İlgisizlik, çevredeki dünyayla çarpık ilişki, kopukluk. Bunlar, çok küçük çocuklarla 'emanet' edilen 'TV annesine' atfedilebilecek potansiyel zararlardan bazılarıdır.. Bir grup araştırmacının kanıt topladığı hipotez, video ve program izlemeye maruz kalan yeni doğanların ve 2 yaşın altındaki çocukların, bir ortamda daha yoğun uyaranlar arama eğilimi gibi atipik duyusal davranışlar gösterme olasılıklarının daha yüksek olabileceğidir. yüksek sesler ya da parlak ışıklar gibi duyumlardan bunalmak ya da aktivitelere ilgisizlik ve ilgisizlik. Bu, Drexel Tıp Fakültesi'nden uzmanların yürüttüğü ve sonuçları 'Jama Pediatrics' dergisinde yayınlanan bir çalışmanın ulaştığı sonuçtur.
Çocuklar ve TV, ders çalışıyor
Araştırmacılara göre, ekran karşısında büyüyen ve ikinci yaş günlerine kadar daha fazla TV izlemeye maruz kalan çocuklarda, “heyecan arama” ve “duyudan kaçınma” gibi atipik duyusal işlemleme davranışlarını geliştirme olasılığı daha yüksekti. 'Düşük kayıt'ın yanı sıra, 33. ayda ismiyle çağrılmak gibi uyaranlara daha az duyarlı olmak veya tepki vermede daha yavaş olmak. Uzmanlardan oluşan ekip, Ulusal Çocuk Araştırması'ndan 2011-2014 verilerini, 12, 18 ve 24 aylık bebek ve küçük çocukların TV veya DVD izlemesinden elde etti. Araştırmaya ülke çapında 1.471 çocuk (%50'si erkek) katıldı.
Duyusal işleme sonuçları, bebeklerin gördüklerini, duyduklarını ve kokladıklarını nasıl işlediğine dair bilgi sağlamak üzere tasarlanmış, ebeveynler/vasiler tarafından doldurulan bir anket olan Bebek/Yürümeye Başlayan Çocuk Duyusal Profili (Itsp) kullanılarak 33. ayda değerlendirildi. Yeni yürümeye başlayan çocuklar, duyularla ilgili çeşitli davranışları ne sıklıkta sergilediklerine bağlı olarak onları 'tipik', 'yüksek' veya 'düşük' gruplara yerleştiren puanlar kazanırlar.
Yazarlar, duyusal işleme yeteneklerinin, çocuğun duyduğu, gördüğü, dokunduğu ve tattığı şeyler gibi duyusal sistemlerinden alınan bilgi ve uyaranlara vücudun verimli ve uygun şekilde yanıt verme yeteneğini yansıttığını açıklıyor. Ve bilim adamlarının gösterdiği gibi, yapılan analizin sonuçları, 12 ayda herhangi bir ekrana maruz kalmanın, hiç TV izlememeye kıyasla %105 daha fazla “yüksek” duyusal davranışlar (“tipik” duyusal davranışlar yerine) gösterme olasılığıyla ilişkili olduğunu öne sürüyor. , daha sonra 33 ayda düşük bir kayıtla ilişkilendirildi. 18 ayda, ekran başında geçirilen her bir saat, daha sonra duyulardan kaçınma ve düşük kaydetmeyle bağlantılı 'yüksek' duyusal davranışlar sergileme ihtimalinde %23'lük bir artışla ilişkilendirildi. 24 ayda, TV'de geçirilen her ilave saat, 33. ayda 'yüksek' heyecan arayışı, duyusal hassasiyet ve duyulardan kaçınma ihtimalinde %20'lik bir artışla ilişkilendirildi.
Uzmanlar, yeni verilerin, bebeklerde ve küçük çocuklarda ekran başında geçirilen süre ile ilgili çocukların sağlığı ve gelişimi ile ilgili giderek artan rahatsız edici bulgular listesine eklendiğini belirtiyor: konuşma gecikmesi, otizm spektrum bozukluğu, davranış sorunları, uyku güçlükleri, dikkat sorunları ve problem çözmede gecikmeler. Drexel Tıp Fakültesi'nde Psikiyatri profesörü olan baş yazar Karen Heffler, “Bu ilişkinin, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ve otizm için önemli sonuçları olabilir, çünkü atipik duyusal işlemleme bu popülasyonlarda çok daha yaygındır” diye vurguluyor.
Çocuklar ne kadar televizyon izliyor?
“Ekran başında kalma süresi ile giderek artan davranışsal ve gelişimsel sorunlar listesi arasındaki bağlantı göz önüne alındığında, bu semptomları gösteren çocukların etkili işlem uygulamalarıyla birlikte ekran başında kalma sürelerinin azaltıldığı bir dönemden geçmesi yararlı olabilir. Ergoterapistler tarafından sağlanan duyusal duyular” diye ekliyor. Amerikan Pediatri Akademisi (AAP), ailelerin 18-24 aydan küçük çocukların ekran başında kalmasına izin vermesini önermiyor. Canlı görüntülü sohbetler, gerçekleşen etkileşimden elde edilebilecek potansiyel faydalar nedeniyle uygun kabul ediliyor. Genel olarak 2 ila 5 yaş arası çocuklar için dijital medya kullanımına ilişkin zaman sınırlamaları önerilir; genellikle günde 1 saatten fazla olmamak üzere.
