“Bizler, Roma'nın Kutsal Kalbi Katolik Üniversitesi'nden mezun olduktan 50 yıl sonra yeniden tanışan 50 doktoruz. 1978'deki sağlık reformunun tüm kapsamına hastane, üniversite ve yerel hizmetlerde çalışmış olarak tanık olduk. “. “Ulusal Sağlık Hizmetinin gelişimini ve evrimini”, “yükselişini ve düşüşünü” takip ettik. Bu arada “İtalyan toplumu değişti”, yaşlandı. Ancak “sağlık ihtiyaçlarındaki artış, hastanın yaşadığı bölgeye göre farklı ve sıklıkla yetersiz yanıtlar alıyor”. Ve “farklılaştırılmış özerkliğin uygulanması, zaten kabul edilemez olan bu durumu daha da kötüleştirebilir”. Bu, İtalyan sağlık sisteminden bir grup 'kıdemli' beyaz önlüğün, her branştan uzmanın elliye yakın imzasını içeren, “kurumlara, kamuoyuna, ilgili tüm taraflara” açık bir mektuba emanet etmesidir. Kadın doğumdan göğüs hastalıkları uzmanına, geriatriden onkolojiye, pediatriden psikiyatriye, endokrinolojiden immünolojiye kadar sektöre hizmet veren firmamızın merkezi İtalya'nın çeşitli şehirlerinde bulunmaktadır.
Uzmanların endişesi mi? Şu anda bile “sorunun kökü” olan hastalığı değil, “semptomları tedavi etmeye çalışıyoruz”. İmzacılardan biri olan ve uzun süredir deneyimli nefrolog olan ve Roma San Camillo Organ Nakli Departmanı'nın yöneticisi olan Salvatore Di Giulio, Adnkronos Salute'a “Bekleme listeleri sorununu başarılı olmadan azaltmaya çalışıyoruz” diye açıklıyor. , artık emekli oldum. Di Giulio, üniversite eğitim yıllarını paylaşan bu uzmanların birbirleriyle karşılaştırılması sonucunda ortaya çıkan ana içerikleri özetliyor. “Elbette bu bir çıkış noktası ve biz ne ilk ne de sonuz. Ama aynı zamanda proaktif bir amaca da sahip olmak istiyor” diye belirtiyor.
Ve aslında mektup bir öneriyle bitiyor: “Siyasi, sosyal ve sendikal güçler, çarpıtmalar ve ciddi partizan tartışmalar olmadan, bir tür NHS Genel Eyaletleri, yeni bir 'Kurucu Meclis' toplamaya karar verirler.” sistemin düzeltilmesi için somut ve kalıcı çözümlere işaret eden ilgili aktörler, NHS'nin tembellik ve/veya belirli ekonomik çıkarlar nedeniyle dağılması tüm vatandaşlara ve özellikle yeni nesillere karşı suçlu olacaktır”. Ulusal Sağlık Hizmeti'ne yönelik yeni bir haykırış, aralarında Nobel Ödülü sahibi Giorgio Parisi'nin de bulunduğu 14 önemli İtalyan bilim insanının halk sağlığını savunmada başrol oynadığı girişimden 2 aydan kısa bir süre sonra geldi. “Bu mektubu imzalayan biz kıdemli doktorlar, bu olumsuz gidişatı istemediğimizi ve karşısında sessiz kalamayacağımızı ve artık karar verici pozisyonlarda olmasak bile, uzun deneyimlerimize dayanarak kendimizi buna mecbur hissettiğimizi açıklıyoruz” Ekonomik kaynakların sınırlı olduğu zamanlarda bile vatandaşları birçok tıbbi tedavi masrafını kendileri ödemeye zorlayan koordineli girişimlerin eksikliğini kınamak için tıbbın çok çeşitli alanlarında kazanılan kazanımlar”.
Paris'te geçirdiği on yıllık dönemin ardından emekliliğine kadar İtalya'daki uzun kariyerini kamu sektöründe sürdüren 75 yaşındaki Di Giulio, “Hepimiz, yalnızca sağlık hizmetlerine ek olarak ekstra bir taahhütte bulunduk” diyor , verimli ve etkili bir halk sağlığı sisteminin inşasında”. Beyaz önlük, kişisel geçmişinden yararlanarak bazı örnekler veriyor ve o yıllarda ulaşılan hedefleri hatırlatıyor; örneğin “Roma'daki San Camillo ve Spallanzani hastanesinin nakil merkezini oluşturmayı” nasıl başardığımızı. Ve NHS'nin yaşadığı benzetme hakkında bir fikir veren bazı açıklayıcı rakamlar sunuyor: “2000 yılında San Camillo'ya geldiğimde sadece 16 diyaliz yeri vardı ve bunların bir kısmı çalışmıyordu. 2015 yılında emekli oldum. 44 kişi vardı. Hemşire ve sağlık personeli eksikliği nedeniyle bugün ne yazık ki sadece 30 kişi çalışıyor.” Di Giulio gibi pek çok doktor emekli oldu ve “ihtiyaçlar katlanarak artarken 2015'ten beri değiştirilmediler”.
