Teknik Yönetici Ersun Yanal, Haber Global’de yaptığı söyleşide Fenerbahçe’den Türk futbolunun tertibine kadar bir fazlaca bahse değindi. Yarışın Fenerbahçe ve Galatasaray içinde geçmesini beklediğini aktaran Ersun Hoca, gelecek planlarına ait de açıklamalarda bulundu.
Süper Lig’de kalite ve oyun manasında yarışta kimi favori görüyorsunuz?
En hayli üzüldüğüm şu; biz Türkiye’de kendi ligimizde kimlerle rekabet ediyoruz. Ne üretim ve ekonomik model ne oyuncu profilinden bahsediyoruz. Kendi kendimizi birlik oluyoruz. Ligimizin amaçlarını hiç konuşmuyoruz. Şampiyonlar Ligi’ne direkt katılma konusunda sorun yaşıyoruz, Avrupa kupalarına katılma konusunda sorunluyuz, Allah’tan bu yıl biraz daha güzeliz.
Soruya gelecek olursak, Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş, Trabzonspor aslına bakarsanız ligin doğal adayıdır. Bunlara periyot devir farklı Anadolu ekipleri katılıyor. Bugün baktığımızda üst üste maçlar kazanan Beşiktaş, takım derdi çekse de toparlandı. Aboubakar geldi, Souza dönecek, Ghezal da dönüp formda okursa, Nkoudu sürekliliğini yakalarsa Beşiktaş’ı yarışta bakılırsabiliriz.
Galatasaray değerli bir galibiyet serisi yakaladı. 9 maçlık serinin akabinde Giresunspor’la oynayacakları maç epey değerli olacak. (Galatasaray galibiyet serisini bu röportajdan daha sonra 10 maça taşıdı) Kazanma alışkanlığında oyuncuların özgüveni büyük bir güce dönüşüyor. Galatasaray’da bu fazlaca fazla var.
Fenerbahçe, Beşiktaş da kazanarak devam ediyor. Son şampiyon Trabzonspor da yarışa zorlayacaktır. Başakşehir ve Adana Demirspor de zorlayacaktır. Düşmemeye oynayan gruplar önemli bir heyecan getirecek. Benim gördüğüm kadarıyla bu yarış Fenerbahçe ve Galatasaray içinde daha kızışmış bir biçimde sürecek. Galatasaray galibiyet serisini sürdürürse, rakipleri de kırılma yaşarsa orta açılabilir. Bu avantajın haricinde Galatasaray’ın daha rahat olduğunu düşünüyorum. Okan hocayı daha epeyce rahatlamış ve serinkanlı görüyorum. Makûs başladılar derme çatma bir ekip üzere gözüküyorlardı lakin toparladılar ve farklı bir kadro ve moralli olarak devam ediyorlar.
Fenerbahçe’nin dönem başındaki gücü son haftalarda niye düştü?
Her grubun form ve formsuzluğu birebir olmaz. Bu süreci yönetmek fazlaca kıymetli. Fenerbahçe epey hassas, hayli nazik bir devirden geçiyor. Bu kadar uzun mühlet şampiyonluk yarışında olmamak onların gerginlikleri ne her kutupta artırıyor. İdarede futbolcularda taraftarlarda medyada her yerde bu gerilmeler başlıyor. Bu gerilmeleri epeyce rahatlıkla hissedebileceğiniz bir kulüptesiniz. Bunu yönetebilmek kolay bir şey değil.
Yönetim ve teknik heyet bunu gerçek bir biçimde yönetebilmeli. şüphesiz maç kaybedilecek. Kadronuzla hakikat iletişimdeyseniz ve bu bağlantıya takviye olan gerçek ögeleri organize ettiyseniz bu sizin ayağa kalkmanıza yol açar. Bence Fenerbahçe ne de şu an buna muhtaçlığı var. Hamle sınırında fazlaca kaliteli isimleri var. Samuel ve Ferdi hayli âlâ. Stoper meselesinin olduğunu düşünmüyorum. Türkiye ortalamasının üzerinde her ekipten daha fazla stoperleri var.
Stoper arayışı devam ediyor, bu oyuna uygun isim mi bulamıyorlar?
Fenerbahçe’nin ve rakiplerinin stoperlerini bakalım. Aslında karşılaştırdığımızda fazlaca büyük bir fark yok. Fenerbahçe’nin bütün stoperler ortasında satıldığı vakit herkesten çok para isteyeceğinize bir ismi var. Szalai. Kim Min-Jae gitti, epey önemli para verilerek Peres alındı. Beşiktaş Tayyip’i Fenerbahçe Samet’i aldı. Orta saha ve forvete baktığımızda Beşiktaş’ın sakatlık kederinde olduğunu görüyoruz.
Ben Fenerbahçe Galatasaray Beşiktaş Trabzonspor birbirine takım olarak yakın olduğunu düşünüyorum. Fenerbahçe’nin artılarından ben farklı şeyler de görüyorum. Altay’ın Muslera ile kıyaslandığında Türk olma avantajı var. Altay’a haksız yere epey eleştiriliyor, bu oyuncu 21 yaşında Fenerbahçe’ye geldi ve şu anda kadro kaptanı. Bunu başarması onun liderlik özelliklerini gösterir.
Rüştü Fenerbahçe’ye geldiğinde Birinci olarak inanılmaz goller yerdi. Muslera’nın Dünya Kupası’nda yediği gollerle kadrosunun elenişi… Kaleciler berbat gol yiyebilir. Kurtardıklarını ve kadroya katkılarını bir tarafa yazmak zorundasınız. Bu kadar hovarda olamayız, Daha yeterli kaleci alacağım söylemiş olduğinizde 20 milyon Euro’yu gözden mi çıkaracaksınız? Yalnızca Fenerbahçe değil tüm ekiplerimizde pahalı oyuncular var, Kerem Aktürkoğlu, Yunus Akgün… Ferdi Kadıoğlu her geçen gün üzerine koyarak gidiyor.
Ferdi’ye birinci süreyi siz verdiniz, onun gelişimiyle ilgili ne söylersiniz?
Çok âlâ atak yapabilen oyunculara savunma yaptırabilirsiniz. Çok kuvvetli bir kadro yaratırsınız. Savunma yapmak daha kolay ve daha rahat öğrenilebilen bir iştir. Ancak hamle genlerde vardır. örneğin Hakan Ünsal forvet oyuncusuydu, sol beke evrildi. Ümit Davala 10 numaraydı, sağ beke evrildi. Okan Buruk sağ açıktı, 6 numaraya evrildi. Bende çalıştığım kadrolarda Ali Tandoğan, Caner Erkin örneklerini verebilirim. Ferdi’nin sağ ve sol bek oynamasındaki en kıymetli niçinlerden biri atletik performansıdır.