Araştırmanın vurguladığı 'kırmızı uyarı ışıklarına' rağmen birçok çocuk giderek daha sık ekranlara bakıyor. ABD'de 2014 yılında 2 yaş altı çocuklar günde ortalama 3 saat 3 dakika televizyon karşısında geçirirken, 1997'de bu süre günde 1 saat 19 dakikaydı. Drexel Tıp Fakültesi'nde Psikiyatri profesörü David Bennett, çalışmanın kıdemli yazarı David Bennett, “2 yaşın altındaki çocuklarda ekran başında vakit geçirmekten kaçınmak için” diye bitiriyor.
Çocuklar ve TV, ders çalışıyor
Araştırmacılara göre, ekran karşısında büyüyen ve ikinci yaş günlerine kadar daha fazla TV izlemeye maruz kalan çocuklarda, “heyecan arama” ve “duyudan kaçınma” gibi atipik duyusal işlemleme davranışlarını geliştirme olasılığı daha yüksekti. 'Düşük kayıt'ın yanı sıra, 33. ayda ismiyle çağrılmak gibi uyaranlara daha az duyarlı olmak veya tepki vermede daha yavaş olmak. Uzmanlardan oluşan ekip, Ulusal Çocuk Araştırması'ndan 2011-2014 verilerini, 12, 18 ve 24 aylık bebek ve küçük çocukların TV veya DVD izlemesinden elde etti. Araştırmaya ülke çapında 1.471 çocuk (%50'si erkek) katıldı.
Duyusal işleme sonuçları, bebeklerin gördüklerini, duyduklarını ve kokladıklarını nasıl işlediğine dair bilgi sağlamak üzere tasarlanmış, ebeveynler/vasiler tarafından doldurulan bir anket olan Bebek/Yürümeye Başlayan Çocuk Duyusal Profili (Itsp) kullanılarak 33. ayda değerlendirildi. Yeni yürümeye başlayan çocuklar, duyularla ilgili çeşitli davranışları ne sıklıkta sergilediklerine bağlı olarak onları 'tipik', 'yüksek' veya 'düşük' gruplara yerleştiren puanlar kazanırlar.
Yazarlar, duyusal işleme yeteneklerinin, çocuğun duyduğu, gördüğü, dokunduğu ve tattığı şeyler gibi duyusal sistemlerinden alınan bilgi ve uyaranlara vücudun verimli ve uygun şekilde yanıt verme yeteneğini yansıttığını açıklıyor. Ve bilim adamlarının gösterdiği gibi, yapılan analizin sonuçları, 12 ayda herhangi bir ekrana maruz kalmanın, hiç TV izlememeye kıyasla %105 daha fazla “yüksek” duyusal davranışlar (“tipik” duyusal davranışlar yerine) gösterme olasılığıyla ilişkili olduğunu öne sürüyor. , daha sonra 33 ayda düşük bir kayıtla ilişkilendirildi. 18 ayda, ekran başında geçirilen her bir saat, daha sonra duyulardan kaçınma ve düşük kaydetmeyle bağlantılı 'yüksek' duyusal davranışlar sergileme ihtimalinde %23'lük bir artışla ilişkilendirildi. 24 ayda, TV'de geçirilen her ilave saat, 33. ayda 'yüksek' heyecan arayışı, duyusal hassasiyet ve duyulardan kaçınma ihtimalinde %20'lik bir artışla ilişkilendirildi.
Uzmanlar, yeni verilerin, bebeklerde ve küçük çocuklarda ekran başında geçirilen süre ile ilgili çocukların sağlığı ve gelişimi ile ilgili giderek artan rahatsız edici bulgular listesine eklendiğini belirtiyor: konuşma gecikmesi, otizm spektrum bozukluğu, davranış sorunları, uyku güçlükleri, dikkat sorunları ve problem çözmede gecikmeler. Drexel Tıp Fakültesi'nde Psikiyatri profesörü olan baş yazar Karen Heffler, “Bu ilişkinin, dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu (DEHB) ve otizm için önemli sonuçları olabilir, çünkü atipik duyusal işlemleme bu popülasyonlarda çok daha yaygındır” diye vurguluyor.
Çocuklar ne kadar televizyon izliyor?
“Ekran başında kalma süresi ile giderek artan davranışsal ve gelişimsel sorunlar listesi arasındaki bağlantı göz önüne alındığında, bu semptomları gösteren çocukların etkili işlem uygulamalarıyla birlikte ekran başında kalma sürelerinin azaltıldığı bir dönemden geçmesi yararlı olabilir. Ergoterapistler tarafından sağlanan duyusal duyular” diye ekliyor. Amerikan Pediatri Akademisi (AAP), ailelerin 18-24 aydan küçük çocukların ekran başında kalmasına izin vermesini önermiyor. Canlı görüntülü sohbetler, gerçekleşen etkileşimden elde edilebilecek potansiyel faydalar nedeniyle uygun kabul ediliyor. Genel olarak 2 ila 5 yaş arası çocuklar için dijital medya kullanımına ilişkin zaman sınırlamaları önerilir; genellikle günde 1 saatten fazla olmamak üzere.
Araştırmanın vurguladığı 'kırmızı uyarı ışıklarına' rağmen birçok çocuk giderek daha sık ekranlara bakıyor. ABD'de 2014 yılında 2 yaş altı çocuklar günde ortalama 3 saat 3 dakika televizyon karşısında geçirirken, 1997'de bu süre günde 1 saat 19 dakikaydı. Drexel Tıp Fakültesi'nde Psikiyatri profesörü David Bennett, çalışmanın kıdemli yazarı David Bennett, “2 yaşın altındaki çocuklarda ekran başında vakit geçirmekten kaçınmak için” diye bitiriyor.