2009’un sonunda Hindistan’dan İtalya’ya geldiler, çok genç, o 25’in biraz üzerindeydi, o 22 yaşındaydı. Ve İtalya’da hemşire olarak iş buldular, ‘koğuşta’ tanışıp aşık oldular ve bir aile kurdular. Sijo ve Minamol George’un bugün 8, 6 ve 3 yaşlarında iki kız ve bir erkek olmak üzere 3 çocuğu var ve Adnkronos Salute’ye hemşirelik eğitimlerini bitirmelerine ve hastanelerde 2-4 yıllık deneyim biriktirmelerine yol açan yaşam yollarını anlatıyorlar. Güney Hindistan’da doğup büyüdükleri eyalet olan Kerala’yı terk etmek. Hedef: Lombardiya. Başlangıçta bir inanç sıçraması, diye açıklıyorlar çünkü İtalya’da kimseyi tanımıyorlardı. Sağlık Bakanı Orazio Schillaci’nin kronik personel sıkıntısı karşısında Hindistan’la personel alımı için anlaşmalara bakacağını açıklamasının ardından, yakın gelecekte diğer birçok Hintli meslektaşın hikayesi olabilecek çiftin hikayesi. İtalya’da hemşireler
“Sıfırdan başladık” diyor, şu anda neredeyse 40 yaşında olan ve arkasında on yılı aşkın bir iş deneyimi olan Sijo, gülümseyerek. Yıllar neredeyse tamamen San Donato Polikliniği’nde (Milano’nun eteklerinde, San Donato Milanese’de bulunan ve San Donato Group’un kardiyovasküler Irccs’idir), bugün çok hassas bir bölümde, yetişkin kalp cerrahisi yoğun olarak çalıştığı San Donato Polikliniğinde geçti. bakım ünitesi. Eşi Minamol ise Çocuk Kalp Cerrahisi Yoğun Bakım Ünitesi’nde çocuklarla çalışıyor. Kalp için uluslararası bir referans olan bir hastanede.
Şimdi 36 yaşında olan Minamol, “Şanslıyız” diye açıklıyor, çünkü önemli bir hastanede çalışıyoruz, çünkü kollarımızı açarak karşılandık ve özellikle başlangıçta bize verdikleri destek için meslektaşlarımıza teşekkür etmeliyiz. Bize çok yardımcı oldular ve çevre çalışması güzel ve çok gelişmiş”. İtalya’da Georges, “Milano merkezli ‘JOB Just on business’ adlı bir iş bulma kurumu aracılığıyla iş buldu. O zamanlar, tıpkı bugün olduğu gibi, burada hemşire sıkıntısı vardı. Ve yıllar boyunca, yüzden fazla Hintli meslektaşları, özellikle Lombardiya’daki ve diğer kuzey bölgelerindeki yapılara geldi. Şimdi bile, Covid pandemisinden sonra, ajans Hindistan’dan ve diğer ülkelerden başka hemşirelerin yerleştirilmesini kolaylaştırıyor”. Sijo’nun belirttiğine göre, bu kurum hemşirelerden işe alım için para istemiyor. Bu hizmetler, kendileri için seçilmesi gereken personele ihtiyaç duyan yapılar tarafından ödeniyor. Bunu söylüyorum çünkü Hindistan’da meslektaşlarından para isteyen çok sayıda ajans var. , yapılar tarafından ödenmesine ek olarak”.
Hindistan’da nasıl hemşire olunur? Diploma ve derece olmak üzere iki çalışma yolu vardır. “Biri 3 yıllık eğitim ve çıraklık, diğer 4 yıl ve çıraklık. En az 4.600 saat teori ve pratik yaptıysanız, unvanın İtalya’da tanınması artık mümkün” diyorlar. Sijo ve Minamol ülkemize vardıklarında, niteliklerinin tanınmasını sağlamak için standart yolu izlediler ve Minamol, o zamanlar – mevcut Emirlerden önce – Ipasvi bölge kolejlerinin bulunduğu yerde “o zaman bir sınava girmek zorundaydınız” diye hatırlıyor. kayıt defterine kaydolmak için”.