Bunu oyun bilgisi ve oyun tekniğiyle birleştirdiğinde inanılmaz yeterli bir oyuncu ortaya çıkmaya başladı. Bizim vaktimizde ona bu mevkiyi teklif etmiştik. O periyot hayli gençti ve bunu kabul etmesi kolay değildi. ondan sonrasında bunu içselleştirip, düşündü ve akıllı bir karar verdi. Bu akıllı kararla şu anda ülkede en uygun oynayan oyunculardan birisi.
Yeterli diploması olmadan Muhteşem Lig’de bakılırsav yapan teknik adamlarla ilgili görüşünüz nedir? Bunlardan biri de siz nazaranvi bıraktıktan daha sonra futbolculuktan teknik yöneticiliğe geçen Nuri Şahin’di.
FIFA, UEFA ve TFF’nin süreçle ilgili birtakım kuralları var. Bir teknik yöneticinin sahip olması gereken donanımlar aşikâr. Futbolculuk devrinde yaşanan tecrübeler hakikaten epeyce kıymetli lakin bunları aktarmak, planlamak, tertip yapmak kolay bir iş değil. Sonuçta kulüplerin tercihi. hayatımızda yazılı olmayan biroldukca kural vardır. Hürmet duymak, el öpmek, büyüğümüz karşısında bacak bacağa üst üste atmamak…
Bir işin de kendine mahsus süreci ve vakti vardır. Bununda yazılı olmayan kurallar vardır. Bunun bilinmesine karşın gözüne baka baka parmak sokmak bana etik gelmiyor. 20 sene futbol oynayıp bunu yapmanın hak olduğunu düşünenler olabilir. Güzel yap, sorun değil. Bunu yaparken, bunun üst konseyleri, denetim sistemleri, bu işi bedel kabul etmiş tertipler buna müsaade vermiyor.
Benzetme yanlış olabilir fakat birden teğe jokeyken at olamazsınız. Her jokey olmak istiyorsanız bunun eğitimi almalısınız. Bu ortada Türkiye’de çalışan arkadaşlarımızın yetenekleri fazlaca üst seviye olabilir, uygun işler de yapabilirler fakat eşyanın tabiatına gerçek bir biçimde hizmet etmemek etik değildir.
Ben de bir vakit içinder onların yerindeydim lakin ben sıramı bekledim. 1988 yılında A diploması sahibi olarak 1996 yılına kadar süremi bekledim. Mühlet bana gelene kadar da baya müracaatlarda bulundum lakin olmadı. Bekledim ve bu süreçte kazan olacak yetenekleri elde ettim. pek epey teknik adam Avrupa’da altyapılardan başlıyor.
Ben 17 yaşından beri antrenörlük yapıyorum. Tek tek diplomalar aldım, benim geldiğim yoldan artık gelmek hayli sıkıntı. Futbolcular futbol oynarken hazırlıklarını yapıyor olabilirler, bu süreçte de muhakkak evrakları alabilirler. Bu mevzuyu tartışmak lazım.Onlar o tecrübeyi kazandıktan daha sonra bir grubun başına geçmeleri bence daha hakikat olur. Onları kaybetmeme ismine da daha hakikat bir yol olduğunu düşünüyorum
Sizin de dokunuşunuzla Antrenörlük hayatına geçen Volkan Demirel’den de bahsedelim. Sizin yardımcılığınızı yaptı…
Sayın Lider o devirde Volkan’ın futbolu bırakmasını düşünüyordu. Bir teknik adam bir yönetici olarak burada bulunmasına karşı değildi ancak futbolcu olmasını istemiyordu. Bu bahiste rastgele bir sorun de yaşanmadı. Açıkçası Volkan birkaç yıl daha oynamak istiyordu tahminen 40 yaşına kadar. Ben de onun teknik adam olarak gelmesine, o denli bir gerginliğin Fenerbahçe’de yaşanmamasını istediğim için kendisini ikna etmeye çalıştım. İkna oldu lakin biraz sıkıntı oldu.
Teknik adam olarak başladı ve bunu fazlaca iştahla ve zevkle yapıyor. Çabuk etmemeli biraz daha soluklu gitmeli. Umarım baht da onun yanında olur. Her şey istediğiniz üzere gitse de alınan bir sonuçla “Sen bırak artık” diyecek bir iradenin de tepenizde olduğunu bilmelisiniz. Umarım başarılı olur.
Antalyaspor’dan ayrılışınız da perde ardında neler oldu?
Öztürk ailesinin futbol olan yakınlığı sevgisi fazlaca üst seviye. Bilhassa Ali Şafak Bey’in futbolla ilgili fikirleri hayallerinden hayli heyecanlanırsınız. Futbolun gelişmenine katkı yapacak örnek isimlerden biri olduğunu düşünüyorum. Antalya’nın epeyce önemli bir potansiyeli var ve bu potansiyel dünya futbolunun çekim merkezlerinden biri olacak kadar yüksek. Ekibi gençleştirmek ve genç çocuklar almak için de baya gayret sarf ettik.
4 maç daha sonra Öztürk ailesi bırakma sonucu aldı, bütün borçları da üstlenerek. Bana da transferi açamayacaklarını ancak ekibin bütün maliyetini karşılayacaklarını söylemiş olduler. Biz de devam etme sonucu aldık. Oyuncu satmak zorunda kaldık, kısıtlı bir takım vardı, genç oyuncuları oynatma gayretindeydik.
Biz dönem sonuna kadar neredeyse idare olmadan yönetim ettik, grubun maliyetleri konusunda da Öztürk ailesi gerekli sorumlulukları yerine getirdi. Dönem sonu aslında devam etmeme sonucu almıştım. Ancak oyuncular da dahil oradaki tertip devam etmem konusunda fazlaca önemli ricalarda bulundular. Genç oyuncular peşinde koştuk, mesela Haji Wright geldi.
İlk Göztepe maçına daha sonra tribünlerden berbat reaksiyonlar aldık. O gün orada iş bitmişti, Türkiye’nin makus talihi. Bu bir art plan diye geçer. Doğal ki en doğal haklarıdır. Ben de hürmet duydum. Lakin şu bir gerçek ki antrenörlük büyük bir emek sarf edilmesi gereken bir meslek. Benimle ilgili karar verenlerin birçoğu emin olun ki şu anda futbolun f’sinde yoklar. Türkiye’de pek fazlaca kulüp isim değiştirerek yola devam ediyor ve bir daha batıyor. Bu benim kabahatim değil. Hepimiz futbola özür borçluyuz. Futbol hepimizin aşkı.
