Kapsüller halinde, “ya da daha iyisi bir parça çikolata içinde” alınabilen, tabii ki şekersiz, yeni bir akıllı insülin. Olabilir iğnesiz bir yaşam hayaline daha yakın Diyabetle yaşayan ve her gün insülin enjekte etmek zorunda kalanlar için. Dünyada yaklaşık 425 milyon kişinin tatlı kan hastalığıyla yaşadığını ve bunların yaklaşık 75 milyonunun her gün insülin kullanan kişiler olduğunu göz önünde bulundurursak, çok sayıda insanın paylaştığı bir sorundur. Birkaç yıl içinde onların kullanımına sunulabilir şırıngalara veya insülin pompalarına bir alternatif. Bilim adamlarından oluşan bir ekip aslında vücuda 'akıllı' insülin sağlamanın yeni bir yolunu buldu. Araştırmalarının sonuçları 'Nature Nanoteknoloji' dergisinde yayınlandı. İnsan deneylerinin bitiş çizgisi de 2025'te olması beklenen şekilde yaklaşıyor. yeni ilacın 2-3 yıl içinde kullanıma hazır olacağını umuyorumuzmanlar diyor.
Ayrıntılı olarak, çalışmanın yazarları insülini küçük nanotaşıyıcılara kapsüllemeyi başardılar. Elde edilen parçacıklar insan saçının 1/10.000 genişliğindedir. O kadar küçükler ki onları normal bir mikroskopla bile göremezsiniz. Araştırmaya katılan araştırmacılardan biri olan UiT Norveç Arktik Üniversitesi'nden Peter McCourt şöyle açıklıyor: “İnsülin almanın bu yolu daha kesindir, çünkü onu vücudun en çok ihtiyaç duyan bölgelerine hızlı bir şekilde taşır.” şırınga vücudun her yerine yayılarak istenmeyen yan etkilere neden olabilir.”
Hedef: karaciğer, tek durak: görev bu. Sidney Üniversitesi ve Sidney Yerel Sağlık Bölgesi'nden araştırmacılar, UiT ile işbirliği yaparak, nanotaşıyıcılar yoluyla ilaçların karaciğere iletilmesinin mümkün olduğunu yıllar önce keşfettiler. Yöntem daha sonra Avustralya ve Avrupa'da daha da geliştirildi. Pek çok ilaç ağızdan alınabilir, ancak insülin alınamaz. McCourt, onu nanotaşıyıcılarla kullanmanın sorununun, midede parçalanması ve bu nedenle ihtiyaç duyulan yere ulaşamaması olduğunu açıklıyor. Bu, araştırmacıların artık çözdüğünü söylediği büyük bir zorluktu. McCourt, “İnsülini, sindirim sistemi yoluyla giderken mide asitleri ve sindirim enzimleri tarafından bozulmaya karşı korumak ve onu varış yeri olan karaciğere ulaşana kadar güvende tutmak için bir kaplama oluşturduk” diyor.
Sistem sağlıklı insanlarda çalışma şekline çok daha benzer
İnsülini koruyan kaplama daha sonra karaciğerde, yalnızca kan şekeri seviyeleri yüksek olduğunda aktif olan enzimler tarafından parçalanır ve molekülü daha sonra karaciğerde, kaslarda ve yağda kandaki şekeri uzaklaştırmak için çalışabileceği yere serbest bırakır. Sydney Üniversitesi'nden meslektaşı Nicholas J. Hunt, “Bu, kan şekeri yüksek olduğunda hızlı bir insülin salınımı olduğu ve daha da önemlisi, kan şekeri düşük olduğunda insülin salınımı olmadığı anlamına geliyor” diyor. Victoria Cogger projeye liderlik ediyor.
Bunun, diyabeti yönetmek için daha pratik ve kişiye özel bir yöntem olduğunu vurguluyor, çünkü hipogliseminin meydana gelme riskini önemli ölçüde azaltıyor ve enjeksiyonlardan farklı olarak hastanın ihtiyaçlarına göre insülinin kontrollü salınmasına izin veriyor. Sistem, insülinin sağlıklı insanlarda çalışma şekline çok daha benzer. Hastalıktan etkilenmeyenlerde pankreas, ilk olarak karaciğerden geçen ve büyük bir kısmı emilen ve kan şekeri seviyesini sabit tutan insülin üretir. Uzmanlar tarafından geliştirilen yöntemde nanotaşıyıcı, insülini karaciğere salıyor, burada emilebiliyor veya dolaşım için kana karışabiliyor. Uzmanlar bunun aynı zamanda daha az yan etki anlamına da geldiğini belirtiyor. Ve iğne yok.
Oral insülin solucanlar (nematodlar) ve diyabetli fareler ve sıçanlar üzerinde test edilmiştir. Ve şimdi Avustralya'daki Ulusal Babun Kolonisindeki babunlara gelince. Hunt, “Oral insülini çekici kılmak için onu şekersiz çikolataya dahil ettik ve bu yaklaşım iyi karşılandı” diye gülümsüyor Hunt. Bu çalışmaya 20 sağlıklı babun katıldı, onlara ilaç verildi ve kan şekeri seviyeleri düşürüldü. Artık son adım kaldı: Yeni yöntemin insanlar üzerinde test edilmesi. Hunt, “Sağlıklı kişilerde ve tip 1 diyabetli kişilerde faz 1 güvenliğini ve hipoglisemi insidansını incelemek için yeni şirket Endo Axiom Pty liderliğinde insan denemeleri 2025 yılında başlayacak” bilgisini verdi. “Babunlarda görülen hipogliseminin olmamasının sonuçlarını insanlarda da üretip üretemeyeceğimizi görmekten heyecan duyuyoruz, bu ileriye doğru büyük bir adım olacaktır. Deneyler katı kalite gerekliliklerini takip ediyor ve test denekleri için güvenli olduğundan emin olmak amacıyla doktorlarla işbirliği içinde yürütülmeli.” Her şey yolunda giderse, “2. aşama denemelerinde diyabet hastaları için enjeksiyonların yerini nasıl alabileceğini araştıracağız.” Araştırmacılar umut ediyor Yeni ilacın 2-3 yıl içinde kullanıma hazır olabileceği belirtildi.