Bugün, Covid döneminde yabancılar da dahil olmak üzere sağlık personeli alımının hızlandırılması ihtiyacının ardından ve son olarak Milleproroghe kararnamesi ile mevcut duruma bir istisna olarak mesleğin geçici olarak icra edilebilmesi öngörülmektedir. mesleki niteliklerin tanınmasına ilişkin düzenlemeler. “Kayıt olmadan – Sijo’yu açıklıyor – yalnızca yetkili bölgeden tanınma gerekiyor. Bu, 31 Aralık 2025’e kadar geçerli olacak”.
Bay ve Bayan George’un hikayesine dönecek olursak, her ikisi de unvanın tanınma sürecini tamamladıktan sonra, San Donato’nun Sitra (Şirket Teknik Rehabilitasyon Hemşireliği Servisi) yöneticisi Tiziana Fiorini ile bir röportaj yaptı. Kalıcı olarak işe alınan ilk kişi Minamol oldu. Ardından, Bergamo’da çok kısa bir süre kaldıktan sonra San Donato’ya dönen ve o zamandan beri hep bu hastanede kalan Sijo. Üstesinden gelmeleri gereken en büyük zorluk? “Dil” diye koro halindeler.
İtalya’ya gelmeden önce ikisi de bir temel oluşturmak için bir İtalyanca kursuna katıldı. “İşte en zor kısım bu – kabul ediyorlar – Dilimiz İtalyanca’dan çok uzak. İngilizce konuşmak bizim için açıkçası daha kolay ve bu nedenle çoğu zaman İngilizce konuşulan ülkelere gitmek ilk tercihimiz. İtalya’yı bir yerden öğrenmek için seçtik. teknik bakış açısı, kültür, gelenek için”. “Hindistan’da okuyor ve pratik yapıyoruz, ancak yabancı bir ülkeye gitmek – diye açıklıyor Minamol – deneyim biriktirmenizi ve gelişmenizi sağlıyor. Bizim gibi Hindistan’da eğitim gören insanlar kesinlikle çalışmak için dışarı çıkmak isterler.” Bir de kuşkusuz ekonomik motivasyon var. “Hindistan’da – diye açıklıyor Sijo – maaşlar daha düşük, ayda aşağı yukarı 300-400 avro kazanıyoruz ve yurtdışına gitmek daha iyi bir fırsat sunuyor”. (devam etti)
Sijo, “Menşe ülkemiz – iki profesyonel devam ediyor – çok büyük, nüfus bakımından Çin’i geride bıraktı, dünyanın en kalabalık ülkesi ve çok sayıda iyi eğitimli hemşire var”, diye listeliyor Sijo. “İyi bir okul var, çok sayıda hastane var – diye ekliyor Minamol – ve her hemşirenin takip etmesi gereken daha az hastası var, bu yüzden çok fazla dikkat, yardım ve bakım ayırabiliyor.” George ailesinin niyeti şimdilik İtalya’da uzun süre kalmak. “Çocuklarımız burada yaşamayı seviyor, arkadaşları var, burada doğuyorlar, Hindistan onlar için başka bir dünya gibi. Ailemizi çok özlüyoruz ama İtalya’da iyiyiz, iyi entegre olduk ve bu bize hiç olmadı.” Ayrımcılık veya ırkçılık vakaları.Hastalarla ilişkiler her zaman iyi ve genel olarak sorunsuz olmuştur.İtalya’ya gelip sağlık kuruluşlarında çalışmak isteyenlere tavsiyemiz ayrılmadan önce İtalyanca öğrenmeleridir.En az 4-6 ay sürer. Gelmeden önce aldığımız kursun yanı sıra İtalya’da da okumaya devam ettik” dedi.