Futbol alanda saf tertemiz. Futbol üzerinden, futbolun prestijlerini kendimizi transfer edip kendimizi itibarlaştırmaya başladığımızda şu biçimde bir cümle ile karşılaşırsınız “Maça gitmek mi futbolu Allah kahretsin.” Futbolu mu Allah kahretsin yoksa bunu futbola dedirten ve bu prestij transferlerini yapanları mu Allah kahretsin? Futbol bunu hak etmiyor.
Futbol daha profesyonelce, daha şuurlu, bu oyunun keyfini çıkaracak endüstriyel birtakım avantajları futbolun lehine kullanarak bir seyahat yapmak gerekiyor. Lakin biz bu seyahati maalesef kendi çıkarlarımız için yaptığımızda futbol bizden intikam alır. Statlar boş kaldı, en yaşlı lig olduk. Alt yapıdan A gruba en az oyuncu katan ligiz. Ligimizin bir vizyonu yol haritası yok. Kulüpler borçlardan dolayı batmış durumda. 2002 Dünya Kupasından daha sonra yokuz. 2004’te ulusal kadroda bakılırsave geldiğimde bir seminerde genç çocukların oynaması gerektiğini söylemiş oldum. Kendi kadrolarında oynamadan Ümit ulusal ekipte oynatıldıklarını, Yetenekli olmalarına karşın kendi ekiplerinde oynamadıklarından bahsettik. Bana “hoca sen bunları bırak 2006 Dünya Kupası’na nasıl gideceğiz, onu söyle bize” dediler. Problemin bunu süreklilik haline getirmek olduğunu söylemiş oldum. Biz o günden beri Dünya Kupası‘nda yokuz.
Milli kadroda 2004’te başarılıydınız, ne oldu da misyonunuz bitti?
Denizli’den başlayıp Gençlerbirliği’nden ulusal gruba İstanbul’a geliyorum. Spor muharrirleri ile duayenleriyle İstanbul’da birinci kez tanıştım. Şu anki Ersun Yanal olarak o periyoda dönsem her şey fazlaca daha farklı olurdu. Birinci kere gelen biri olarak İstanbul’a sudan çıkmış balık üzereydim. O devirde benim yeteneklerime hünerlerime hürmet duyacaklarını beni nasıl kullanacaklarını düşünüyorlardı. Ben genç yetenekli ve teknik yönetici olarak emeğimle bu noktaya geldim. Futbol bana sahip çıkmalıydı. Bir oyuncu tercihi yüzünden bu biçimde olmamalıydı. Size hoş bir öykü anlatacağım; en son Dünya Kupası‘nı izledik. Hayalimizde Ronaldo ve Messi’yi finalde oynattık. Futboldan kar sağlayacak herkes bunu epey istedi.
Dünyanın en kıymetli spotlarından bir ortaya çıkacaktı. Futbol bunu hak ediyor, ben de bunu talep ederdim. Ama burada bir sorun var. Ronaldo’nun Manchester United’da yaşadığı performans sıkıntıları ve bunu yönetemediği bir sureci geçiriyordu. Bunun Portekiz ulusal ekibine nasıl yansıyacakğını herkes sorguluyordu. Bunu yönetmekte çok zorlandılar. Ronaldo Portekiz ulusal ekibinde yönetilememenin getirdiği gerginlikle her insanın üzerinde gerilim kaynağı oluşturdu. Kimden kaynaklandığı kıymetli değil bu biçimde bir sorun vardı. Bir taraftan Suudi Arabistan maçında mağlup olan, bir devir ulusal grup bırakmış olan Messi’nin olduğu bir ekip vardı. Birinci maçta örneğin herkes döküldü. 36 maç daha sonra birinci defa kaybettiler ve alandan ayrılırken yüz tabirlerinden dolayı “bunlar gitti” dedik.
Fakat ne oldu, teknik yöneticileri dahil olmak üzere herkes toplandı ve Messi ile teknik yöneticileri etrafında kenetlendiler. Portekiz’de zincirlerin halkaları birbirinden epey uzaktı. Burayı güzel yönetmek gerekiyor. Yönetemezseniz sorun yaşarsanız. Benim dönemimde de hatalı bu şu diye girmeye gerek yok. Burayı yönetmek, verdiğin yetkiye dayalı olan bireye aitti. Şayet bunu yönetmeyi ertelersen sorun yaşarsın. Birebir şey Abdullah Avcı periyodunda de oldu. Çok sevdiğim, paha verdiğim bir futbolcu olan Selçuk İnan olayı yarattılar. Çok gereksizdi ve gereksiz yere kaşıdılar. Ziyan verdiler. Durduğun yerden, futbolun en büyük yerine ziyan vermek budur. Futbol hayli pahalı fakat epey çabuk iletilebilen bir oyundur. Tıpkı nazik bir çiçek üzeredir. Onu yok etmek hayli kolay.
Messi’yi Ronaldo’yu takıma almamak elbette değerli bir karardır lakin onları alsan da almasan da da bedelini hayli gerçek bir biçimde yöneterek ödemelisin. Fakat sonuç kesinlikle beklenmeli. Aceleniz ne? İşte bizim vaktimizde ne oldu Türkiye kaybetti. Bir şahsa yetki verdikten daha sonra beklersiniz sonunda da herkes bedelini öder. O devirle ilgili hiç kimseye bir kırgınlığım yok. O devir en çok gol atan futbolcu Fatih Tekke’ydi. Burada şahsi bir sorun yoktur, burada performans sorunu vardı. Bunu kimseye anlatamadık. Biz objektif bedellerle ortaya çıktık. Maalesef o devir Türkiyemiz’de sayılarla dalga geçiyordu.
Medya bir adamı yemek için ya da tüketmek için organize olamaz, olmamalı. Medya hakikati gerçeği ortaya koyar. Yorum yapmaz, yoruma halka bırakır.
Hakem sorunu her maçta konuşuluyor, buna nasıl bakıyorsunuz?
“Yabancı hakem gelsin” cümlesi kadar bana dokunan ağrıma giden bir şey yok. Spor sanat kültür yetenek ister. Şayet siz sanatçıysanız ve toplumdan kıymet görüyorsanız yeteneklisinizdir. Zeki Alaya, Müjdat Gezen, Metin Akpınar’ı tartışabilir misiniz? Onların sanatçılığını laf söyleyebilir misiniz ya da Zeki Müren’e? Toplum bu isimlere bedel vermiştir. Ya da Aziz Sancar toplum ona büyük paha vermiştir.