Ayrıntılı olarak, çalışmanın yazarları insülini küçük nanotaşıyıcılara kapsüllemeyi başardılar. Elde edilen parçacıklar insan saçının 1/10.000 genişliğindedir. O kadar küçükler ki onları normal bir mikroskopla bile göremezsiniz. Araştırmaya katılan araştırmacılardan biri olan UiT Norveç Arktik Üniversitesi'nden Peter McCourt şöyle açıklıyor: “İnsülin almanın bu yolu daha kesindir, çünkü onu vücudun en çok ihtiyaç duyan bölgelerine hızlı bir şekilde taşır.” şırınga vücudun her yerine yayılarak istenmeyen yan etkilere neden olabilir.”
Hedef: karaciğer, tek durak: görev bu. Sidney Üniversitesi ve Sidney Yerel Sağlık Bölgesi'nden araştırmacılar, UiT ile işbirliği yaparak, nanotaşıyıcılar yoluyla ilaçların karaciğere iletilmesinin mümkün olduğunu yıllar önce keşfettiler. Yöntem daha sonra Avustralya ve Avrupa'da daha da geliştirildi. Pek çok ilaç ağızdan alınabilir, ancak insülin alınamaz. McCourt, onu nanotaşıyıcılarla kullanmanın sorununun, midede parçalanması ve bu nedenle ihtiyaç duyulan yere ulaşamaması olduğunu açıklıyor. Bu, araştırmacıların artık çözdüğünü söylediği büyük bir zorluktu. McCourt, “İnsülini, sindirim sistemi yoluyla giderken mide asitleri ve sindirim enzimleri tarafından bozulmaya karşı korumak ve onu varış yeri olan karaciğere ulaşana kadar güvende tutmak için bir kaplama oluşturduk” diyor.
Sistem sağlıklı insanlarda çalışma şekline çok daha benzer
İnsülini koruyan kaplama daha sonra karaciğerde, yalnızca kan şekeri seviyeleri yüksek olduğunda aktif olan enzimler tarafından parçalanır ve molekülü daha sonra karaciğerde, kaslarda ve yağda kandaki şekeri uzaklaştırmak için çalışabileceği yere serbest bırakır. Sydney Üniversitesi'nden meslektaşı Nicholas J. Hunt, “Bu, kan şekeri yüksek olduğunda hızlı bir insülin salınımı olduğu ve daha da önemlisi, kan şekeri düşük olduğunda insülin salınımı olmadığı anlamına geliyor” diyor. Victoria Cogger projeye liderlik ediyor.
Bunun, diyabeti yönetmek için daha pratik ve kişiye özel bir yöntem olduğunu vurguluyor, çünkü hipogliseminin meydana gelme riskini önemli ölçüde azaltıyor ve enjeksiyonlardan farklı olarak hastanın ihtiyaçlarına göre insülinin kontrollü salınmasına izin veriyor. Sistem, insülinin sağlıklı insanlarda çalışma şekline çok daha benzer. Hastalıktan etkilenmeyenlerde pankreas, ilk olarak karaciğerden geçen ve büyük bir kısmı emilen ve kan şekeri seviyesini sabit tutan insülin üretir. Uzmanlar tarafından geliştirilen yöntemde nanotaşıyıcı, insülini karaciğere salıyor, burada emilebiliyor veya dolaşım için kana karışabiliyor. Uzmanlar bunun aynı zamanda daha az yan etki anlamına da geldiğini belirtiyor. Ve iğne yok.
Oral insülin solucanlar (nematodlar) ve diyabetli fareler ve sıçanlar üzerinde test edilmiştir. Ve şimdi Avustralya'daki Ulusal Babun Kolonisindeki babunlara gelince. Hunt, “Oral insülini çekici kılmak için onu şekersiz çikolataya dahil ettik ve bu yaklaşım iyi karşılandı” diye gülümsüyor Hunt. Bu çalışmaya 20 sağlıklı babun katıldı, onlara ilaç verildi ve kan şekeri seviyeleri düşürüldü. Artık son adım kaldı: Yeni yöntemin insanlar üzerinde test edilmesi. Hunt, “Sağlıklı kişilerde ve tip 1 diyabetli kişilerde faz 1 güvenliğini ve hipoglisemi insidansını incelemek için yeni şirket Endo Axiom Pty liderliğinde insan denemeleri 2025 yılında başlayacak” bilgisini verdi. “Babunlarda görülen hipogliseminin olmamasının sonuçlarını insanlarda da üretip üretemeyeceğimizi görmekten heyecan duyuyoruz, bu ileriye doğru büyük bir adım olacaktır. Deneyler katı kalite gerekliliklerini takip ediyor ve test denekleri için güvenli olduğundan emin olmak amacıyla doktorlarla işbirliği içinde yürütülmeli.” Her şey yolunda giderse, “2. aşama denemelerinde diyabet hastaları için enjeksiyonların yerini nasıl alabileceğini araştıracağız.” Araştırmacılar umut ediyor Yeni ilacın 2-3 yıl içinde kullanıma hazır olabileceği belirtildi.