Sağlık Bakanı Orazio Schillaci, Sijo’nun son günlerde önerdiği gibi, “Hindistan’a bakmanın iyi olacağını” ve bu alandaki uzmanların açıkları azaltmak için bu bölgeden uzmanlara sahip olma olasılığı da dahil olmak üzere tüm seçenekleri birlikte değerlendirdiğini bitiriyor. “Çünkü ülkemizde yetişen hemşireler iyi – diye temin ediyor Sijo – Tek mesele dil. Bunu öğrenme fırsatına sahip olmanız gerekiyor. Sadece bu. Meslektaşlarıma şunu söylüyorum: temel İtalyanca bilgisine sahipseniz, siz buraya korkusuzca gelebilir”. Minamol, “Elbette bol şans bulacaksınız. Bizim için böyleydi” diyor.
“Sıfırdan başladık” diyor, şu anda neredeyse 40 yaşında olan ve arkasında on yılı aşkın bir iş deneyimi olan Sijo, gülümseyerek. Yıllar neredeyse tamamen San Donato Polikliniği’nde (Milano’nun eteklerinde, San Donato Milanese’de bulunan ve San Donato Group’un kardiyovasküler Irccs’idir), bugün çok hassas bir bölümde, yetişkin kalp cerrahisi yoğun olarak çalıştığı San Donato Polikliniğinde geçti. bakım ünitesi. Eşi Minamol ise Çocuk Kalp Cerrahisi Yoğun Bakım Ünitesi’nde çocuklarla çalışıyor. Kalp için uluslararası bir referans olan bir hastanede.
Şimdi 36 yaşında olan Minamol, “Şanslıyız” diye açıklıyor, çünkü önemli bir hastanede çalışıyoruz, çünkü kollarımızı açarak karşılandık ve özellikle başlangıçta bize verdikleri destek için meslektaşlarımıza teşekkür etmeliyiz. Bize çok yardımcı oldular ve çevre çalışması güzel ve çok gelişmiş”. İtalya’da Georges, “Milano merkezli ‘JOB Just on business’ adlı bir iş bulma kurumu aracılığıyla iş buldu. O zamanlar, tıpkı bugün olduğu gibi, burada hemşire sıkıntısı vardı. Ve yıllar boyunca, yüzden fazla Hintli meslektaşları, özellikle Lombardiya’daki ve diğer kuzey bölgelerindeki yapılara geldi. Şimdi bile, Covid pandemisinden sonra, ajans Hindistan’dan ve diğer ülkelerden başka hemşirelerin yerleştirilmesini kolaylaştırıyor”. Sijo’nun belirttiğine göre, bu kurum hemşirelerden işe alım için para istemiyor. Bu hizmetler, kendileri için seçilmesi gereken personele ihtiyaç duyan yapılar tarafından ödeniyor. Bunu söylüyorum çünkü Hindistan’da meslektaşlarından para isteyen çok sayıda ajans var. , yapılar tarafından ödenmesine ek olarak”.
Hindistan’da nasıl hemşire olunur? Diploma ve derece olmak üzere iki çalışma yolu vardır. “Biri 3 yıllık eğitim ve çıraklık, diğer 4 yıl ve çıraklık. En az 4.600 saat teori ve pratik yaptıysanız, unvanın İtalya’da tanınması artık mümkün” diyorlar. Sijo ve Minamol ülkemize vardıklarında, niteliklerinin tanınmasını sağlamak için standart yolu izlediler ve Minamol, o zamanlar – mevcut Emirlerden önce – Ipasvi bölge kolejlerinin bulunduğu yerde “o zaman bir sınava girmek zorundaydınız” diye hatırlıyor. kayıt defterine kaydolmak için”.
Bugün, Covid döneminde yabancılar da dahil olmak üzere sağlık personeli alımının hızlandırılması ihtiyacının ardından ve son olarak Milleproroghe kararnamesi ile mevcut duruma bir istisna olarak mesleğin geçici olarak icra edilebilmesi öngörülmektedir. mesleki niteliklerin tanınmasına ilişkin düzenlemeler. “Kayıt olmadan – Sijo’yu açıklıyor – yalnızca yetkili bölgeden tanınma gerekiyor. Bu, 31 Aralık 2025’e kadar geçerli olacak”.
