyfi 1998’de aldım. olağan olarak 2022 de var. Benim ömrüm boyunca gördüğüm tek Dünya Kupası. 18-19 yaşındayken kendi grubunuzu yarı finale çıkmış görür görmez, 98’in önüne geçiyor haliyle. 2010’dan daha sonraki kupalarda, sanırım yaşla ilgili, çocukluğumdaki kurduğum bağı daha az kurduğumu söyleyebilirim.
Nihat Kahveci: Robert Pires ile 3 sene odada kaldık. 98’de final oynamıştı. Villarreal’de arkadaşımdı. Nasıl bir gurur onun için(Gülerek)
Emre Özcan: Ben İtalya şampiyonluğunu sadece 2006’da gördüm. 1982 daha sonrası tek şampiyonluğu da o. 2006’daki İtalya’ya epey bayılmamıştım. Fakat 1994 Dünya Kupası ve kaçan penaltı… Benim için en değerli turnuva. Birinci Dünya Kupası anılarımı 1990’dan hayırlıyorum. Lakin birinci gerçek tecrübem 94’tü. O finalde İtalya’nın kaybedişi… Galiba futbolu fazlaca sevdiğimi gösteren turnuvaydı. O finalde hüngür hüngür ağladım. O periyot Brezilya’yı terminatör üzere görüyorduk. Son vakit içinderda o algı azaldı. İtalya’nın o periyot o kadar yeterli direnmesi, maçı penaltılara kadar götürmesi ve çocukluk hayalimin penaltı kaçırması beni heba etmişti.
Bağış Erten: Benim de kendi adıma hayal meyal hatırladığım kupa 82’ydi. Unutulmaz turnuva ise 86’ydı. bu biçimdece Ronaldo mu Messi’nin mi destekçisi olduğum anlaşılıyordur. Fakat Zidane’ın hayatının performansını gösterdiği 2006’yı da unutmadığımı söyleyebilirim.
Nihat Kahveci: İstatistiklere baktığımızda Avrupa Şampiyonası gol hükümdarları, daha sonrasındaki Dünya Kupası’nı kazanıyor. 2020’de de en çok gol atan Ronaldo olmuş. Bu istatistik sürecek mi bakılırsaceğiz. Hırslı bir Portekiz grubu goreceğimizi düşünüyorum. Messi’li Arjantin, Neymar’lı Arjantin… Fransa’da kıymetli eksikler var. Öbür tarafta bir türlü beklentileri karşılamayan Belçika var. Arjantin umarım Messi ile kazanır. Ronaldo’ya baktığımda kibirli ve egolu bir tutum görüyorum. Fakat onunla vakit geçirmiş Mesut, Nuri üzere insanların söylemiş olduklerine baktığımızda fazlaca sevecen, cana yakın bir oyuncu. Ronaldo buraya fizikî olarak ne kadar hazır geldiğini bilmiyorum fakat mental olarak kuvvetli olacaktır.
Emre Özcan: Ronaldo’nun da fazlaca hürmet gördüğünü biliyoruz. Röportajlar farklı bir havayı birlikteinde getiriyorduk fakat MANU ile ilgili yaptığı açıklamaların Portekiz’i epey etkileyeceğini düşünmüyorum. Ben de Nihat ağabeye katılıyorum. Cancelo ve Bruno Fernandes’in Ronaldo ile badire yaşadığını düşünmüyorum. Beşerler buna inanmak istedi. Ronaldo için de Messi’ye yakın bir yaklaşım olacaktır. Ronaldo’nun son Dünya Kupası olduğu kesin üzere. Bu kadar büyük bir efsane varken Portekizli oyuncuların da kenetlenme yaşayacağına inanıyorum.
Erman Yaşar: Ronaldo’nun Manchester United davasındaki haklılığı haksızlığı başka bir yana Portekiz’de farklı bir statüsü olduğunu düşünüyorum. Bruno Fernandes kendisi de söylemiş oldu. Kendi ortamızda şakalaşıyorduk dedi. Cancelo’nun durumu da ortaya çıktı. Beşerler bunları kaşıyor tabi. aslına bakarsanız bir oyuncu, Messi ya da Ronaldo için değil kendisi için de Dünya Kupası’nı kazanmak ister. Portekiz’in ekip olarak sorunları olduğunu düşünüyorum lakin uzun vakittir problemler yaşamasının da Ronaldo’ya avantaj getirebileceğine inanıyorum. Yaralı Ronaldo, en tehlikeli Ronaldo’dur diyorum.