Uzman için sorun da şu: “Şu anda sağlık ihtiyaçlarının değerlendirilmesine, ulusal sağlık sisteminin organizasyonunu gerçek ihtiyaçlara uyarlamaya yönelik bir program yok”, ancak “sadece siyasi nedenlerle talebe cevap vermeye çalışıyoruz” sağlık için, bu da “ulusal sağlık hizmetindeki kötü hizmetin yalnızca bir belirtisi olan” bekleme listelerini oluşturur. Baş nefrolog için “bunların azaltılmasına yönelik hazırlanan mevcut kararnamenin yanıltıcı kavramlar getirdiğini” düşünüyor. “Sigorta şirketleri dünyasından türetilen bu kavramların bir kısmının sağlık hizmetine aktarılması adaletsiz, yanlış bir filtre oluşturuyor” dedi. “Sağlık ihtiyaçlarının analizinin, ulusal sağlık hizmetlerindeki ciddi bölgesel farklılıkları bekleme listelerinden çok daha açık bir şekilde vurgulayacağını gözlemliyor”.
Di Giulio'ya göre gerçek durumun yanlış yansıtılmasına katkıda bulunan bir diğer unsur da “en az 4,5 milyon insan maddi olarak karşılayamadığı için tedaviyi bırakıyor, diğerleri de kendi cebinden ödediği sağlık hizmetlerine başvuruyor. Ben çalışıyorum.” bugün özel bir klinikte ve bunu şahsen görüyorum. Tartışma acil çözümün ötesine geçmeli, 'çözüm' yalnızca şu olabilir: özel sektörde daha fazla CT taraması için nasıl ödeme yapılır”. Doktor şöyle devam ediyor: “Endişe verici olan şey, sadece ulusal ve bölgesel düzeyde gördüğümüz bu farklılıklara hoşgörü gösterilmesi değil, aynı zamanda örneğin bir sonraki Avrupa seçimlerinde hiçbir partinin bir tekdüzelik projesine işaret eden bir programının olmamasıdır.” Avrupa Birliği'nin çeşitli sağlık sistemlerine yönelik farklılıklarını anlıyorum, bunlar var”.
“Beni etkileyen şey,” diye bitiriyor, siyasi yaşamda sabırlı öznelliğin olmayışı. Hava trafik kontrolörlerinin grevi, hiç kimse tarafından temsil edilmeyen hastaların rahatsızlığından daha fazla etkiye sahiptir. Birçok çevreden şikayetlerin yağdığını görüyoruz, Bizimki de şikayettir. Cumhuriyetçi Anayasamıza ilham veren Ulusal Sağlık Hizmeti gibi gerçek bir çözüm arayışını oturup tartışabileceğimiz bir yer yok. NHS'de hayatımızın enerjileri ve yılları, inşa edilen her şeyin yok edilmesini istemiyor. Devletin ve toplumun her sektöründe, bu konuda söz sahibi olan tüm kurumlarda herkesin bunu sağlamak için çok çalışması gerekiyor. bu olmaz.”
Uzmanların endişesi mi? Şu anda bile “sorunun kökü” olan hastalığı değil, “semptomları tedavi etmeye çalışıyoruz”. İmzacılardan biri olan ve uzun süredir deneyimli nefrolog olan ve Roma San Camillo Organ Nakli Departmanı'nın yöneticisi olan Salvatore Di Giulio, Adnkronos Salute'a “Bekleme listeleri sorununu başarılı olmadan azaltmaya çalışıyoruz” diye açıklıyor. , artık emekli oldum. Di Giulio, üniversite eğitim yıllarını paylaşan bu uzmanların birbirleriyle karşılaştırılması sonucunda ortaya çıkan ana içerikleri özetliyor. “Elbette bu bir çıkış noktası ve biz ne ilk ne de sonuz. Ama aynı zamanda proaktif bir amaca da sahip olmak istiyor” diye belirtiyor.
Ve aslında mektup bir öneriyle bitiyor: “Siyasi, sosyal ve sendikal güçler, çarpıtmalar ve ciddi partizan tartışmalar olmadan, bir tür NHS Genel Eyaletleri, yeni bir 'Kurucu Meclis' toplamaya karar verirler.” sistemin düzeltilmesi için somut ve kalıcı çözümlere işaret eden ilgili aktörler, NHS'nin tembellik ve/veya belirli ekonomik çıkarlar nedeniyle dağılması tüm vatandaşlara ve özellikle yeni nesillere karşı suçlu olacaktır”. Ulusal Sağlık Hizmeti'ne yönelik yeni bir haykırış, aralarında Nobel Ödülü sahibi Giorgio Parisi'nin de bulunduğu 14 önemli İtalyan bilim insanının halk sağlığını savunmada başrol oynadığı girişimden 2 aydan kısa bir süre sonra geldi. “Bu mektubu imzalayan biz kıdemli doktorlar, bu olumsuz gidişatı istemediğimizi ve karşısında sessiz kalamayacağımızı ve artık karar verici pozisyonlarda olmasak bile, uzun deneyimlerimize dayanarak kendimizi buna mecbur hissettiğimizi açıklıyoruz” Ekonomik kaynakların sınırlı olduğu zamanlarda bile vatandaşları birçok tıbbi tedavi masrafını kendileri ödemeye zorlayan koordineli girişimlerin eksikliğini kınamak için tıbbın çok çeşitli alanlarında kazanılan kazanımlar”.
