Haiti onun için “hayatın önünüze koyduğu şeylerden biriydi”. Michelangelo Cambioto ErizzoBaşkan NPH Internationalİtalya'da temsil edilen uluslararası insani yardım kuruluşu Francesca Rava Vakfı – NPH ItaliaMacerasına, dünyanın en fakir ülkelerinden birinden bir kız evlat edinerek başladı. “11-12 yaşındaydı. Bugün, neredeyse 20 yıl sonra, 2 çocuğu olan bir anne. Ve artık uzaktan 'vaftiz babası' değiliz, biz 'uzaktan' grandies'tiz ', gülümsüyor. Bir hayat süren bir bağdır. Tüm bağlantılar gibi – Latin Amerika'nın farklı ülkelerinde yıllar boyunca doğan NPH (Nuestros Pequenos Hermanos) evlerine bir temel görevi gören Adnkronos Salute'a açıklanır. Çocukları aşırı zorlukla karşılayan evler. Dominik Cumhuriyeti'ndeki evler, bu günlerde aktör Raoul Bova
Francesca Rava Vakfı'nın 25 yılı vesilesiyle düzenlenen yolculukta ziyaret ediyor.
“Biz bir aileyiz,” diye tekrarlıyor Cambieto Erizzo. “Biyolojik aile değil, bizimle yaşayan erkeklerin genişlemiş ailesi. Yöntemimiz, ülkeleri için bir umut tohumu olabilen büyüyen insanlara dayanıyor, eğer onlar varsa, kendi toplumları için menşe aileleri için. Çocuklar klasik anlamda kabul edilemiyorlar, tam olarak ülkelerinde kaldıkları ve dünyalarına entegre oldukları için, çocuklarımızda çalıştıklarında, ailelerde çalıştıklarında, ailelerde çalıştıklarında, aileler. 'Pequeños', Bond'un 'Mayores' Mayores'in on yıl boyunca değişmesi için aldıklarını unutmayın.
“NPH – Cambieto Erizzo'yu izler – 76 yıldır var oldu. Meksika'da orada rahip olan bir Amerikalıdan doğdu”, Peder William Wasson ve “kilisede çalmaya şaşırmış ilk çocuğu karşılamaya başlamıştı”. Bugün bu gerçeklik Latin Amerika'nın 9 ülkesinde mevcuttur ve “çocukları ve gençleri zorlukla karşılamaya devam eder. NPH International “Latin Amerika'nın 9 ülkesinin ve 12 diğer gerçeklerin (NPH Italia dahil), ABD ve Kanada'nın 10 Avrupa artı 2'sinin temellerini toplar, örneğin farklı özerk faaliyetler yaptığımız, aynı zamanda farklı özerk faaliyetler yaptığımız, İtalya'da, acil durumlarda Sophia operasyonunda başladık, Sophia operasyonunda başladık, Sophia Operasyonunda çalıştık, MICIA Operasyonunda çalıştık” “Doktorlar, sağlık görevlileri, hemşireler, gönüllüler, kültürel arabulucular sunmak”. San Pedro de Macoris'teki Dominik Cumhuriyeti'nde var House Nph Santa AnaBugün yaklaşık 140 çocuğa ev sahipliği yapan 2004 yılında İtalyan bağışçılara teşekkürler. Yapının içinde, çocuklar yaş ve cinsiyete göre gruplandırılmış 16 evde kalırlar. Her ev, kendilerine bakan yaklaşık 16 çocuğu ve 2 Tias'ı (asistanları) karşılamaktadır. Mevcut oyun alanları, klinik, kilise var.
2013'ün sonundan itibaren aynı alanda da var San Marcos HouseEngelli çocukları memnuniyetle karşılayan ve onlara her gün yemek, fizyoterapi, eğitim ve okul faaliyetleri sunan (aileleriyle yakınlarda yaşayan engelli çocuklar bile). Malezya'daki Sepang Pistinde bir yarış kazasında 24'te 24'te ölen motosiklet sürücüsü Supersic Marco Simoncelli adında doğan bir ev. Ve yine Monteplata'da var House Niños de Dios yetkililer tarafından emanet edilen çocuklara ev sahipliği yapar. Bazıları, acil durum aşamasının üstesinden geldikten sonra aileye geri dönecekken, diğerleri resmi olarak NPH Santa Ana House'a girecek. Verilere göre, NPH tarafından desteklenen toplulukların yaklaşık 480 çocuk ve genç, 165 NPH evlerinde karşılaşanlar.