Eğer siz bu biçimde bir müddetcin içine torpille gelir, liyakatın olmadığı yerden çıkış yaparsanız onu beğenmezsiniz. Spor sanat kültür üzere yerlerde bireylerin performanslarını liyakatle dayanak olmak ve bunun önünü açmak zorundayız. Burada en epeyce kullanılan ve en hayli manipüle olmaya yatkın hakemliktir. Kimse bilmez zira bir anda çıkıp gelirler. Fakat hangi yoldan geldiler ne kadar dikenli tellerden geçtiler kimse bilmez. Diyelim ki ben abartılı düşünüyorum lakin beni bu türlü düşünmeye iten koku bile kafidir.
Futbolun başında sonsuz bir yetkiyle olsanız ne yaparsınız?
Ben futbolu tek başına birinin değiştirebileceğini inanmıyorum. Ülkemizin bu mevzuda önemli kararlar alması gerekiyor. Size bir araştırmadan bahsedeyim. 2016 Rio Olimpiyatlarından daha sonra yapılan bir akademik araştırma. Muvaffakiyetin münasebetlerini araştırdıklarında İki ana başlık var. Burada en kıymetlisi istikrar da yönetme noktası. Ülkemiz Avrupa’nın en çok genç nüfusuna sahip pozisyonda.
Örneğin İspanya’da sanatçı var, sinema dalında inanılma hale geldiler, dans da düzgünler. Kendi ülkelerinde klâsik yapılarında inanılmaz şenliklere sahipler. Futbolcu, voleybolcu, basketbolcu, tenisçi hepsi var. Bu bir ülke siyasetidir. Bu bir bakış ve vizyondur. Biz çocuklarımıza, bayanlarımıza futbol oynatamıyoruz, alanlarımız yok. Muhakkak küçük planlar var, sponsorluklar bulup pilot bölgelerde bir şeyler yapabilirsin. Lakin bunlar lakin TFF’nin yapacağı şeyler. Burada Ulusal Eğitim Bakanlığı, Aile ve Toplumsal Siyasetler Bakanlığı, İçişler Bakanlığı… Bunların ortaklaşa bira ortaya gelere ülkede spor, sanat , kültür vizyonunu ortaya koyacağı yeni bir yapılanmaya gereksinimimiz var.
Biz futbol okulları açarak çocukları futbol oynamaktan men ediyoruz aslında. Paranız var ise futbol oynuyorlar. Paranız yoksa çocuklar futbol oynayamıyor. Tellerle çevirip kapısına kilit astığımız halı alanlardan mı çocukların futbol oynamasını bekleyeceğiz. Oraya giremiyorlar ki. Her sahayı kilitledik. Bir yere gittim, sevimli bir kasabamız. bu biçimde ulusal kadrodan ayrıldım, Vestel Manisaspor’dayım. Çok hoş bir çim saha yaptık dediler. Gittik gezdik. Çok hoş her şey. Nasıl oldu dedik, kimseyi sokmuyorlar mı? Arkadaşlar, bu kara mizahtır. Git İspanya’ya bir sürü toprak saha görürsün. Urfa ekemeyebilirsin. Herkes çim alanda oynamıyor. Almanya’nın, İngiltere’nin çim alanlarına özenip yapmaya kalkarsan sınıfta kalırsın. Futbol illa çimde oynanan bir oyun değil, merak etmeyin toprakta daha fazla teknik geliştirirsiniz. Korkmayın, bir şey olmaz. Bir okulun bahçesinde de yetenekler gelişebilir ya da taşlı bir tarlada. Değerli olan tertip ortasında olmak.
Sahalara ne vakit dönüyorsunuz, bir proje var mı?
Futbol benim ömrüm. Gözümü açtığım günden beri futbolun ortasındayım. Çok üzüldüğüm şeyler var. şüphesiz ki dünyada futbolla uğraşan birfazlaca insan bugün toprağın altında. Ülkemizde birikimleri ve bedelleri fazlaca ucuz kaybediyoruz. Bizler bu ülkede biroldukca gayretin ortasından çıkmış, fikir ortaya koyma ismine hengame etmiş ve gerisinde durmuş insanlarız. Bir programda “Bilgisayarının fişi çıkarsa ya da şarjı biterse” diye dalga geçilen, ısrarla “laptopçu” diyerek sınıflandırılan beşerim. Bundan da gocunmam, gurur duyarım. Bugün istatistikten, manzaralı tahlile kadar biroldukça şeyi öncelikli olarak yapan ve yapmaya çaba eden bir beşerim. Benim başımdaki bir insanın bilimden uzak kalması kelam konusu olamaz.
Bilim demek benim ömrüm demek. Ben ömrümün bilim kısmına kattığım emeğin karşılığı, eskimiş denecek ya da bu kelamı söyleyecek adamın kelamı ağzına tıkmakla meşhur olmalıyım artık. O duruma geliyor iş. Bu fazlaca ayıp, hayli makus bir karapropaganda. İnsanların okudukları, gezdikleri, gördükleri ve çalıştıklarına bakarsın. Dedikodu yapmazsın. olağan olarak yeni hocalarımız çağdaş olacaklar, natürel ki bilgisayar kullanıp tahlil meotlarını kullanacaklar. Olağan ki en çağdaşı, en gerçekçi bilimsel halleri kullanacaklar. her gittikleri yerde de talep edecekler. Bunu yaptıklarında da ben yeniyim, sen eskisin diye saygısızlık yapamazsın. Bu Türkiye’de bir birleşmenin olmamasından kaynaklanan sürecin kararıdur. Bütün antrenör arkadaşlarıma söylüyorum, birbirinizi destekleyin, birbirinizle paylaşıp öğrenin. bu biçimde güçlenip büyürsünüz. Bundan korkmayın. Hala Ankaragücü, Gençlerbirliği, Denizlispor’da çektiğim görüntülerin birçoğu arkadaşlarımda dolaşır. Paylaştım ben. Hala da paylaşmak isterim.
Ben de onlardan alıp öğrenmek isterim. Tek bir tuşla artık bilimsel birtakım metotlarla, birtakım ufak harcamalarla artık dünyayı kucağınıza getiriyorsunuz. Biz bir sporda tıp mecmuasını almak için 6 ay beklediğimizi biliriz. Bugünkülere tek söyleyeceğim şey, bilim bilgi için emek harcayın. Ve bunu paylaşın ve büyütün. Kim daha güzel yapıyor diye bir şey olmaz, daha yeterli nasıl yapılır olmalı.
Proje, teklif ne olursa olsun ben futbol adamıyım. Bana biri diyor ki “Sen yöneticilik yap artık.” Ya ben 60 yaşındayım. Adam 76 yaşında ligimizde çatır çatır teknik yöneticilik yapıyor, ona bir şey demiyor bize diyor. Bizim sınıflandırmamız ve kategorileştirmemiz epey yanılgılı ve yanlış. Bundan uzaklaşın. Tam karşıtı bilgiyi, tecrübesi, yanılgıyı belgelemiş insanlardan faydalanın. Hepimizin birbirinden epey fazla öğrenecek şeyi var.