Paris'te geçirdiği on yıllık dönemin ardından emekliliğine kadar İtalya'daki uzun kariyerini kamu sektöründe sürdüren 75 yaşındaki Di Giulio, “Hepimiz, yalnızca sağlık hizmetlerine ek olarak ekstra bir taahhütte bulunduk” diyor , verimli ve etkili bir halk sağlığı sisteminin inşasında”. Beyaz önlük, kişisel geçmişinden yararlanarak bazı örnekler veriyor ve o yıllarda ulaşılan hedefleri hatırlatıyor; örneğin “Roma'daki San Camillo ve Spallanzani hastanesinin nakil merkezini oluşturmayı” nasıl başardığımızı. Ve NHS'nin yaşadığı benzetme hakkında bir fikir veren bazı açıklayıcı rakamlar sunuyor: “2000 yılında San Camillo'ya geldiğimde sadece 16 diyaliz yeri vardı ve bunların bir kısmı çalışmıyordu. 2015 yılında emekli oldum. 44 kişi vardı. Hemşire ve sağlık personeli eksikliği nedeniyle bugün ne yazık ki sadece 30 kişi çalışıyor.” Di Giulio gibi pek çok doktor emekli oldu ve “ihtiyaçlar katlanarak artarken 2015'ten beri değiştirilmediler”.
Uzman için sorun da şu: “Şu anda sağlık ihtiyaçlarının değerlendirilmesine, ulusal sağlık sisteminin organizasyonunu gerçek ihtiyaçlara uyarlamaya yönelik bir program yok”, ancak “sadece siyasi nedenlerle talebe cevap vermeye çalışıyoruz” sağlık için, bu da “ulusal sağlık hizmetindeki kötü hizmetin yalnızca bir belirtisi olan” bekleme listelerini oluşturur. Baş nefrolog için “bunların azaltılmasına yönelik hazırlanan mevcut kararnamenin yanıltıcı kavramlar getirdiğini” düşünüyor. “Sigorta şirketleri dünyasından türetilen bu kavramların bir kısmının sağlık hizmetine aktarılması adaletsiz, yanlış bir filtre oluşturuyor” dedi. “Sağlık ihtiyaçlarının analizinin, ulusal sağlık hizmetlerindeki ciddi bölgesel farklılıkları bekleme listelerinden çok daha açık bir şekilde vurgulayacağını gözlemliyor”.
Di Giulio'ya göre gerçek durumun yanlış yansıtılmasına katkıda bulunan bir diğer unsur da “en az 4,5 milyon insan maddi olarak karşılayamadığı için tedaviyi bırakıyor, diğerleri de kendi cebinden ödediği sağlık hizmetlerine başvuruyor. Ben çalışıyorum.” bugün özel bir klinikte ve bunu şahsen görüyorum. Tartışma acil çözümün ötesine geçmeli, 'çözüm' yalnızca şu olabilir: özel sektörde daha fazla CT taraması için nasıl ödeme yapılır”. Doktor şöyle devam ediyor: “Endişe verici olan şey, sadece ulusal ve bölgesel düzeyde gördüğümüz bu farklılıklara hoşgörü gösterilmesi değil, aynı zamanda örneğin bir sonraki Avrupa seçimlerinde hiçbir partinin bir tekdüzelik projesine işaret eden bir programının olmamasıdır.” Avrupa Birliği'nin çeşitli sağlık sistemlerine yönelik farklılıklarını anlıyorum, bunlar var”.
“Beni etkileyen şey,” diye bitiriyor, siyasi yaşamda sabırlı öznelliğin olmayışı. Hava trafik kontrolörlerinin grevi, hiç kimse tarafından temsil edilmeyen hastaların rahatsızlığından daha fazla etkiye sahiptir. Birçok çevreden şikayetlerin yağdığını görüyoruz, Bizimki de şikayettir. Cumhuriyetçi Anayasamıza ilham veren Ulusal Sağlık Hizmeti gibi gerçek bir çözüm arayışını oturup tartışabileceğimiz bir yer yok. NHS'de hayatımızın enerjileri ve yılları, inşa edilen her şeyin yok edilmesini istemiyor. Devletin ve toplumun her sektöründe, bu konuda söz sahibi olan tüm kurumlarda herkesin bunu sağlamak için çok çalışması gerekiyor. bu olmaz.”