“Yoksulluk döngüsünü kırmaya, bağımsız ve özenli yetişkinleri büyütmeye çalışıyoruz. Uzaktan evlat edinmeler çok önemli bir şeydir. Sadece ekonomik yönü değil – ayda 26 avro ile bir çocuğun büyümesi destekleniyor – ama çok daha fazlası” diyor Cambieto Erizzo. “Bize gelen erkek ve çocukların birçoğu terk etme travmasına sahiptir ve uzaktan bir mesafede vaftiz babalarıyla yaratılan duygusal bağın çok derin bir değeri vardır. Çocuklarımız onlara bugün modern olarak e -posta yoluyla gönderdiğimiz harflerden, kağıt harfleri yazıyor. Basit, doğum günü selamları gibi, sonsuz bir armağan çünkü mesaj: Birisi beni iyi seviyor”. Bu adamların hikayeleri “yoksulluk hikayeleri, ama aynı zamanda şiddet, çirkin sokak hikayeleri. Dominik Cumhuriyeti'nde birçok yoksulluk durumu var. Ve çalıştığımız çocukların çoğu Haiti göçmenlerin çocuklarıdır”.
Bu Karayip Adası'nda 2'de bölünmüş“En fakir kısımda doğan birçok insan tarihsel olarak Dominik Cumhuriyeti'nde tarihsel olarak şans arayışına gitti ve şeker kamışı plantasyonlarındaki işçiler gibi yorucu, mevsimlik işler yaptılar. Cambiaso erizzo'yu tanımlıyor – birçok çocuk, yasadışı göçmenlerin çocukları, haiti'ye bile gelmedikleri için, haitiani olmayan bir şekilde kabul etmedikleri için, ne kadar kötü bir şekilde kabul edilmedi, ancak krallıkların farkında olmasa da, ne kadar acımasız kalmadı. Orada, Cerrahlar, Hemşireler, diğerleri, işler, yine de bir şeyler öğrenen ve bir şeyler geri vermek isteyen insanlar.
Bu tek bir aşk değil. Çift yön var. Ve Michelangelo onu iyi biliyor. “Hayatta bir mühendisim, Milano'da yaşıyorum, olabildiğince çok seyahat ediyorum – diyor ki – NPH ile neredeyse şans eseri, Fransızca olan ve ondan İtalya'da ameliyat edilmesi gereken bir çocuğun tıbbi klasörünü çevirmesini isteyen eşim. Önce mesafe benimseme. Ve sonra tekrar kader. “Deprem olmadan hemen önce kendimi Haiti'de buldum, oraya ilk yolculuğumdu. Kendi kendime dedim: Hayatım oraya götürebilirim. Ama oradaki şeylerin önüne koydum. Depremde moloz altında kalan bağları sıktığım insanlar vardı, o yıl, bir kez daha fazla, ne kadar iyi bir şekilde, bir kez daha fazla, ne kadar iyi bir şekilde, bir kez daha fazla, ne kadar iyi bir şekilde, bir çok şey yapmayı denedik, yüzlerce, ne kadar iyi bir şekilde, ne kadar iyi bir şekilde, ne kadar iyi bir şekilde, ne kadar iyi bir şekilde, ne kadar iyi bir şekilde anladık. Erkekler, o zaman amputatlara protez vermek için bir program “. Kalpte her zaman mesafe benimseme deneyimi. “Bu işin güzelliğini veriyor. Ve çocuklarla konuşarak, 'Como'da olan bir vaftiz babam vardı' ve onun hakkında her şeyi biliyorlar.
Francesca Rava Vakfı'nın 25 yılı vesilesiyle düzenlenen yolculukta ziyaret ediyor.
“Biz bir aileyiz,” diye tekrarlıyor Cambieto Erizzo. “Biyolojik aile değil, bizimle yaşayan erkeklerin genişlemiş ailesi. Yöntemimiz, ülkeleri için bir umut tohumu olabilen büyüyen insanlara dayanıyor, eğer onlar varsa, kendi toplumları için menşe aileleri için. Çocuklar klasik anlamda kabul edilemiyorlar, tam olarak ülkelerinde kaldıkları ve dünyalarına entegre oldukları için, çocuklarımızda çalıştıklarında, ailelerde çalıştıklarında, ailelerde çalıştıklarında, aileler. 'Pequeños', Bond'un 'Mayores' Mayores'in on yıl boyunca değişmesi için aldıklarını unutmayın.
“NPH – Cambieto Erizzo'yu izler – 76 yıldır var oldu. Meksika'da orada rahip olan bir Amerikalıdan doğdu”, Peder William Wasson ve “kilisede çalmaya şaşırmış ilk çocuğu karşılamaya başlamıştı”. Bugün bu gerçeklik Latin Amerika'nın 9 ülkesinde mevcuttur ve “çocukları ve gençleri zorlukla karşılamaya devam eder. NPH International “Latin Amerika'nın 9 ülkesinin ve 12 diğer gerçeklerin (NPH Italia dahil), ABD ve Kanada'nın 10 Avrupa artı 2'sinin temellerini toplar, örneğin farklı özerk faaliyetler yaptığımız, aynı zamanda farklı özerk faaliyetler yaptığımız, İtalya'da, acil durumlarda Sophia operasyonunda başladık, Sophia operasyonunda başladık, Sophia Operasyonunda çalıştık, MICIA Operasyonunda çalıştık” “Doktorlar, sağlık görevlileri, hemşireler, gönüllüler, kültürel arabulucular sunmak”. San Pedro de Macoris'teki Dominik Cumhuriyeti'nde var House Nph Santa AnaBugün yaklaşık 140 çocuğa ev sahipliği yapan 2004 yılında İtalyan bağışçılara teşekkürler. Yapının içinde, çocuklar yaş ve cinsiyete göre gruplandırılmış 16 evde kalırlar. Her ev, kendilerine bakan yaklaşık 16 çocuğu ve 2 Tias'ı (asistanları) karşılamaktadır. Mevcut oyun alanları, klinik, kilise var.