Okumaya devam et...
Süper Lig’de kalite ve oyun manasında yarışta kimi favori görüyorsunuz?
En hayli üzüldüğüm şu; biz Türkiye’de kendi ligimizde kimlerle rekabet ediyoruz. Ne üretim ve ekonomik model ne oyuncu profilinden bahsediyoruz. Kendi kendimizi birlik oluyoruz. Ligimizin amaçlarını hiç konuşmuyoruz. Şampiyonlar Ligi’ne direkt katılma konusunda sorun yaşıyoruz, Avrupa kupalarına katılma konusunda sorunluyuz, Allah’tan bu yıl biraz daha güzeliz.
Soruya gelecek olursak, Fenerbahçe, Galatasaray, Beşiktaş, Trabzonspor aslına bakarsanız ligin doğal adayıdır. Bunlara periyot devir farklı Anadolu ekipleri katılıyor. Bugün baktığımızda üst üste maçlar kazanan Beşiktaş, takım derdi çekse de toparlandı. Aboubakar geldi, Souza dönecek, Ghezal da dönüp formda okursa, Nkoudu sürekliliğini yakalarsa Beşiktaş’ı yarışta bakılırsabiliriz.
Galatasaray değerli bir galibiyet serisi yakaladı. 9 maçlık serinin akabinde Giresunspor’la oynayacakları maç epey değerli olacak. (Galatasaray galibiyet serisini bu röportajdan daha sonra 10 maça taşıdı) Kazanma alışkanlığında oyuncuların özgüveni büyük bir güce dönüşüyor. Galatasaray’da bu fazlaca fazla var.
Fenerbahçe, Beşiktaş da kazanarak devam ediyor. Son şampiyon Trabzonspor da yarışa zorlayacaktır. Başakşehir ve Adana Demirspor de zorlayacaktır. Düşmemeye oynayan gruplar önemli bir heyecan getirecek. Benim gördüğüm kadarıyla bu yarış Fenerbahçe ve Galatasaray içinde daha kızışmış bir biçimde sürecek. Galatasaray galibiyet serisini sürdürürse, rakipleri de kırılma yaşarsa orta açılabilir. Bu avantajın haricinde Galatasaray’ın daha rahat olduğunu düşünüyorum. Okan hocayı daha epeyce rahatlamış ve serinkanlı görüyorum. Makûs başladılar derme çatma bir ekip üzere gözüküyorlardı lakin toparladılar ve farklı bir kadro ve moralli olarak devam ediyorlar.
Fenerbahçe’nin dönem başındaki gücü son haftalarda niye düştü?
Her grubun form ve formsuzluğu birebir olmaz. Bu süreci yönetmek fazlaca kıymetli. Fenerbahçe epey hassas, hayli nazik bir devirden geçiyor. Bu kadar uzun mühlet şampiyonluk yarışında olmamak onların gerginlikleri ne her kutupta artırıyor. İdarede futbolcularda taraftarlarda medyada her yerde bu gerilmeler başlıyor. Bu gerilmeleri epeyce rahatlıkla hissedebileceğiniz bir kulüptesiniz. Bunu yönetebilmek kolay bir şey değil.
Yönetim ve teknik heyet bunu gerçek bir biçimde yönetebilmeli. şüphesiz maç kaybedilecek. Kadronuzla hakikat iletişimdeyseniz ve bu bağlantıya takviye olan gerçek ögeleri organize ettiyseniz bu sizin ayağa kalkmanıza yol açar. Bence Fenerbahçe ne de şu an buna muhtaçlığı var. Hamle sınırında fazlaca kaliteli isimleri var. Samuel ve Ferdi hayli âlâ. Stoper meselesinin olduğunu düşünmüyorum. Türkiye ortalamasının üzerinde her ekipten daha fazla stoperleri var.
Stoper arayışı devam ediyor, bu oyuna uygun isim mi bulamıyorlar?
Fenerbahçe’nin ve rakiplerinin stoperlerini bakalım. Aslında karşılaştırdığımızda fazlaca büyük bir fark yok. Fenerbahçe’nin bütün stoperler ortasında satıldığı vakit herkesten çok para isteyeceğinize bir ismi var. Szalai. Kim Min-Jae gitti, epey önemli para verilerek Peres alındı. Beşiktaş Tayyip’i Fenerbahçe Samet’i aldı. Orta saha ve forvete baktığımızda Beşiktaş’ın sakatlık kederinde olduğunu görüyoruz.
Ben Fenerbahçe Galatasaray Beşiktaş Trabzonspor birbirine takım olarak yakın olduğunu düşünüyorum. Fenerbahçe’nin artılarından ben farklı şeyler de görüyorum. Altay’ın Muslera ile kıyaslandığında Türk olma avantajı var. Altay’a haksız yere epey eleştiriliyor, bu oyuncu 21 yaşında Fenerbahçe’ye geldi ve şu anda kadro kaptanı. Bunu başarması onun liderlik özelliklerini gösterir.
Rüştü Fenerbahçe’ye geldiğinde Birinci olarak inanılmaz goller yerdi. Muslera’nın Dünya Kupası’nda yediği gollerle kadrosunun elenişi… Kaleciler berbat gol yiyebilir. Kurtardıklarını ve kadroya katkılarını bir tarafa yazmak zorundasınız. Bu kadar hovarda olamayız, Daha yeterli kaleci alacağım söylemiş olduğinizde 20 milyon Euro’yu gözden mi çıkaracaksınız? Yalnızca Fenerbahçe değil tüm ekiplerimizde pahalı oyuncular var, Kerem Aktürkoğlu, Yunus Akgün… Ferdi Kadıoğlu her geçen gün üzerine koyarak gidiyor.
Ferdi’ye birinci süreyi siz verdiniz, onun gelişimiyle ilgili ne söylersiniz?
Çok âlâ atak yapabilen oyunculara savunma yaptırabilirsiniz. Çok kuvvetli bir kadro yaratırsınız. Savunma yapmak daha kolay ve daha rahat öğrenilebilen bir iştir. Ancak hamle genlerde vardır. örneğin Hakan Ünsal forvet oyuncusuydu, sol beke evrildi. Ümit Davala 10 numaraydı, sağ beke evrildi. Okan Buruk sağ açıktı, 6 numaraya evrildi. Bende çalıştığım kadrolarda Ali Tandoğan, Caner Erkin örneklerini verebilirim. Ferdi’nin sağ ve sol bek oynamasındaki en kıymetli niçinlerden biri atletik performansıdır.