Nihat Kahveci: Dünyanın en çok yıldızlarına sahip Premier Lig lakin İngiltere bir sefer kupayı kazanmış. Bunu dikkate almak lazım. Fakat bir daha de gözardı etmemek gerekiyor. Her kadroya karşı bir oyun biçimi olan İngiltere’den bahsediyoruz. Genç de bir kuşak var birebir vakitte deneyimliler. Ön tarafta da Kane var. Bu turnuvalarda golcün kadarsındır. Arjantin ve Brezilya’dan dolayı epeyce konuşulmuyorlar. İspanya da var örneğin. Kıymetli bir grup. Onlarda da ileride bir Harry Kane yok. Lakin İngiltere o denli ya da bu biçimde Avrupa Şampiyonası’ndaki aktifliğiyle oynarsa ilerleyebilir. Almanya’yı da unutmamak gerekiyor. Forması bile bir şeyler için kâfi.
Erman Yaşar: Benim 1 numaralı favorim Brezilya. 2014 ve 2018’de bu kadar istikrarlı takımları yoktu. 2014’te 7 yiyen grupta Neymar kuvvetli bir silahtı lakin fazlaca net öbür yıldızları yoktu. Şu anki ekip, bekler hariç tüm konumları kuvvetli. Dünyanın en formda oyuncularının yüzde 30’u Brezilya’da. Prime Neymar’ın da son turnuvası olabilir. Brezilya aslına bakarsanız uygun takımlarla gelir lakin teknik dirketörleri de hayli hürmet goren bir adam. Tüm faktörler birleştiğinde Brezilya’yı her grubun bir tık önüne koyuyorum.
Emre Özcan: Oyuncularla bağ kurabilen, tıpkı lisanı konuşabilen, ortak bir geçmişi ve kültürü olan teknik erkeklerin daha başarılı olduğunu düşünüyorum. 2014’teki Yunanistan haricinde şampiyonların yerli teknik adamlara sahip olduğunu görüyoruz. 2008-2010-2012 haricinde biroldukça turnuvanın daha az atakçı kadrolar tarafınca kazandığını biliyoruz. İspanya topla oynamayı seviyor, Arjantin de topla daha hayli oynamaya çalışacaktır. Lakin ben istikrarlı grupların daha epey ön plana çıkacağına inanıyorum.
Nihat Kahveci: 2018’de final oynayan bir Hırvatistan var. Sırbistan enteresan bir ekip. Kamerun maçları bu biçimde turnuvalarda her vakit sıkıntı olur. Çok atletik oluyorlar. Son devirde Danimarka düzgün oynuyor. Bu turnuvaya da renk katabilir. Uruguay 2 kere kupayı kazanmış. Bu ekipler renk katabilir.
Emre Özcan: Fenerbahçe taraftarları Ekvador’u destekleyebilir fakat Brgihton’dan da 4 oyuncu var. Bunlardan bağımsız Ekvador benim dikkatle izlediğim gruplardan biri. Kümeden da epeyce net çıkarak geldiler buraya. Hem eğlenceli tıpkı vakitte yetenekli bir ekip olduklarını düşünüyorum. Sürpriz bir çeyrek final çıkarabilirler. Gana’nın da enteresan oyuncuları var. Meksika’yı da her turnuvada keyifle izlerim. Japonya’dan da umudum var lakin onların şanssızlığı İspanya ve Almanya’da tıpkı kümede olmak.
Erman Yaşar: 2010 çeyrek final maçını unutmayız. Gana ile Uruguay’ın bir daha karşılaşacak olması enteresan. Lakin o Gana fazlaca yeterli bir gruptu. Luis Suarez o hareketi yapmasa yarı finale kadar gelmişlerdi. Bir Afrika kadrosu kupayı alacaksa o periyot Gana’nın olabileceğine inanıyordum. Bu turnuvada rövanş almak isteyeceklerdir lakin son yılların en yeterli Uruguay’a denk geldiler. Japonya da fazlaca uygun bir ekip. Çok ahenkli oynayan, formda oyunculara sahip olan bir takım. Almanya’yı zahmete sokarlarsa inanılmaz şaşırmam. Sırbistan da dikkat çekiyor. Kümede işleri kolay değil. İsviçre üzere bir rakipleri var. Fas’ın da farklı bir grup olduğunu düşünüyorum. Turnuvaya renk katabilirler.
Nihat Kahveci: Brezilya-Arjantin maçı izlemek isterim.
Okumaya devam et...