Covid-19 pandemisinin yayılmasıyla ilişkili aşırı ölüm, 2020’de doğumda beklenen yaşam süresinin bir yıldan fazla azalmasına yol açtı (2019’daki 83,2’ye kıyasla 82,1 yıl), 2021’de yalnızca kısmen düzeldi (82,5 yıl) ve 2022’de (82,6). 2022’de cinsiyet farkı, önceki iki yılda genişledikten sonra pandemi öncesi seviyeye (4,3 yıl) geri dönüyor. Istat’ın Adil ve Sürdürülebilir Refah Raporu’nun (Bes) onuncu baskısında işaret ettiği şey budur.
Bölgesel analiz – Raporu okuyor – 2022’de hiçbir bölgenin 2019’un beklenen ortalama yaşam süresi seviyelerine geri dönmediğini vurguluyor; sadece birkaçı, pandeminin iki yıllık döneminde kaybedilen yaşam yıllarını büyük ölçüde geri kazandı. Genel olarak, 2020 ve 2022 arasında kaydedilen ortalama yaşam süresi değişiklikleri, beklenen ortalama yaşamın coğrafyasını çok az değiştirerek, Campania’yı doğumda en düşük yaşam beklentisine (80,9 yıl) sahip olarak gören iyi bilinen bölgesel eşitsizlikleri pekiştiriyor. , Trento’dakinden (84,0 yıl) neredeyse üç yıl daha az.
Ve yine: 2022’de sağlıklı yaşam beklentisinin 60,1 yıl olduğu tahmin ediliyor. Bu göstergenin eğilimi – Istat’ı açıklıyor – göstergenin iki bileşeninin (yaşam beklentisi ve algılanan iyi sağlığın yaygınlığı) zıt eğilimleri nedeniyle pandemiden sonra bir kırılma noktası oluşturdu ve hem 2020’de hem de 2021’de daha yüksek değerler kaydetti 2019’dan (58,6 yıla eşitti). Bu eğilim, pandemi bağlamında sağlık durumlarını olumlu değerlendiren kişilerin payındaki zirve artışından kaynaklanmaktadır. Cinsiyet farkı, 2 yıldan fazla farkla (erkekler ve kadınlar için sırasıyla 61,2 ve 59,1) erkeklerin lehine olmaya devam ediyor.
Bölgesel analiz – Raporu okuyor – 2022’de hiçbir bölgenin 2019’un beklenen ortalama yaşam süresi seviyelerine geri dönmediğini vurguluyor; sadece birkaçı, pandeminin iki yıllık döneminde kaybedilen yaşam yıllarını büyük ölçüde geri kazandı. Genel olarak, 2020 ve 2022 arasında kaydedilen ortalama yaşam süresi değişiklikleri, beklenen ortalama yaşamın coğrafyasını çok az değiştirerek, Campania’yı doğumda en düşük yaşam beklentisine (80,9 yıl) sahip olarak gören iyi bilinen bölgesel eşitsizlikleri pekiştiriyor. , Trento’dakinden (84,0 yıl) neredeyse üç yıl daha az.
Ve yine: 2022’de sağlıklı yaşam beklentisinin 60,1 yıl olduğu tahmin ediliyor. Bu göstergenin eğilimi – Istat’ı açıklıyor – göstergenin iki bileşeninin (yaşam beklentisi ve algılanan iyi sağlığın yaygınlığı) zıt eğilimleri nedeniyle pandemiden sonra bir kırılma noktası oluşturdu ve hem 2020’de hem de 2021’de daha yüksek değerler kaydetti 2019’dan (58,6 yıla eşitti). Bu eğilim, pandemi bağlamında sağlık durumlarını olumlu değerlendiren kişilerin payındaki zirve artışından kaynaklanmaktadır. Cinsiyet farkı, 2 yıldan fazla farkla (erkekler ve kadınlar için sırasıyla 61,2 ve 59,1) erkeklerin lehine olmaya devam ediyor.