Bunu oyun bilgisi ve oyun tekniğiyle birleştirdiğinde inanılmaz yeterli bir oyuncu ortaya çıkmaya başladı. Bizim vaktimizde ona bu mevkiyi teklif etmiştik. O periyot hayli gençti ve bunu kabul etmesi kolay değildi. ondan sonrasında bunu içselleştirip, düşündü ve akıllı bir karar verdi. Bu akıllı kararla şu anda ülkede en uygun oynayan oyunculardan birisi.
Yeterli diploması olmadan Muhteşem Lig’de bakılırsav yapan teknik adamlarla ilgili görüşünüz nedir? Bunlardan biri de siz nazaranvi bıraktıktan daha sonra futbolculuktan teknik yöneticiliğe geçen Nuri Şahin’di.
FIFA, UEFA ve TFF’nin süreçle ilgili birtakım kuralları var. Bir teknik yöneticinin sahip olması gereken donanımlar aşikâr. Futbolculuk devrinde yaşanan tecrübeler hakikaten epeyce kıymetli lakin bunları aktarmak, planlamak, tertip yapmak kolay bir iş değil. Sonuçta kulüplerin tercihi. hayatımızda yazılı olmayan biroldukca kural vardır. Hürmet duymak, el öpmek, büyüğümüz karşısında bacak bacağa üst üste atmamak…
Bir işin de kendine mahsus süreci ve vakti vardır. Bununda yazılı olmayan kurallar vardır. Bunun bilinmesine karşın gözüne baka baka parmak sokmak bana etik gelmiyor. 20 sene futbol oynayıp bunu yapmanın hak olduğunu düşünenler olabilir. Güzel yap, sorun değil. Bunu yaparken, bunun üst konseyleri, denetim sistemleri, bu işi bedel kabul etmiş tertipler buna müsaade vermiyor.
Benzetme yanlış olabilir fakat birden teğe jokeyken at olamazsınız. Her jokey olmak istiyorsanız bunun eğitimi almalısınız. Bu ortada Türkiye’de çalışan arkadaşlarımızın yetenekleri fazlaca üst seviye olabilir, uygun işler de yapabilirler fakat eşyanın tabiatına gerçek bir biçimde hizmet etmemek etik değildir.
Ben de bir vakit içinder onların yerindeydim lakin ben sıramı bekledim. 1988 yılında A diploması sahibi olarak 1996 yılına kadar süremi bekledim. Mühlet bana gelene kadar da baya müracaatlarda bulundum lakin olmadı. Bekledim ve bu süreçte kazan olacak yetenekleri elde ettim. pek epey teknik adam Avrupa’da altyapılardan başlıyor.
Ben 17 yaşından beri antrenörlük yapıyorum. Tek tek diplomalar aldım, benim geldiğim yoldan artık gelmek hayli sıkıntı. Futbolcular futbol oynarken hazırlıklarını yapıyor olabilirler, bu süreçte de muhakkak evrakları alabilirler. Bu mevzuyu tartışmak lazım.Onlar o tecrübeyi kazandıktan daha sonra bir grubun başına geçmeleri bence daha hakikat olur. Onları kaybetmeme ismine da daha hakikat bir yol olduğunu düşünüyorum
Sizin de dokunuşunuzla Antrenörlük hayatına geçen Volkan Demirel’den de bahsedelim. Sizin yardımcılığınızı yaptı…
Sayın Lider o devirde Volkan’ın futbolu bırakmasını düşünüyordu. Bir teknik adam bir yönetici olarak burada bulunmasına karşı değildi ancak futbolcu olmasını istemiyordu. Bu bahiste rastgele bir sorun de yaşanmadı. Açıkçası Volkan birkaç yıl daha oynamak istiyordu tahminen 40 yaşına kadar. Ben de onun teknik adam olarak gelmesine, o denli bir gerginliğin Fenerbahçe’de yaşanmamasını istediğim için kendisini ikna etmeye çalıştım. İkna oldu lakin biraz sıkıntı oldu.
Teknik adam olarak başladı ve bunu fazlaca iştahla ve zevkle yapıyor. Çabuk etmemeli biraz daha soluklu gitmeli. Umarım baht da onun yanında olur. Her şey istediğiniz üzere gitse de alınan bir sonuçla “Sen bırak artık” diyecek bir iradenin de tepenizde olduğunu bilmelisiniz. Umarım başarılı olur.
Antalyaspor’dan ayrılışınız da perde ardında neler oldu?
Öztürk ailesinin futbol olan yakınlığı sevgisi fazlaca üst seviye. Bilhassa Ali Şafak Bey’in futbolla ilgili fikirleri hayallerinden hayli heyecanlanırsınız. Futbolun gelişmenine katkı yapacak örnek isimlerden biri olduğunu düşünüyorum. Antalya’nın epeyce önemli bir potansiyeli var ve bu potansiyel dünya futbolunun çekim merkezlerinden biri olacak kadar yüksek. Ekibi gençleştirmek ve genç çocuklar almak için de baya gayret sarf ettik.
4 maç daha sonra Öztürk ailesi bırakma sonucu aldı, bütün borçları da üstlenerek. Bana da transferi açamayacaklarını ancak ekibin bütün maliyetini karşılayacaklarını söylemiş olduler. Biz de devam etme sonucu aldık. Oyuncu satmak zorunda kaldık, kısıtlı bir takım vardı, genç oyuncuları oynatma gayretindeydik.
Biz dönem sonuna kadar neredeyse idare olmadan yönetim ettik, grubun maliyetleri konusunda da Öztürk ailesi gerekli sorumlulukları yerine getirdi. Dönem sonu aslında devam etmeme sonucu almıştım. Ancak oyuncular da dahil oradaki tertip devam etmem konusunda fazlaca önemli ricalarda bulundular. Genç oyuncular peşinde koştuk, mesela Haji Wright geldi.
İlk Göztepe maçına daha sonra tribünlerden berbat reaksiyonlar aldık. O gün orada iş bitmişti, Türkiye’nin makus talihi. Bu bir art plan diye geçer. Doğal ki en doğal haklarıdır. Ben de hürmet duydum. Lakin şu bir gerçek ki antrenörlük büyük bir emek sarf edilmesi gereken bir meslek. Benimle ilgili karar verenlerin birçoğu emin olun ki şu anda futbolun f’sinde yoklar. Türkiye’de pek fazlaca kulüp isim değiştirerek yola devam ediyor ve bir daha batıyor. Bu benim kabahatim değil. Hepimiz futbola özür borçluyuz. Futbol hepimizin aşkı.
