İsrail Cumhurbaşkanı Isaac Herzog’un Türkiye ziyareti, İsrail basınında büyük yankı buldu.
Ülkenin önde gelen, aktif gazetelerinden Haaretz, başyazısında, “Herzog-Erdoğan görüşmesi düşmanlık çağının sonu olabilir. Türkiye, Filistin sorunu ve yerleşimler konusunda da net ve sağlam bir duruşa sahip” sözleri kullanıldı.
Haaretz gazetesinde Herzog’un Türkiye ziyareti ile ilgili yayımlanan başyazısının özetlenmiş hali şöyleki:
Cumhurbaşkanı Isaac Herzog’un Çarşamba günü (dün) Türk mevkidaşı Recep Tayyip Erdoğan ile yapacağı görüşme, iki ülke alakalarını yaklaşık bir düzine yıldır karakterize eden düşmanlık, rekabet ve kuşku devrini bitmiş oldurebilir.
Mavi Marmara hadisesinden bu yana biriken acı hisler, İsrail başbakanları ile Türk liderliği içindeki karşılıklı suçlamalar ve tehditler, iki ülke içinde derin bir yarık yarattı.
Karşılıklı itimada dayalı uygun bir alakayı bir daha inşa etmek, her iki devlet için de kıymetli ve gerekli bir yatırımdır. Analistler esasen kâr ve ziyanları, maliyetleri ve faydaları , odunların ve aşağılanmanın boyutunu hesaplamakla meşguller, lakin şu anda vurgulanması gereken şey, İsrail-Türkiye’nin doğal bir ittifak olarak görülmesi ve bu ittifakın en düşük düzeye ulaşmaması gerektiği gerçeğidir.
On yıllardır her iki ülkeye de güzel hizmet eden ve iki halk içinde bir akrabalık duygusu oluşturan sivil, askeri ve ekonomik ittifak, itibar, ego ve kibir gayretlerinin kurbanı oldu. Her iki taraf da başkasına gereksinim duymayan kibirli bir güç rolünü oynadı. İttifakın yenilenmesi realpolitik lehine karanlık hislerin örtüsünü atma gereksiniminin kabul edildiğini kanıtlayabilir. Düşmanların ve hasımların bile pozisyonlarını bir daha gözden geçirmelerini ve siyasetlerini buna uygun hale getirmelerini gerektirir. İsrail, Arap devletlerinin bir müttefiki haline geldi ve çıkarları ortasında asimile oldu, tıpkı Türkiye’nin bu devletlerin kalbine girmesi ve hatta bir yıl evvel kendisini bölgesel bir tehdit olarak goren Arap devletlerinin ortağı haline gelmesi üzere.
Bu, İsrail ile Türkiye içindeki ve onunla bölgedeki öteki devletler içindeki tüm uyuşmazlıkların ansızın çözüleceği manasına gelmiyor. Türkiye, Filistin problemi ve yerleşimler konusunda net ve sağlam bir duruşa sahip, hâlâ Hamas’ı destekliyor ve Tapınak Dağı’nı bölgesel iştirakinin bir kesimi olarak benimsedi. Fakat bunların hiç biri onu İsrail ile yakın ticaret ve istihbarat işbirliğinden alıkoymuyor.
Her iki ülke de epey fazla vakit kaybetti ve kendilerine ve vatandaşlarına hizmet edebilecek epey fazla fırsatı kaybetti. Türkiye’deki cumhurbaşkanları toplantısının, Ankara ve Tel Aviv’deki büyükelçilerin atanması, Erdoğan’ın Kudüs’e karşılıklı ziyareti ve iki hükümet içindeki resmi işbirliği muahedeleri üzere diplomatik meyvelerin derhal verileceğini ummalıyız. Karşılıklı çıkarlar, bunları gerçekleştirecek düzenekler ve çatışmaları çözmek için yapan bir atmosfer bu çeşit topraklarda gelişebilir.
Ülkenin önde gelen, aktif gazetelerinden Haaretz, başyazısında, “Herzog-Erdoğan görüşmesi düşmanlık çağının sonu olabilir. Türkiye, Filistin sorunu ve yerleşimler konusunda da net ve sağlam bir duruşa sahip” sözleri kullanıldı.
Haaretz gazetesinde Herzog’un Türkiye ziyareti ile ilgili yayımlanan başyazısının özetlenmiş hali şöyleki:
Cumhurbaşkanı Isaac Herzog’un Çarşamba günü (dün) Türk mevkidaşı Recep Tayyip Erdoğan ile yapacağı görüşme, iki ülke alakalarını yaklaşık bir düzine yıldır karakterize eden düşmanlık, rekabet ve kuşku devrini bitmiş oldurebilir.
Mavi Marmara hadisesinden bu yana biriken acı hisler, İsrail başbakanları ile Türk liderliği içindeki karşılıklı suçlamalar ve tehditler, iki ülke içinde derin bir yarık yarattı.
Karşılıklı itimada dayalı uygun bir alakayı bir daha inşa etmek, her iki devlet için de kıymetli ve gerekli bir yatırımdır. Analistler esasen kâr ve ziyanları, maliyetleri ve faydaları , odunların ve aşağılanmanın boyutunu hesaplamakla meşguller, lakin şu anda vurgulanması gereken şey, İsrail-Türkiye’nin doğal bir ittifak olarak görülmesi ve bu ittifakın en düşük düzeye ulaşmaması gerektiği gerçeğidir.
On yıllardır her iki ülkeye de güzel hizmet eden ve iki halk içinde bir akrabalık duygusu oluşturan sivil, askeri ve ekonomik ittifak, itibar, ego ve kibir gayretlerinin kurbanı oldu. Her iki taraf da başkasına gereksinim duymayan kibirli bir güç rolünü oynadı. İttifakın yenilenmesi realpolitik lehine karanlık hislerin örtüsünü atma gereksiniminin kabul edildiğini kanıtlayabilir. Düşmanların ve hasımların bile pozisyonlarını bir daha gözden geçirmelerini ve siyasetlerini buna uygun hale getirmelerini gerektirir. İsrail, Arap devletlerinin bir müttefiki haline geldi ve çıkarları ortasında asimile oldu, tıpkı Türkiye’nin bu devletlerin kalbine girmesi ve hatta bir yıl evvel kendisini bölgesel bir tehdit olarak goren Arap devletlerinin ortağı haline gelmesi üzere.
Bu, İsrail ile Türkiye içindeki ve onunla bölgedeki öteki devletler içindeki tüm uyuşmazlıkların ansızın çözüleceği manasına gelmiyor. Türkiye, Filistin problemi ve yerleşimler konusunda net ve sağlam bir duruşa sahip, hâlâ Hamas’ı destekliyor ve Tapınak Dağı’nı bölgesel iştirakinin bir kesimi olarak benimsedi. Fakat bunların hiç biri onu İsrail ile yakın ticaret ve istihbarat işbirliğinden alıkoymuyor.
Her iki ülke de epey fazla vakit kaybetti ve kendilerine ve vatandaşlarına hizmet edebilecek epey fazla fırsatı kaybetti. Türkiye’deki cumhurbaşkanları toplantısının, Ankara ve Tel Aviv’deki büyükelçilerin atanması, Erdoğan’ın Kudüs’e karşılıklı ziyareti ve iki hükümet içindeki resmi işbirliği muahedeleri üzere diplomatik meyvelerin derhal verileceğini ummalıyız. Karşılıklı çıkarlar, bunları gerçekleştirecek düzenekler ve çatışmaları çözmek için yapan bir atmosfer bu çeşit topraklarda gelişebilir.