2013'ün sonundan itibaren aynı alanda da var San Marcos HouseEngelli çocukları memnuniyetle karşılayan ve onlara her gün yemek, fizyoterapi, eğitim ve okul faaliyetleri sunan (aileleriyle yakınlarda yaşayan engelli çocuklar bile). Malezya'daki Sepang Pistinde bir yarış kazasında 24'te 24'te ölen motosiklet sürücüsü Supersic Marco Simoncelli adında doğan bir ev. Ve yine Monteplata'da var House Niños de Dios yetkililer tarafından emanet edilen çocuklara ev sahipliği yapar. Bazıları, acil durum aşamasının üstesinden geldikten sonra aileye geri dönecekken, diğerleri resmi olarak NPH Santa Ana House'a girecek. Verilere göre, NPH tarafından desteklenen toplulukların yaklaşık 480 çocuk ve genç, 165 NPH evlerinde karşılaşanlar.
“Yoksulluk döngüsünü kırmaya, bağımsız ve özenli yetişkinleri büyütmeye çalışıyoruz. Uzaktan evlat edinmeler çok önemli bir şeydir. Sadece ekonomik yönü değil – ayda 26 avro ile bir çocuğun büyümesi destekleniyor – ama çok daha fazlası” diyor Cambieto Erizzo. “Bize gelen erkek ve çocukların birçoğu terk etme travmasına sahiptir ve uzaktan bir mesafede vaftiz babalarıyla yaratılan duygusal bağın çok derin bir değeri vardır. Çocuklarımız onlara bugün modern olarak e -posta yoluyla gönderdiğimiz harflerden, kağıt harfleri yazıyor. Basit, doğum günü selamları gibi, sonsuz bir armağan çünkü mesaj: Birisi beni iyi seviyor”. Bu adamların hikayeleri “yoksulluk hikayeleri, ama aynı zamanda şiddet, çirkin sokak hikayeleri. Dominik Cumhuriyeti'nde birçok yoksulluk durumu var. Ve çalıştığımız çocukların çoğu Haiti göçmenlerin çocuklarıdır”.
Bu Karayip Adası'nda 2'de bölünmüş“En fakir kısımda doğan birçok insan tarihsel olarak Dominik Cumhuriyeti'nde tarihsel olarak şans arayışına gitti ve şeker kamışı plantasyonlarındaki işçiler gibi yorucu, mevsimlik işler yaptılar. Cambiaso erizzo'yu tanımlıyor – birçok çocuk, yasadışı göçmenlerin çocukları, haiti'ye bile gelmedikleri için, haitiani olmayan bir şekilde kabul etmedikleri için, ne kadar kötü bir şekilde kabul edilmedi, ancak krallıkların farkında olmasa da, ne kadar acımasız kalmadı. Orada, Cerrahlar, Hemşireler, diğerleri, işler, yine de bir şeyler öğrenen ve bir şeyler geri vermek isteyen insanlar.
Bu tek bir aşk değil. Çift yön var. Ve Michelangelo onu iyi biliyor. “Hayatta bir mühendisim, Milano'da yaşıyorum, olabildiğince çok seyahat ediyorum – diyor ki – NPH ile neredeyse şans eseri, Fransızca olan ve ondan İtalya'da ameliyat edilmesi gereken bir çocuğun tıbbi klasörünü çevirmesini isteyen eşim. Önce mesafe benimseme. Ve sonra tekrar kader. “Deprem olmadan hemen önce kendimi Haiti'de buldum, oraya ilk yolculuğumdu. Kendi kendime dedim: Hayatım oraya götürebilirim. Ama oradaki şeylerin önüne koydum. Depremde moloz altında kalan bağları sıktığım insanlar vardı, o yıl, bir kez daha fazla, ne kadar iyi bir şekilde, bir kez daha fazla, ne kadar iyi bir şekilde, bir kez daha fazla, ne kadar iyi bir şekilde, bir çok şey yapmayı denedik, yüzlerce, ne kadar iyi bir şekilde, ne kadar iyi bir şekilde, ne kadar iyi bir şekilde, ne kadar iyi bir şekilde, ne kadar iyi bir şekilde anladık. Erkekler, o zaman amputatlara protez vermek için bir program “. Kalpte her zaman mesafe benimseme deneyimi. “Bu işin güzelliğini veriyor. Ve çocuklarla konuşarak, 'Como'da olan bir vaftiz babam vardı' ve onun hakkında her şeyi biliyorlar.