Futbol alanda saf tertemiz. Futbol üzerinden, futbolun prestijlerini kendimizi transfer edip kendimizi itibarlaştırmaya başladığımızda şu biçimde bir cümle ile karşılaşırsınız “Maça gitmek mi futbolu Allah kahretsin.” Futbolu mu Allah kahretsin yoksa bunu futbola dedirten ve bu prestij transferlerini yapanları mu Allah kahretsin? Futbol bunu hak etmiyor.
Futbol daha profesyonelce, daha şuurlu, bu oyunun keyfini çıkaracak endüstriyel birtakım avantajları futbolun lehine kullanarak bir seyahat yapmak gerekiyor. Lakin biz bu seyahati maalesef kendi çıkarlarımız için yaptığımızda futbol bizden intikam alır. Statlar boş kaldı, en yaşlı lig olduk. Alt yapıdan A gruba en az oyuncu katan ligiz. Ligimizin bir vizyonu yol haritası yok. Kulüpler borçlardan dolayı batmış durumda. 2002 Dünya Kupasından daha sonra yokuz. 2004’te ulusal kadroda bakılırsave geldiğimde bir seminerde genç çocukların oynaması gerektiğini söylemiş oldum. Kendi kadrolarında oynamadan Ümit ulusal ekipte oynatıldıklarını, Yetenekli olmalarına karşın kendi ekiplerinde oynamadıklarından bahsettik. Bana “hoca sen bunları bırak 2006 Dünya Kupası’na nasıl gideceğiz, onu söyle bize” dediler. Problemin bunu süreklilik haline getirmek olduğunu söylemiş oldum. Biz o günden beri Dünya Kupası‘nda yokuz.
Milli kadroda 2004’te başarılıydınız, ne oldu da misyonunuz bitti?
Denizli’den başlayıp Gençlerbirliği’nden ulusal gruba İstanbul’a geliyorum. Spor muharrirleri ile duayenleriyle İstanbul’da birinci kez tanıştım. Şu anki Ersun Yanal olarak o periyoda dönsem her şey fazlaca daha farklı olurdu. Birinci kere gelen biri olarak İstanbul’a sudan çıkmış balık üzereydim. O devirde benim yeteneklerime hünerlerime hürmet duyacaklarını beni nasıl kullanacaklarını düşünüyorlardı. Ben genç yetenekli ve teknik yönetici olarak emeğimle bu noktaya geldim. Futbol bana sahip çıkmalıydı. Bir oyuncu tercihi yüzünden bu biçimde olmamalıydı. Size hoş bir öykü anlatacağım; en son Dünya Kupası‘nı izledik. Hayalimizde Ronaldo ve Messi’yi finalde oynattık. Futboldan kar sağlayacak herkes bunu epey istedi.
Dünyanın en kıymetli spotlarından bir ortaya çıkacaktı. Futbol bunu hak ediyor, ben de bunu talep ederdim. Ama burada bir sorun var. Ronaldo’nun Manchester United’da yaşadığı performans sıkıntıları ve bunu yönetemediği bir sureci geçiriyordu. Bunun Portekiz ulusal ekibine nasıl yansıyacakğını herkes sorguluyordu. Bunu yönetmekte çok zorlandılar. Ronaldo Portekiz ulusal ekibinde yönetilememenin getirdiği gerginlikle her insanın üzerinde gerilim kaynağı oluşturdu. Kimden kaynaklandığı kıymetli değil bu biçimde bir sorun vardı. Bir taraftan Suudi Arabistan maçında mağlup olan, bir devir ulusal grup bırakmış olan Messi’nin olduğu bir ekip vardı. Birinci maçta örneğin herkes döküldü. 36 maç daha sonra birinci defa kaybettiler ve alandan ayrılırken yüz tabirlerinden dolayı “bunlar gitti” dedik.
Fakat ne oldu, teknik yöneticileri dahil olmak üzere herkes toplandı ve Messi ile teknik yöneticileri etrafında kenetlendiler. Portekiz’de zincirlerin halkaları birbirinden epey uzaktı. Burayı güzel yönetmek gerekiyor. Yönetemezseniz sorun yaşarsanız. Benim dönemimde de hatalı bu şu diye girmeye gerek yok. Burayı yönetmek, verdiğin yetkiye dayalı olan bireye aitti. Şayet bunu yönetmeyi ertelersen sorun yaşarsın. Birebir şey Abdullah Avcı periyodunda de oldu. Çok sevdiğim, paha verdiğim bir futbolcu olan Selçuk İnan olayı yarattılar. Çok gereksizdi ve gereksiz yere kaşıdılar. Ziyan verdiler. Durduğun yerden, futbolun en büyük yerine ziyan vermek budur. Futbol hayli pahalı fakat epey çabuk iletilebilen bir oyundur. Tıpkı nazik bir çiçek üzeredir. Onu yok etmek hayli kolay.
Messi’yi Ronaldo’yu takıma almamak elbette değerli bir karardır lakin onları alsan da almasan da da bedelini hayli gerçek bir biçimde yöneterek ödemelisin. Fakat sonuç kesinlikle beklenmeli. Aceleniz ne? İşte bizim vaktimizde ne oldu Türkiye kaybetti. Bir şahsa yetki verdikten daha sonra beklersiniz sonunda da herkes bedelini öder. O devirle ilgili hiç kimseye bir kırgınlığım yok. O devir en çok gol atan futbolcu Fatih Tekke’ydi. Burada şahsi bir sorun yoktur, burada performans sorunu vardı. Bunu kimseye anlatamadık. Biz objektif bedellerle ortaya çıktık. Maalesef o devir Türkiyemiz’de sayılarla dalga geçiyordu.
Medya bir adamı yemek için ya da tüketmek için organize olamaz, olmamalı. Medya hakikati gerçeği ortaya koyar. Yorum yapmaz, yoruma halka bırakır.
Hakem sorunu her maçta konuşuluyor, buna nasıl bakıyorsunuz?
“Yabancı hakem gelsin” cümlesi kadar bana dokunan ağrıma giden bir şey yok. Spor sanat kültür yetenek ister. Şayet siz sanatçıysanız ve toplumdan kıymet görüyorsanız yeteneklisinizdir. Zeki Alaya, Müjdat Gezen, Metin Akpınar’ı tartışabilir misiniz? Onların sanatçılığını laf söyleyebilir misiniz ya da Zeki Müren’e? Toplum bu isimlere bedel vermiştir. Ya da Aziz Sancar toplum ona büyük paha vermiştir.
Eğer siz bu biçimde bir müddetcin içine torpille gelir, liyakatın olmadığı yerden çıkış yaparsanız onu beğenmezsiniz. Spor sanat kültür üzere yerlerde bireylerin performanslarını liyakatle dayanak olmak ve bunun önünü açmak zorundayız. Burada en epeyce kullanılan ve en hayli manipüle olmaya yatkın hakemliktir. Kimse bilmez zira bir anda çıkıp gelirler. Fakat hangi yoldan geldiler ne kadar dikenli tellerden geçtiler kimse bilmez. Diyelim ki ben abartılı düşünüyorum lakin beni bu türlü düşünmeye iten koku bile kafidir.