Bay ve Bayan George’un hikayesine dönecek olursak, her ikisi de unvanın tanınma sürecini tamamladıktan sonra, San Donato’nun Sitra (Şirket Teknik Rehabilitasyon Hemşireliği Servisi) yöneticisi Tiziana Fiorini ile bir röportaj yaptı. Kalıcı olarak işe alınan ilk kişi Minamol oldu. Ardından, Bergamo’da çok kısa bir süre kaldıktan sonra San Donato’ya dönen ve o zamandan beri hep bu hastanede kalan Sijo. Üstesinden gelmeleri gereken en büyük zorluk? “Dil” diye koro halindeler.
İtalya’ya gelmeden önce ikisi de bir temel oluşturmak için bir İtalyanca kursuna katıldı. “İşte en zor kısım bu – kabul ediyorlar – Dilimiz İtalyanca’dan çok uzak. İngilizce konuşmak bizim için açıkçası daha kolay ve bu nedenle çoğu zaman İngilizce konuşulan ülkelere gitmek ilk tercihimiz. İtalya’yı bir yerden öğrenmek için seçtik. teknik bakış açısı, kültür, gelenek için”. “Hindistan’da okuyor ve pratik yapıyoruz, ancak yabancı bir ülkeye gitmek – diye açıklıyor Minamol – deneyim biriktirmenizi ve gelişmenizi sağlıyor. Bizim gibi Hindistan’da eğitim gören insanlar kesinlikle çalışmak için dışarı çıkmak isterler.” Bir de kuşkusuz ekonomik motivasyon var. “Hindistan’da – diye açıklıyor Sijo – maaşlar daha düşük, ayda aşağı yukarı 300-400 avro kazanıyoruz ve yurtdışına gitmek daha iyi bir fırsat sunuyor”. (devam etti)
Sijo, “Menşe ülkemiz – iki profesyonel devam ediyor – çok büyük, nüfus bakımından Çin’i geride bıraktı, dünyanın en kalabalık ülkesi ve çok sayıda iyi eğitimli hemşire var”, diye listeliyor Sijo. “İyi bir okul var, çok sayıda hastane var – diye ekliyor Minamol – ve her hemşirenin takip etmesi gereken daha az hastası var, bu yüzden çok fazla dikkat, yardım ve bakım ayırabiliyor.” George ailesinin niyeti şimdilik İtalya’da uzun süre kalmak. “Çocuklarımız burada yaşamayı seviyor, arkadaşları var, burada doğuyorlar, Hindistan onlar için başka bir dünya gibi. Ailemizi çok özlüyoruz ama İtalya’da iyiyiz, iyi entegre olduk ve bu bize hiç olmadı.” Ayrımcılık veya ırkçılık vakaları.Hastalarla ilişkiler her zaman iyi ve genel olarak sorunsuz olmuştur.İtalya’ya gelip sağlık kuruluşlarında çalışmak isteyenlere tavsiyemiz ayrılmadan önce İtalyanca öğrenmeleridir.En az 4-6 ay sürer. Gelmeden önce aldığımız kursun yanı sıra İtalya’da da okumaya devam ettik” dedi.
Sağlık Bakanı Orazio Schillaci, Sijo’nun son günlerde önerdiği gibi, “Hindistan’a bakmanın iyi olacağını” ve bu alandaki uzmanların açıkları azaltmak için bu bölgeden uzmanlara sahip olma olasılığı da dahil olmak üzere tüm seçenekleri birlikte değerlendirdiğini bitiriyor. “Çünkü ülkemizde yetişen hemşireler iyi – diye temin ediyor Sijo – Tek mesele dil. Bunu öğrenme fırsatına sahip olmanız gerekiyor. Sadece bu. Meslektaşlarıma şunu söylüyorum: temel İtalyanca bilgisine sahipseniz, siz buraya korkusuzca gelebilir”. Minamol, “Elbette bol şans bulacaksınız. Bizim için böyleydi” diyor.