Futbolun başında sonsuz bir yetkiyle olsanız ne yaparsınız?
Ben futbolu tek başına birinin değiştirebileceğini inanmıyorum. Ülkemizin bu mevzuda önemli kararlar alması gerekiyor. Size bir araştırmadan bahsedeyim. 2016 Rio Olimpiyatlarından daha sonra yapılan bir akademik araştırma. Muvaffakiyetin münasebetlerini araştırdıklarında İki ana başlık var. Burada en kıymetlisi istikrar da yönetme noktası. Ülkemiz Avrupa’nın en çok genç nüfusuna sahip pozisyonda.
Örneğin İspanya’da sanatçı var, sinema dalında inanılma hale geldiler, dans da düzgünler. Kendi ülkelerinde klâsik yapılarında inanılmaz şenliklere sahipler. Futbolcu, voleybolcu, basketbolcu, tenisçi hepsi var. Bu bir ülke siyasetidir. Bu bir bakış ve vizyondur. Biz çocuklarımıza, bayanlarımıza futbol oynatamıyoruz, alanlarımız yok. Muhakkak küçük planlar var, sponsorluklar bulup pilot bölgelerde bir şeyler yapabilirsin. Lakin bunlar lakin TFF’nin yapacağı şeyler. Burada Ulusal Eğitim Bakanlığı, Aile ve Toplumsal Siyasetler Bakanlığı, İçişler Bakanlığı… Bunların ortaklaşa bira ortaya gelere ülkede spor, sanat , kültür vizyonunu ortaya koyacağı yeni bir yapılanmaya gereksinimimiz var.
Biz futbol okulları açarak çocukları futbol oynamaktan men ediyoruz aslında. Paranız var ise futbol oynuyorlar. Paranız yoksa çocuklar futbol oynayamıyor. Tellerle çevirip kapısına kilit astığımız halı alanlardan mı çocukların futbol oynamasını bekleyeceğiz. Oraya giremiyorlar ki. Her sahayı kilitledik. Bir yere gittim, sevimli bir kasabamız. bu biçimde ulusal kadrodan ayrıldım, Vestel Manisaspor’dayım. Çok hoş bir çim saha yaptık dediler. Gittik gezdik. Çok hoş her şey. Nasıl oldu dedik, kimseyi sokmuyorlar mı? Arkadaşlar, bu kara mizahtır. Git İspanya’ya bir sürü toprak saha görürsün. Urfa ekemeyebilirsin. Herkes çim alanda oynamıyor. Almanya’nın, İngiltere’nin çim alanlarına özenip yapmaya kalkarsan sınıfta kalırsın. Futbol illa çimde oynanan bir oyun değil, merak etmeyin toprakta daha fazla teknik geliştirirsiniz. Korkmayın, bir şey olmaz. Bir okulun bahçesinde de yetenekler gelişebilir ya da taşlı bir tarlada. Değerli olan tertip ortasında olmak.
Sahalara ne vakit dönüyorsunuz, bir proje var mı?
Futbol benim ömrüm. Gözümü açtığım günden beri futbolun ortasındayım. Çok üzüldüğüm şeyler var. şüphesiz ki dünyada futbolla uğraşan birfazlaca insan bugün toprağın altında. Ülkemizde birikimleri ve bedelleri fazlaca ucuz kaybediyoruz. Bizler bu ülkede biroldukca gayretin ortasından çıkmış, fikir ortaya koyma ismine hengame etmiş ve gerisinde durmuş insanlarız. Bir programda “Bilgisayarının fişi çıkarsa ya da şarjı biterse” diye dalga geçilen, ısrarla “laptopçu” diyerek sınıflandırılan beşerim. Bundan da gocunmam, gurur duyarım. Bugün istatistikten, manzaralı tahlile kadar biroldukça şeyi öncelikli olarak yapan ve yapmaya çaba eden bir beşerim. Benim başımdaki bir insanın bilimden uzak kalması kelam konusu olamaz.
Bilim demek benim ömrüm demek. Ben ömrümün bilim kısmına kattığım emeğin karşılığı, eskimiş denecek ya da bu kelamı söyleyecek adamın kelamı ağzına tıkmakla meşhur olmalıyım artık. O duruma geliyor iş. Bu fazlaca ayıp, hayli makus bir karapropaganda. İnsanların okudukları, gezdikleri, gördükleri ve çalıştıklarına bakarsın. Dedikodu yapmazsın. olağan olarak yeni hocalarımız çağdaş olacaklar, natürel ki bilgisayar kullanıp tahlil meotlarını kullanacaklar. Olağan ki en çağdaşı, en gerçekçi bilimsel halleri kullanacaklar. her gittikleri yerde de talep edecekler. Bunu yaptıklarında da ben yeniyim, sen eskisin diye saygısızlık yapamazsın. Bu Türkiye’de bir birleşmenin olmamasından kaynaklanan sürecin kararıdur. Bütün antrenör arkadaşlarıma söylüyorum, birbirinizi destekleyin, birbirinizle paylaşıp öğrenin. bu biçimde güçlenip büyürsünüz. Bundan korkmayın. Hala Ankaragücü, Gençlerbirliği, Denizlispor’da çektiğim görüntülerin birçoğu arkadaşlarımda dolaşır. Paylaştım ben. Hala da paylaşmak isterim.
Ben de onlardan alıp öğrenmek isterim. Tek bir tuşla artık bilimsel birtakım metotlarla, birtakım ufak harcamalarla artık dünyayı kucağınıza getiriyorsunuz. Biz bir sporda tıp mecmuasını almak için 6 ay beklediğimizi biliriz. Bugünkülere tek söyleyeceğim şey, bilim bilgi için emek harcayın. Ve bunu paylaşın ve büyütün. Kim daha güzel yapıyor diye bir şey olmaz, daha yeterli nasıl yapılır olmalı.
Proje, teklif ne olursa olsun ben futbol adamıyım. Bana biri diyor ki “Sen yöneticilik yap artık.” Ya ben 60 yaşındayım. Adam 76 yaşında ligimizde çatır çatır teknik yöneticilik yapıyor, ona bir şey demiyor bize diyor. Bizim sınıflandırmamız ve kategorileştirmemiz epey yanılgılı ve yanlış. Bundan uzaklaşın. Tam karşıtı bilgiyi, tecrübesi, yanılgıyı belgelemiş insanlardan faydalanın. Hepimizin birbirinden epey fazla öğrenecek şeyi var.
Okumaya devam et...